Jij knoopt de doodsdrift aan mijn Ik
met een schrikdraad van macht
in een snijdende omarming
Jij stroopt de tranen van mijn ogen
- twee werelden die elkaar nooit zien -
en vreet hun staar kapot
Een schouderklop valt als een hamer
op totale duisternis
wanneer jouw schaduw me opslokt
De meerpaal droomt de drenkeling
maar de sterren…
volg MIJN pad alleen
veeg de straten schoon
een kind doet de was
dans naar mijn pijpen
het is een simpele wals
hoor het 1-2-3-
klappen van de zweep
doorbijten is het devies
mijn wil is de wet
een blok aan je been
al die toxische mensen
iedereen heeft wat
wie niet horen wil
zal snel spoorloos verdwijnen
in nor kist of kuil
1…
We krijgen je wel plat
We maken je tot een Hof van Eden
Met onze immer vooruitstrevende rede
Vergaarden we macht en middelen zat
Er komt een stop op toxische pesticiden
We leggen gebieden aan voor wilde bloemen
Voor de insecten die we nu zo zeer verdoemen
En gaan onze wegwerpcultuur verbieden
Slaakt het luidkeels van de daken
Er is een…
‘t was op ‘n toxisch geglazuurde zonnestraal
dat hij op vleugels van gesferoïdiseerde taal
tussen pfas-plassen als verstampte muizenissen
van easter-eggs met enige mazzel matses vond
die hij onder zijn tenenkaasvoeten bond en stond
tegenover ’n menigte flink gedaalde pisa-scores
en opgeschaalde hoogvliegers in zeer exclusieve
externaliseringsmode…