Alle inzendingen over spullen

Als ik iets heb wat een ander kan gebruiken ervaar ik de betrekkelijkheid van het hebben laat staan van het houden en mis het niet!…

Dingen, spullen, kleren, ongebruikt, toch bewaard. Help! Laten we op reis gaan! Stop wat spullen in je koffertje. Weinig zul je gaan missen. Veel zullen we krijgen. Veel verrassingen. Een leeg hoofd.…

Ze pakt haar spullen, ze is de maan met de zon – in haar ogen.…

Rijkdom gaat over Hoeveel tijd je hebt, En niet Over hoeveel spullen.…

Zo zwaar Zo fragiel Zo kapot Dit is mijn rugzak Die ik dragen moet Alle spullen draag ik op mijn schouders Mijn schouders doen dan zeer Maar ik laat mij niet kennen Want hij kan nog zwaarder Worden Misschien voel ik dan niks meer Ik vraag dan aan de ander om hem weer lichter te maken Dit doe ik keer op keer…

Spullen zijn een nest, dicht om je heen vastgekoekt -- tot een stoffabriek.…

Ook al heb ik je nummer gewist en je spullen weggegooid alles wat van jou is, blijft in mijn hoofd.…

Alweer is er van mij Een mooie fiets gestolen Wat zijn dat toch voor Lui Stelletje Halve Zolen Blijf met je fikken Af van andermans spullen Ga werken voor je geld en koop dan zelf je spullen Lekker makkelijk he, dat stelen! Ach, wat kan het jou ook schelen dat ik moet sappelen voor een fiets voor de zoveelste keer, heb ik wéér Niets…

Dat je spullen in de tent op orde zijn. En er nu een bord voor je staat dat smaakt.…

Het zwarte gat van de verhuisdoos; allerlei spullen kwijt. Spullen in de kast gezet. Dan die nieuwe vriezer. Die heimwee niet bevriezen kan. Hengel hier neergehangen, maar de oude stek nog niet vergeten. De oude stek. Ingepakt.…

Jaar in jaar uit is het ellende De kerstboom ligt weer onderuit De hele boel is nu een bende Dat kost me weer een flinke duit Slingers stuk, kapotte piek De ballen kwamen nog het verst Maar zij zijn uit elkaar gespat En het is nog lang geen kerst Scherven liggend, overal Dankzij mijn liefdevolle overval Het is de schuld van mijn vriendin…

pak je biezen pak je spullen het draait niet om de snelle pas enkel weten niet vergeten wie ik ook nog even was…

Ons leven lijkt vandaag af te hangen van zoveel mogelijk winkelen! En dat terwijl ons leven af hangt van: een coronadraadje! Winkelcentra’s staan overvol, iedereen moet en zal: nu nog shoppen terwijl in dit geval: verstand zou moeten zegevieren?…

In mijn hoofd ga ik razendsnel Langs alle spullen uit het verleden Straks moet alles worden verdeeld Het lijkt nog zo kort geleden Dat wij met heel veel plezier Al deze spullen vergaarden De pijn in mijn hart is ondraaglijk Maar ik moet het toch aanvaarden Want jij gaat nu opeens Je eigen leven leiden Keuzes maken voor jezelf En mij misschien…

Oude verhuizer, hij kent al mijn spullen, te vaak heeft hij alles naar elders gebracht. Beuren niet zeuren, want nietmedeneembaarheid kent hij niet. Sjouwen niet mauwen, hij lacht.…

‘Die buitenlanders jatten onze banen.’ U vreest voor onze werkgelegenheid? En bent u tot actieve steun bereid? Of hoort u bij de club van kleptomanen? Want wie besluit in China slechts te shoppen helpt hier in Holland arbeid naar de knoppen.…

