Alle inzendingen over uitgegumde

Over doorgestreepte tranen en uitgegumde tijd; schrijf ik de dag die vloeit uit mijn dromen, schets ik met verlangen jouw ogen in mijn zicht.…

Wat wens ik jou Dat graag toe, nu Ik je aankijk In ogen die Dof van medicatie Zijn - alle glans Verloren in de ban Van een verleden Dat nu nog te zwaar Op je schouders drukt Wat zou ik je graag Een gummetje geven Waarmee je alles Wat je bezwaart Vanuit een donker Verleden voorgoed Uit de weg kunt ruimen…

woorden zijn mij ontnomen nu het vonnis is geveld wordt mijn keel langzaam dichtgeknepen tranen vechten om het eerst geboren te mogen worden vlak voor mijn neus wordt de toekomst uitgegumd met gebonden handen kijk ik machteloos toe hoe de eindtijd nadert…

Ik ben vervaagd, uitgegumd, vergeten voor ik kon schreeuwen. Je liep weg alsof ik nooit iets betekende. Alsof mijn handen nooit de jouwe vasthielden. Totale onzichtbaarheid. Voor jou. Voor iedereen. Zelfs voor mezelf.…

De kunst van gummen gaat verder dan tekenkunst – als ze die uitgumt.…