Keer op keer verleidt de dag ons tot denken
als een rivier die als een lint door de wereld stroomt,
met associatieve omwegen door ons gedachten te schenken
nu zee druppels met al het nieuwe en onbekende wenden.
Al ademt het water regelmatig met heftig verlangen
heeft het te kampen met windkracht ons soms goed gezind
met overal volstrekte vermenging…
Het weer
wordt voorspeld
nooit
is er zekerheid
Weer kan zo
omslaan
tot onweer
grillige ommekeer
zit in de lucht
wolk wordt groter
en groter, 'n bloemkool
gelijk, rijgt zich aaneen
Wij zijn
voor een deel
van huid
niet van steen
Je merkt het
meteen
bij weersverandering.…
Sinds ik mijzelf in jou verloor, wen ik
snel aan elke weersverandering.
Voortdurend met geheim omhuld ben ik
alleen maar blij met wat verheldering,
want in dit zijn vind ik geen zekerheid.
Ik schrijf mij niet en jij niet jij en wij
lachen in dit plagendal elkaar voorbij.…
Gezangen zijn aan het verstommen
de dagen korten snel
een nazomer in septemberdagen
Schemer donkeren de dagen
weersveranderingen in vlagen
de klimaatopwarming, gevolg
van menselijk falen
Het zicht van de winter
dat de hoop doet verbleken
't verlangen naar een jeugdig
eeuwig leven
notenbomen die nu hun krachtvoer geven
beukennootjes…
Weerbarstige oktoberdagen
eerste bladeren vallen in 't rond
windvlagen, stormgevaren
takken breken af
Tochtig is de trek,
't afkoelen van de aarde
weersveranderingen en kortere dagen
Noord-Zuidverbindingen bij valavond
magnetische velden en sterren om zich te oriënteren
't verzamelen voor "De Grote Trek"
afhankelijk van de soorten
fragmentarisch…
Heerlijk is dat zomerweer
dat luieren in de zon
ergens op het pas gemaaide gras
of in een luie stoel op het gazon
je humeur is als de zonneschijn
warm, licht en mild
en naast je staat een koel glas
met drank waar je je niet aan vertilt
langzaam sluiten je ogen tegen het felle licht
ongemerkt lig je aan een palmenstrand
en maakt een schitterend…
het begon vanmorgen zo mooi
een hemel blauw als azuur
kersenbloesem glinsterend in
de dauw
eerste bloeiende amandelboom
stond fier te pronken in de zon
bij een oude vervallen tuinmuur
doch 's middags veranderde het weer
donkere wolken kondigden zich aan
weg was de zon waarmee
de dag zo vriendelijk begon
tulpen bogen hun koppen…
286
Bezig met laden