9 resultaten.
Verdwenen
netgedicht
3.2 met 11 stemmen
445 ingedroogd propje
uit een gewassen broekzak
valt een gedicht
alle woorden weggespoeld
programma dertig graden
Tanka…
plotseling
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
310 woorden vliegen vederlicht
Daar gaat zijn ziel
propje
met vleugels
het cirkelt
verdwijnt
vervaagt
tot een stipje……..…
Mooi niet
snelsonnet
4.2 met 5 stemmen
1.173 Het Brits Museum heeft met kennersblik
Het lijk van Cleopatra goed bekeken
En wat is na tweeduizend jaar gebleken?
Ze was geen schoonheid, maar juist klein en dik.
Toch doet men zo geen recht aan deze dode.
Misschien was klein en dik toen in de mode.…
Vroeg en laat.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.236 't Open roosje, rijk van blad,
Zei aan 't nog gesloten knopje,
Dat aan 'tzelfde steeltje zat:
Zie eens, dik onaartig propje,
Zie, hoe luisterrijk en schoon
Sprei ik al mijn schat ten toon! -
't Knopje zweeg en hoorde 't aan;
Maar de middag kwam haar wreken,
Deed haar boezem opengaan,
En de volle roos verbleken.…
Bewaarde briefjes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
302 Dan komt er ineens vanuit een verborgen vakje
een propje papier tevoorschijn.
Zie je wel, zei ze glunderend, ik wist het wel
dit zocht ik, ze vouwde het vodje open:
het was een beschrijving van:
hoe naar de winkels toe te lopen.…
Wraak
hartenkreet
3.6 met 10 stemmen
1.552 vreselijk uit
Vieze vingers vers afgedrukt op
de beslagen keukenruit
Halfopen waterkraan niet dicht
kan al uren doelloos lopen
Knie kapot, dat takkekastdeurtje
stond weer eens half open
Restjes tandpasta stralend wit
in de ultralege wasbak
Kattegrit foetsie in een
bak vol bergen kak
Overal lichten uren brandend
werkelijk zonder enig nut
Propje…
Ware liefde
gedicht
3.3 met 43 stemmen
28.829 De zevende - wat weten wij
van onze naasten en van mij
of waarom ik zo akelig veel
hield van een propje grijs fluweel
Ik ben geen reus meer en de doos
die naast de stapel boeken staat
is ook al sinds een hele poos
terug in zijn oud formaat.
-----------------------
uit: 'Verzameld Werk'.…
zin in het leven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
209 onder het grijs van jaren
sluipt in mijn hoofd
een minuscuul propje
dat stil en even maar
mijn tijd en leven stopt
in diepe slaap gevallen
word ik langzaam wakker
in een kamer die ik niet ken
met rondom mij geschaard
vreemde gezichten aan bed
doctoren verrichten wonderen
met aandacht en medicijnen
slopen zij wat mij verlamd
het…
Burgerlijk bestaansminimum
gedicht
4.0 met 8 stemmen
2.732 Goedheid is een stinkend bed, een meisjesstem
Van zestig jaar, een fluimend propje vlees
In kussens van formol, een bibberende muizepoot
Waar ik van at, en die mij niet bekomt.
Vandaag is het geen schoonheid die ik zoek.…