Alle inzendingen over taxi

ze was als een taxi ze nam iedereen op taxerend taxiënd de wereld op z'n kop ze was als een taxi iedereen reed mee maar na vele ritjes nog steeds niet tevree ze was als een taxi werd veel gevraagd maar er was er geen die haar heeft behaagd ze was als een taxi alles en alles kon tot de motor haperde en het sterven begon ze was…

Overal zijn kassen, geen vlekje te zien op de appels, ze worden niet eens bruin Maar gisterenavond sloeg de deur dicht en mijn lief reed weg in een grote taxi…

Een rit naar Paling City met ‘n taxi ver na het middernachtelijke uur is al met al tóch al behoorlijk duur dus ik verbaas mij over haar reactie: Toen de chauffeur zei: “Da’s dan dertig pop” deed zij daar nog een schepje bovenop.…

in een taxi op weg met z`n 2-en naar het einde van de stad als sterren op de achterbank in elkaar gekropen naar het einde van de stad zij komt naar mij en ik voorzie haar van momenten op weg naar het einde van de stad…

Als ik in Amsterdam een taxi pak Denk ik altijd meteen ook aan frauderen Hoe ze mij kriskras door de stad chaufferen Daar ga ik helemaal van uit mijn dak Want niet alleen weet ik de weg veel beter Ook wat het ritje kost klopt van geen meter…

Bejaarden mogen overdag niet sturen En vrachtwagens gaan in de spits op slot (Voor vrouwen geldt altijd een rijverbod) Geen taxi´s meer in nachtelijke uren De rest moet ook maar lekker met de trein Omdat we allen zondagsrijders zijn…

Ach, u begrijpt, agenten zien een taxi Zij voelen zich dan ook nog klem gezet Door een chauffeur zonder passende pet Zoiets dat vraagt toch om een beetje actie. Wat die agenten deden, was verkeerd Maar ja, zíj waren wél gediplomeerd.…

Taxi! Riep ik op het Leidseplein Meteen werd ik de auto in geslagen En voordat ik de prijs had kunnen vragen Lag ik al buiten, kreunend van de pijn Het vechten met die vent liep voor geen meter Dat gaat met buschauffeurs toch een stuk beter…

Een uur voor het weggaan staan de koffers klaar gevuld met wat nodig is Wij kijken naar buiten wachten op de bestelde taxi Ons verlangen naar nooit meer vertrekken groeit en toch gaan we wanhopig weer…

De socialisten zoeken nieuwe wegen Om donderdag goed uit de bus te komen Dus alle zieke mensen met syndromen Die kom je in de rode taxi tegen En Wouter Bos klaagt zachtjes en beleefd En praat tot hij geen stem meer over heeft…

Tot vier uur doorgezakt en met een taxi naar huis. ------------------------------- uit: 'Totale poëzie', 1981.…

van de Lützowplatz niets dan druilerigheid geur van natte bladeren nog een taxi die wacht zij die afscheid neemt of mijn verlangen in haar handen verborgen eerder die avond guirlandes slap van verveling aan de bar van Hotel Berlin als elke avond krabbel ik wat ik zie en voel op bierviltjes op visitekaartjes en knik als de barman…

stik sterf verrot verteer lazer op en donder neer val in mootjes voor mijn pootjes val in drietjes voor mijn knietjes voor mijn part val je dood naast me in de goot krijg de koude kippenkoorts de teering tyfus enzovoorts neem een taxi naar de hel hang jezelf op aan de kerkbel. het allerslechtst vaarwel.…

in een taxi kwam ik heel snel dichterbij (de chauffeur had het over “druk druk druk”) toen werd ineens alles door die vent verpest plankgas gaf hij en reed je rakelings voorbij .. jou mijn metgezel op weg naar levensgeluk ..…

(Berlijn, Beijing en Westoever-Barrière*) Evenwijdig toen aan die Muur reed ik in een taxi allang was die reeds gevallen in mijn gedachten niet Grote blokken bekleed beton zowel gekliederd als oprecht poëtisch beschreven met de mooiste woorden Nieuwe opgetrokken muren scheiden de verhalen kotsen op pure poëzie die zich niet opnieuw…

Het wordt groen op het gezicht Met slinkse bewegingen Van een haai al zoekend Zwemt taxi stromen mee en tegen Van rechts komt de olifant Al blazend van vermoeidheid De hoek om gekropen En hij stopte bij de halte…

