Alle inzendingen over vogelgedichten bij E

Heel Eijlders vol kwetter en fluit van Hellevoetsluis tot Velzen-Zuid was in alle gevogelde staten waarbij iedereen redelijk normaal vogels deed met jawel onze lekkere dichtersscheet jeweetwel Bet uit Beesterszwaag die van hoi vent zingen met die zaag haar winterkoninkje weer niet kon laten Hoe helder klonk dat lied zij hield de ladders…

de wereld is een bol b r e e d u i t g e m e t e n h a n g t e - e - n - g - r - ij - z - e - m - a - s - s - a rond te zijn H-O-O-F-D-P-IJ-N…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

D e geur van ... E en lijf .... M et .... N eus, ... O og en .. O ok oor voor D e ziel die voelt.…

Orhan Pamuk Niet langer veilig Om wat hij denkt Zegt en schrijft Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? R-E-S-P-E-C-T Eerbied slechts Voor een ander (Nieuw) leven Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? Baan van schrijver dezes Hufterig en onbeschoft Na een ernstige Ziekte gejat Daar ik gewóón Wil(de) leven...!…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

je ’t gevoel dat door je kamers waart niet vrij met vlekjes kan betichten van welgemeende poëzie immers, zonder sproetjes op zijn bekje is de giraf maar licht vervormd paard met een wel h e e e e e e l lang nekje…

D e ene dag is de andere niet E n dit is precies zo met mensen C haos soms in hoofden E erlijkheid vaak vaag P recies dan gaat het wringen T elkens als waarheid zich wil openbaren I s het tegenovergestelde het geval E igenlijk onaangenaam…

Dit is ons T o r t e l d u i f j e s-spel en ja...het bekoort Soms stemt het droef,tot tranen toe dan weer blij met een schaterlach. Soms lijkt alles zoek,... verloren maar dan komt het terug Nu eens bent U zo ver weg dan weer heel dicht A D E M B E N E M E N D dicht bij…

N-ooit G-enoeg W-ijsheid E-motie L-iefde L-ust is T-evens, H-oe je het ook wendt E-n/of keert B-eslist E-n S-ubtiel T-egenstrijdig. Hoe R-aar E-n V-aak contrasterend E-igenlijk, dat N-are G-ezichten E-volueren... Living well is the best revenge; R.E.M.…

Ik kan niet b e t e r doen dan best, Zo wil ik ’t dan bij a n d e r s zoeken.…

E en man vast ..... I n de ...... N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

, piepte ik, ‘…òf een p o e s j e?’ De klap die kwam kan ik vandaag nòg horen: schuimbekkend vloog de arts de kamer uit, kwam terug en schoof een lasbril op m’n oren. Maar ditmaal zag ik s t e r r e t j e s voor de ruit! Doch déze observatie hield ik vóór me, en prees het zicht. Kwam thuis op het geluid.…

En w i j s, om mij te grieven, Niet h e e n naar de o m l o o p s b r i e v e n, Die gij mij onlangs zondt. Och, dat de Nederlanden Toch s p o r e l o o s verbanden Wat v o o r t g a a t uit uw huis, In plaats van d o o r t e v o e r e n Wat burgeren en boeren Tot schande strekt of kruis.…

G-e-8-e heer Bush, Vindt u het erg als ik u George noem ? Uw strijd tegen het kwade roem. Maar bedenk wel even, dat ik in het echte leven Ook even de honger van miljoenen noem.... G-e-8-e heer Blair, Vindt u het erg dat ik Tony zeg? Ook de verantwoordelijkheid bij u leg.…

L am en kalf E et men N iet T ot ze E cht dood zijn…

Letters v a l l e n woorden vormen zinnen ontstaan p u z z e l s t u k j e s komen bij elkaar vormen een eenheid een gedachte wordt werkelijkheid…

niet dat ik iets zie of hoor, ik kan niets zeggen toon geen emotie…

ik ben op bezoek woorden worden niet gewisseld alleen gedachten…

het hoofd boordevol 'k vind de juiste woorden niet verdriet eist zijn tol pijn blijft binnenshuis gevoel zit opgeborgen veilig in de kluis…

loslaten opkomend afgaand langs de vloedlijn mee met de getijden wegebben gevoelens pijn verdriet komen en gaan drijven mee naar zee loslaten…

ik houd mijn hoofd boven water watertrappelen blijven drijven ik voel me langzaamaan verstijven ik houd mijn hoofd boven water blijf kouwelijk op mijn plaats ik probeer nog ben al veel te moe ik houd mijn hoofd boven water voel het leven langzaam glijden watertrappelen blijven drijven --------------------------------- (dichtvorm : rondeel…

kleine witte kiezelstenen zo zorgvuldig neergelegd bloemenkransen zijn verdwenen verstomd de woorden hier gezegd boeketje rode rozen enigszins verregend veel te vroeg verlept tonen de liefde van je gezin voor wie je trouw gezorgd hebt bladeren dwarrelen naar beneden bruin en geel dekken je teder toe verbloemen hoe je hebt geleden rust…

flikkerende sterren zie ik als ik mijn ogen sluit wriemelende vlekken dansen alle kanten uit priemende pijnen pesten mijn kloppende kop stenen stapelen stevig zich daarbovenop zoveel zware vrachten til ik met mij mee van alles om mij heen zie ik er minstens twee een wankelend evenwicht dwingt tot stoppen mijn mankerende maag kan niets verkroppen…

dode akkers lijken het maar niets is minder waar ze liggen slechts zacht te rusten zijn straks in het vroege voorjaar zo goed als gebruiksklaar misschien geldt ‘t ook voor mensen zijn ze niet dood en slapen maar ze liggen slechts zacht te rusten zijn later in de grote zomer klaar en levensvatbaar…

Jij mag getuige zijn van verdriet groot of klein vriendschap huilen ruzie vallen op een zere knie Drukke kinderen en stille roepen schreeuwen gillen verstoppen hollen vliegen lachen luieren liegen Pootje haken pret maken potje knikkeren of schaken voetbal op het plein vechten is maar schijn Drie is teveel vier is beter struikelen…

machteloos dobbert het bootje verstopt tussen de golven worstelend met natuurgeweld wie zijn er aan boord waarom is men uit gevaren waarschuwing windkracht 10 ramptoerisme op de dijk auto's rijden af en aan slaan het spektakel gade de reddingsboot vaart uit vier vaders vrijwilligers de kapitein in de kajuit ze zoeken het ranke scheepje…

Prille populieren omlijnen de wijde polder gelijkmatig gegroepeerd liggen oeroude boerderijen schilderachtig stil in het rustieke landschap Kale boomtoppen wiegen in de wilde westenwind zilvermeeuwen tegen een meervoudiggrijze wolkenlucht enkele eendenparen kiezen voor een vrije vlucht aandachtig geniet ik een stukje stilte…

Oude dame gaat naar buiten met haar dikke bontjas aan ze gaat een avond uit, zegt dat ze fijn gaat stappen Joost mag weten waar, maar ze wacht wel tot het donker anders zien we haar misschien Heel voldaan keert ze 's ochtends huiswaarts om daar bij te komen van een lange ontspannen nacht Overdag ligt ze zacht te dromen en te wachten…

groot bleekwit gekleurd samen poppenkast spelen lakens uitdelen ongezien iets uitspoken 't verborgene gebroken…