LATIJN
Een oude classicus die doceerde over Etrusk en Romein
over credo, virtus, lex, laudare, Nero en Constantijn,
over labor, bellum, spes en civitatis,
stierf gisteren aan atriumfibrillaties,
de man was voorgoed aan het einde van zijn Latijn ….…
Wijl ik dus zit en smook een pijpje aan de haard
Met een bedrukt gelaat en d'ogen naar de aard',
d'Een elboog onder 't hoofd, zoekt mijn gedacht de reden,
Waarom 't geval mij plaagt met zo veel straffigheden.
De hoop daar op, (die mij vast uitstelt dag aan dag,
Schoon dat ik nooit iets goeds van al mijn hopen zag)
Belooft mij wederom haast…
Ergens in de schaduw van
het Al
Vertoeft het amoregoloze
Niets
Ontsnapt aan het moment
dat nimf Pandora
Haar brainbox opent en bloemgodin Flora
Het firmament bestrijkt met asterisken
in nucleo sterren planetoïden
Egoloos doorschijnend als
het Iets
Dat voor het mensdom achterblijft als Hoop
Op de verlossing in hun Wederdoop…
niet, doch eerder jong van geest
Want wat hij leerde was nooit weggeweest
De bron waar alle wijsheid valt
te halen
Pecunia non olet, geld stinkt
niet
Of neem nou pater noster, stabat mater
Van 't onze vader kreeg hij nooit
een kater
Alleen van asterix, die kent hij
niet
Persoonlijk, want hij deed
aan litterae
Aan jongelingen van spes…
las ik als leerling
der spes patriae
nederlands hoop
in bange dagen
als jonge kwekers
van miljarden cellen
van breinen fuserend
in twee hemisferen
neuronensynapsen
- duizelingwekkend!…
om de leugen van Spes te ondergraven
o, Grote Xan der heldendadentralies
beloof ons geen wond’ren
de samoerai ademen zich suf als smurfen
alsof Gandalf ze ooit redden durfde
er is geen reddingsboei te vinden in ‘t wit
schuimen van volgroeide zinnegolven
de opgewarmde boontjes als thuiskomen
humorloos ervaren en volschreeuwen
in ’t kussen…