In een fauteuil bij de receptie van het hotel oefen ik mijn tekst buiten onweert het de regen klettert elke keer dat de deuren opengaan Zinnen herhalen tussendoor steeds kijken naar het publiekstheater van de mooie buitenkant van het bejaarde echtpaar dat nipt aan een drankje en ongeduldig op een taxi wacht napratend over vrienden en…

Het is alweer lang geleden dat ze de voordeur hard dicht sloeg de taxi werd voorgereden en een uur later zat hij in de kroeg Ineens was zijn huis leeg het licht van zijn leven ging uit al het commentaar wat hij kreeg zijn hele leven in z’n achteruit En nu na al die lange jaren van eenzaamheid en alleen zijn zit hij naar de klok te staren…

de stad slaapt immer de lichte sluimer van de nacht een taxi met een late vracht boort lichten in het duister fluisterstemmen door de muur een torenklok slaat zeven uur het eerste uur versterkt het silhouet van straten,plein,stegen op de rivier verschijnt uit ochtendnevel een schip,de motor monotoon, versterkt de stilte van dit moment…

Ik stap uit de taxi en vijf minuten later zit iemand anders al op mijn plaats en zo begint het.…

Pad ‘koude kikker’? Papa pad rijdt op rug bruid vast adres op zak!…

Op die avond besloot de sneeuw vaster te worden, niet meer nat en later reden er geen bussen meer maar in de sneeuw op hoge hakken was naar jouw huis wandelen geen keuze, een taxi nog wel Bij jou thuis dronken we thee keken naar het sneeuwen buiten het carillon verspreidde geen licht In de ochtend keken we naar het wit er lag nog sneeuw,…

struikelend over black labels op zoek naar schoon ondergoed om de ochtend te halen zie ik je foto liggen het getik van de hamer om de krab te kraken gonst nog in mijn hoofd in de verte hoor ik een taxi kou kruipt langs mijn benen in de deuropening sta ik met een laken omgeslagen als Ceasar in zijn laatste dagen ooit legde ik jouw twijfel…

lange lanen Je ogen hels en lippen rood Je handen overal Maar niet, Niet waar je me aanraken mag Spreek me niet van woorden Woorden heb ik niet Al lees ik veel meer dan jij Geen stofdeel op het tapijt versleten Ontegenzeggelijk waar Maar altijd onbegrepen En de tram stopt niet langer hier Het zal wel weer lopen worden Al is een taxi…

Stralend zat zij in de taxi een buurman op weg naar zijn werk keek door het raampje en knikte jij, vroegen zijn ogen ja, knikte ze terug,ik ik ga trouwen vandaag en daar ging ze haar toekomst tegemoet ze voelde zich gelukkig 19 Juni 1957 Nu zit ze in haar stoel en denkt; er is zoveel gebeurd de haren zijn van blond naar grijs verkleurd…

het licht aangaat en jij naar buiten komt in een peignoir (die droeg je vroeger nooit en staat ook raar) en dat ik snotter dat het me zo spijhijt en jij zegt van het kom allemaal wel goehoed en dat ik op dat moment pas zie het huis is niet jouw huis de straat is niet je straat en jij - en dat ik voor de zekerheid nog vraag terwijl de taxi…

Dit, terwijl een mevrouw haar kinderwagen even inhield voor een in-line skater en een bejaarde in een scootmobiel zich aan een winkelwagentje blesseerde doordat de pizzabode op zijn brommer- de situatie wordt steeds stommer en ingewikkeld bovendien- een taxi eventjes niet had gezien en de ambulance net nog kon ontwijken.…

Je koffers staan in de lege hal klaar om voorgoed weg te gaan De taxi wacht in de vroege morgen om je mee te nemen ver hier vandaan Je huilt en zegt woorden van spijt en je wilt uitleg geven van deze pijn Zwijgend omarm ik je nog een laatste keer Nooit kan ik meer je allerliefste zijn Je tranen drogen op mijn huid als ik je kus in dit laatste…

ze had beter een paraplu meegenomen van huis of een taxi besteld ze schuilde met haar aankoop tot de bui over was. puur uit verveling een jurk gekocht terwijl hij haar het liefst naakt zag pfff, wat een vervelende dag…

De taxi wacht, zijn tikker loopt al rond.…