Alle inzendingen over verwijderen

Ik wil jou verwijderen wissen uit mijn hoofd de vlam die nog wakkert moet worden gedoofd Ik wil jou verwijderen je echt nooit meer zien niet meer aan je denken omdat ik dat niet verdien Ik wil jou verwijderen mijn hart is moegestreden jou voor altijd verbannen want ik heb genoeg geleden…

Als je net zo twijfelt en dat doe je ik ken je nog meer dan ik misschien denk dan aan 2 klokken de één rechtsom de ander naar links niet geijkt natuurlijk Maar om twaalf uur en exact daartussen slaan we gelijk en allebei tikken we nauwkeurig synchroon een kwart etmaal tegengesteld…

Onze ijsschotsen drijven langzaam uit elkaar; hoor ik je roepen?…

tot daar en nog verder, zevenmijls-passen verwijderd ik volg een gestalte in de ruiten van de winkels hier spot is mijn deel – met mijn zomersproeten – goed dan strijk de krullen uit m’n gezicht, tem me maar, durf je? onstuitbaar voortrollend door straten vol glanzend schoongeboende stoeptegels (nog altijd stap voor stap) hangend aan de laatste…

Hoog spatte het water op Twee vuisten sloegen in Op elkaars weerspiegeling Twee monden verweten Twee ogen uitten smart om Wat men elkaar voorhield Zonder dat ze het beseften Was hij haar, zij hem Reflecties gingen aan scherven Zelf gesneden beelden braken Harde taal ging aan diggelen Man en vrouw weken uiteen Om elk een mozaïek…

geen enkele tijd heelt graag wonden, draaien daarom maan en aarde in een grote boog om elkaar heen? Ongeveer 1,3 lichtseconde om precies te zijn, ruimte kent geen tijd zoals wij geen genade, ook geen wonden meer, steeds dieper, verder, definifief onherhaalbaar, steeds exclusiever lopen we ons landschap uit…

Wat ik zie in jouw zwartbruine ogen een onontdekt mysterieus gebied verhuld in grenzeloos mededogen waarom was het dat je me in gedachten achterliet ik zal het achterhalen – althans blijven pogen het verwijderen van jouw verhuld verdriet hebben we elkaar beloften voorgelogen? En werd het wat werd verwacht net niet?…

Die verwijdering doet pijn. Maar zal 't onherroep’lijk afscheid Straks écht minder pijnlijk zijn?…

Z'n kamer, ingericht om te vertrekken, is niet in staat om mij, zelf, te ontvangen. Vier schilferende muren; effen, bange gordijnen, buitentijdse boekenrekken. Goed, ik ben naar binnen gegaan: schroeiplekken in landschappen of klef beslagen gangen heb ik nooit ontlopen; 't liefst kies ik lange onverharde veldwegen om te trekken. Er is…

[Senryu] doorwaakte nachten twee lichamen naast elkaar volmaakte vreemden…

Ik divergeer mij, ontregel mij, betreed buiten oevers, spoel tranen boven zoet water, tart de buiging van de einder, ga in afneembare voetstappen, ontdoe mij van afgebakende dromen, verdamp in onbedijkte uiterwaarden. Ik ontkramp, onthecht, spreid. Ver en wijd.…

toch ben ik stil het “ondanks alles” hamert door mijn hoofd terwijl het - toch wel - duidelijk was dat het zou gebeuren geloofde ik het niet nu moet ik wel en prijs de keuze dat het beter is, nu klein nog geen grote gevoelens heeft is dat zo? vraag ik mij af en knuffel klein in grote liefde…

ga wieden in je emotionele tuin verwijder je angst…

Lief verwijder mijn slagader zodat ik terug kan zwemmen naar mijn hart.…

Een mens plakt in z'n leven heel wat etiketten op zichzelf die soms moeilijk te verwijderen zijn…

opgeblazen en volgezogen ik moest je wel verwijderen zelfverdedigend zelfbevredigend ik veegde de vloer met je aan en nu moet ik je laten gaan…

Zon leek eeuwig elke droom moest hij steeds volgen tot hij verdwaalde steeds verder weg in de eigen geest die zij niet meer kon of wilde volgen dromen stopten abrupt kreukherstellende fase was kreukelzone geworden te laat vandaag in overbruggen van de afstand tussen haar planeet en zijn vallende ster die verder raast richting…

weer opgedoken ongenood, onwelkom als immer slaat het zwarte gaten in het licht leven in het nu klinkt volmondig als er sprake is van wat geluk desnoods evenwicht of harmonie vol eenzame heimwee verlangen naar gisteren of overmorgen bijna overal willen ze wel zijn behalve in het hier en nu zelfs elkaar zien ze verder weg waardoor verwijdering…

Ze ruikt naar vanille met wat zilt hij fluistert gedichten in haar oor met plannen voor straks en nu om haar volledig te verwennen maar zij wil alleen maar praten over de voltooid verleden tijd hoeveel keer wil ze sorry horen voordat ze echt vergeven kan ze graaft een brede slotgracht hij weet zo langzamerhand niet of die nog te overbruggen…

Onenigheid narigheid spanning verwijdering eenzaamheid spijt mediteren ommekeren vergeven herleven bevrijd verblijd.…

knuffel de oude knoken warm verwijder spinrag uit haar hoofd haast je zodat ze het einde als herboren ervaart…

Ontvrienden 'vrienden' verwijderen in het digitale facebook... vormt een wezenlijke garantie voor blijvende vriendschappen in je traditionele leven!…

Dichters verwijderen zich om dichterbij te kunnen komen. Dichters naderen om afstand te kunnen doen. Er bestaan dichters die het dichten laten wanneer zij vrij willen zijn.…

Als u wilt schillen of pellen Bij het verwijderen van vellen Gemakkelijk aan te leren. Maar denk eraan, Daarna onder de koude kraan.…

Hotel de botel met badhanddoek zwembadstoel geen mens te bekennen, maar bedden toch vol Oh nee, dus te laat voor bedreserveringen verwijder dan lakens gewoon voor de lol…

creëert verwijdering in plaats van begrip mensen kleuren zichtbaar blind onttrekken zich van het luisteren naar daar de voile het uitzicht troebleert laven zij zich aan gefingeerde waarheden tot in het avondrood…

Met vaste hand Ontdoe ik na leging De groene bak Van achtergebleven Derrie aan buiten- En binnenkant, Daarna verwijder ik Van mijn schoen De stront van een Vrolijk loslopende Herdershond…

pijnlijk de messen van vroeger die gedateerde littekens openrijten ooit getracht ze te verwijderen maar het leed is er niet minder om daar het lemmet brak gelijk mijn hart 't werd nooit meer de oude…

Wie of wat is toch een held? Die verricht een daad die telt, groots en zonder zelfzucht. Die slaat niet op de vlucht als angst het hart verlamt, maar moed in hem ontvlamt. Een held hijsen we op het schild, door bewonderaars hoog getild. Maar wie zijn toch die kleine lieden die dagelijks in hun vakgebieden zonder zeuren zware, saaie taken…

Het postbedrijf dreigt verder te verschralen Op maandag al geen brief meer op de mat En doodleuk is er nu besloten dat Ze flink wat brievenbussen weg gaan halen Maar hoe kan PostNL zoiets beslissen Ik haat het om de bus te moeten missen…