Netgedichten

netgedicht (nr. 22.218):

Het prieel

Van Venray richting Deurne rijdend, waar een grenslijn
Noord-Brabant scheidt van Limburg, ligt links van de weg
een bosje onder een door bendes van forenzen,
wegreuzen en -piraten doorgezet beleg.

Er prijkt daar een verkeersbord, blauw met witte P.
Romantici, natuurliefhebbers en rustvorsers
parkeren, voor een schijntje aan entree, gedwee
hun, door henzelf verwenste wagens bij dat bordje.

Een pad met her en der een vuilnisblik aan steel
leidt steevast naar wat echt iets krijgt van een idylle.
In dat stilleven ligt opeens een klein prieel.

Ooit zijn de wanden door een anonieme schilder
van beelden vol obscene sport in groepsverband
voorzien. Er blijkt nog steeds een post of vier vacant.