Alle inzendingen over wederwoord

of een welkom warm kan zijn, vraag je ik adem jou in met woord en wederwoord stapel de letters van kop tot teen steeds completer…

Willen waarachtig weten waarom waarheid wijkt, waarom wijsheid weifelt waar woordkeus werkelijkheid wreekt, waardoor wankel wederwoord wroegend weent……

I De onkundige dichter schrijft lariekoek, ik schrijf liever een echt goed boek II Woord en wederwoord als aanval op een dichtermoord III De chaos in de letterzee maakt zelfs de connaisseur gedwee IV Het woordenkleed wordt dichtgeknoopt…

ik zag woorden dansen op het vrolijk oogcontact in de muziek van hun woorden refreinde regelmatig schat handen speelden het spel van uitdagen en toegeven vooral niet te snel de lach wisselde in vaak gevat wederwoord de slachtofferrol bekoort zij groeiden een klein stukje lente in een zomer die niet mocht bloeien…

Vraag me niet waarom de regen valt ik kan geen antwoord geven hoelang de zon de aarde warmen zal en alles laat herleven maar als de wind het koren streelt of water stuwt over de dijken zal ik met een oogopslag de diepte van je ziel bekijken en vind ik daar een wederwoord dat terugblikt op het mijne stel dan nooit geen vragen meer maar…

Heer, als ik denk, dat U mij niet hoort Wanneer ik smekende tot U kom Ik zal niet vragen naar het “waarom” Maar ik hoorde graag Uw wederwoord. Heer, als ik twijfel aan Uw woord Wilt U mijn geloof dan versterken Wilt U de twijfel bij mij wegwerken Zodat ik mag weten, dat U mij hoort.…

Zoek mijn mond niet aan jouw lippen, mijn vreemdeling voor een gesloten poort, daar vloeien tranen waar licht in gloort, in zeven nachten waarin ik niet kon wachten op zeven harten, ontspon het bloed in het wederwoord van zeven rozen, voor alle dagen een gekozen, die ruisen langs de bron, gewassen door de zeven kruizen, waar…

ik zag de furie in je ogen uiterlijk nog onbewogen maar voor de aanval klaar je vlamde in een wederwoord excuses had je al genoeg gehoord en eiste bloed je nonchalant gebaar maakte hem klaar voor de genadeslag hij dacht nog met een lach de executie uit te stellen je duimschroefde zijn laatste tellen hij is toch voor de bijl gegaan…

het laatste oordeel is nog niet geveld voor mij verscheen geen held een man gekleed in het charisma van verlosser voor het tribunaal der eeuwigheid in woord en wederwoord werden schepping en de mens gewogen op de weegschaal der gerechtigheid in dossier de slechte jeugd der eerste mensen hun vrije wil door erfzonde weer gebonden…

Waar stro nu ligt als goudgeel winterdek Groeit straks beton in plaats van zomerbed De heg is afgeschoren tot de grond En naast de slootjes tussen stoppelriet Zie ik dat wilg na wilg zijn kop verliest Opeens zie ik een kind, het lacht en zwaait Het kent nog geen malheur, dat maakt me blij Ik loop naar buiten, roep het vrolijk kind Als wederwoord…

Okay, okay, wees stil, hier is het wederwoord mijn vriend, je woorden raakten doel als zaad, dat slechts eenmaal ontkiemt tot bloei gekomen onderscheidt het kaf van koren de wind blaast wat te licht is voor verdriet naar alle streken de boeren zeggen dat het sneeuwt doch het is mei en op de bodem van de zeef liggen jouw tranen als…

Heer, als ik denk, dat U mij niet hoort Wanneer ik smekende tot U kom Ik zal niet vragen naar het “waarom” Maar ik hoorde graag Uw wederwoord. Heer, als ik twijfel aan Uw woord Wilt U mijn geloof dan versterken Wilt U de twijfel bij mij wegwerken Zodat ik mag weten, dat U mij hoort.…

rode heuvels op de maan en een meebewegen buiten grenzen om uit te kunnen breken, de nacht toe te laten langer te blijven stijgen in het ruisend laaien van het leven het samengaan, zielsvol met ogen, één en al eenvoud om te vergroten terug te keren naar niets anders dan dit verhaal van liefde waarin jij en ik begonnen in ieder wederwoord…

nu je bij me weg bent zit ik in zak en as al wat ooit mijn sterkte was ligt languit in het gras altijd was ik trots op wat ik kon en deed ik pronkte met mijn pluimen tot ik aan hoogmoedswaanzin leed ik koesterde mijn schoonheid de brille van mijn verstand de kunst van woord en wederwoord die iedereen zo bekoort nu lig je in de armen…

tegelijkertijd een wederwoord van mijzelf,.. waarom een twijfel.. je laat je toch niet zo zitten door zulke mensen? kom op!! meteen is diezelfde twijfel weer weg en komt de boosheid boven drijven! stik toch denk ik,..écht de mensen die mij lief zijn en waar ik van hou,...die weten dat dondersgoed,... de rest,...?…