Ik heb te regelen een kindjelief, een woning en natuurlijk spullen ook. Het moet aanwendbaar zijn mijn bezit, ik moet het nu en dan alleen kunnen laten zonder even later roerloosheid aan te treffen. Stel ik kom thuis het kind is versteend, het huis verlamd en de spullen nog veel erger. Geen andere beweging dan deze thuiskomst.…

Waardeloze spullen, Allerlei rare prullen, Die geschiedenis onthullen. Beter ouwe meuk, Dan auwe meuk.…

Ik mocht de spullen zelf komen brengen, zei je via een mail. Terwijl ik je spullen verzamel, word ik emotioneel. Ik probeer me sterk te houden, zet mijn verstand op laag. Ik verzamel ons leven, voel de kriebel in mijn maag. In die tas zitten je spullen, je krijgt ze zo terug. Ik voel de tranen rollen, ik pak een zakdoek, vlug.…

Ongetwijfeld ook dat honger geen rol meer speelde en dat niets me meer smaakte toen je koffer hier verdween, met al je spullen maar meer nog dan je spullen ook je hart. Ik twijfel niet aan de beelden die op foto’s slechts gevangen zijn door wallen onder ogen, door kreukelkleding waarin ik dagen sliep.…

Vandaag krijg ik een nieuwe kamer, Al mijn spulletjes gaan daar naar toe. Mijn stiften en mijn hamer, Mijn bedje en mijn knuffelkoe. Gelukkig hoeven we niet alles te dragen, Dat is natuurlijk veel te veel. *TUUT!* Daar is de verhuiswagen, Zo blijft al mijn speelgoed heel.…

Spullen die zich via internet, met ons verbinden willen. Bijna alles is verkrijgbaar, voor ons allemaal. Hoe is het dan toch mogelijk, dat mensen verloren raken? Hoe kan het toch dat velen, bang en ongelukkig worden, met welvaart om ons heen? Eenvoudige antwoorden vinden, is als zoeken in een doolhof.…

Heb genade voor het tere bloempjesbehang de plek boven de deur waar het kruisbeeld hing, de gele randen in het bad, de zware geur van oude keukens, van reuzel en spek. Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed ontsnapt en woorden zich nog trachten te verbergen in laatste kieren of als schimmel woekerend in het pleisterwerk. Streel de vergeten…

Gat in het plafond: de airco ligt op de vloer -- nog na te zoemen.…

als ik met andere ogen ons interieur bekijk en met mijn vingers langs onze spullen strijk, denk ik: er moet iets gebeuren, en 'k heb gelijk geen zin; uiteindelijk is het ook maar exterieur ik doe mijn eigen ogen in.…

dat ze dan gelukkig was maar ik had een engel moeten zijn om dat voor elkaar te krijgen Alleen deze spullen zijn gebleven steeds weer meeverhuisd naar een nieuwe versie van mezelf Soms snuif ik eraan, lees antwoorden van toen en vind vragen voor nu…

Zonder leuke spullen in huis is een woning ongezellig leeg. Spullen van gisteren gebruiken we misschien nog morgen. In ieder geval is het zonde om ze zonder schuldgevoel zomaar weg te doen. We puilen ze uit op zolders. We bewaren ze in kasten en in schuren. Mensen jagen op goedkope koopjes. We hangen graag in webshops rond.…

Hoe kan alles zo hetzelfde zijn maar toch zo anders Al onze spullen op hun plek Ons huis nog hetzelfde Het leven draait door maar staat toch stil Jouw bedje op zijn plaats maar zonder jou Jij maakte het compleet Nu is alles stuk…

Water, overal Stroomt de huizen Binnen Ligt een vloer Van slib Ik glij onderuit Kletsnat Van de tranen Verwoest Al mijn spullen Drijven weg Op de vloed Van de rivier Van tranen…

Daar ga je, pak je spullen in Daar ga je, maak een nieuw begin! Een huis waar liefde wonen gaat Een toekomst die nog open staat.... Een heel gelukkig leven dat wil ik jou meegeven!…