Alle inzendingen over verkeersborden

mistige avond - de verkeersborden spelen weer verstoppertje…

Er was eens een opa uit Eijsden die 't liefste per luchtballon reisde. Hij voer naar de brug eronder en terug. Hij dacht dat het bord dat vereiste.…

laat me deze stad ontdekken het dier en de god in jou ik heb geen zin meer om op andere verbindingen te wachten of te buigen voor de verkeersborden alom laat me ons ontdekken ga met me mee op reis en gids nog wat dan vinden we vast de weg terug…

Als ik op onbekend terrein moet wezen, toets ik het reisdoel in op mijn TomTom, want zonder zoiets vindt men je maar dom. Inmiddels ben ik daar wel van genezen. Die elektronica maakt alles stuk. Ik zoek me liever zèlf een ongeluk.…

zei je dat het niet hoefde vandaag vond je dan weer van wel kan jij dan echter niet begrijpen ons leven wordt een ware hel Altijd luisteren naar gefluister buren die hun gangetje gaan wanneer ik doof ben en niet luister zie ik jou ook niet meer staan Het leven is een hel geworden een droef en uitzichtloos bestaan sleur is als regels of verkeersborden…

Kan ik het helpen dat ik negentig word En een gevaar op de weg zou wezen Haast geen verkeersbord meer kan lezen Zeg mij nou echt eens wat er schort Een verzekering die plots moeilijk doet Omdat ik niet op mijn rijvak was gebleven Mijn auto is mijn vrijheid, is mijn leven En bovendien werd ik dit jaar niet eens beboet Vaak twijfel ik…

Verloren tussen duizend tranen ziet zij het verkeersbord stop opnieuw beginnen zonder tanen leven in een notendop.…

Ik ben vandaag weg met de trein, zomaar ergens heen, ik zie wel wat het zal zijn, misschien Tilburg, misschien Geleen, het kan ook zomaar Nuenen worden, even kijken waar Van Gogh vertoefde, zonder overdreven veel verkeersborden, toen alles kon en weinig hoefde.…

Er prijkt daar een verkeersbord, blauw met witte P. Romantici, natuurliefhebbers en rustvorsers parkeren, voor een schijntje aan entree, gedwee hun, door henzelf verwenste wagens bij dat bordje. Een pad met her en der een vuilnisblik aan steel leidt steevast naar wat echt iets krijgt van een idylle.…

Alsof je het uitzoekt met een vernauwde geest, niets dan zieken, zeuren, zaniken, niks zonnigs; Files, verkeersborden, fouten, versperde wegen, alles valt en verdrinkt net buiten de greep. We zijn niet gemaakt voor elkaar, we moeten het maken, maar waarom de verkeerde dingen. Ik zie mezelf anders, wat ik je toon, is niet wat je oppakt.…

Door een woud van verkeersborden. In rode driehoeken. Van het wetboek van strafrecht. Langs oneindig lijkende sloten. En kanalen vol lelies en gele plomp. Langs kuddes koeien. Rechtdoor en niet omkijkend. Want anders kom je te laat. Een Nederlander op de fiets. Achterop een bleke vrouw die de worteltjes schilt.…

moment gaat plots mijn vrouw te keer Onze Tom Tom houdt er subiet mee op Ik dien dus vanaf nu de weg te vragen Die pompbediende weet waarschijnlijk meer ‘U moet rechtsaf en dan voorbij het meer En dan linksaf, daar staat een bord met: Schagen Alleen, die kant moet u nu net niet op U maakt dus als het ware daar een keer Tot aan de laan met het verkeersbord…

Maar aan hun is alles vroeg onthult… Zij kennen de verkeersborden… “Niemand meer die je wil”… “Ik had al lang een einde aan mijn leven gemaakt”… Tot ik uitgil! “O wee wie me aanraakt!” Ze maken je agressief… “Je zult nooit bij ons horen”… 10 jaar later zijn ze nog op die manier actief! Zij zijn diegenen die de orde verstoren!…