Alle inzendingen over weggegaan

Waarom ben je weggegaan? het doet me zoveel pijn. waarom ben je weggegaan? Ik wil niet meer alleen zijn. waarom ben je weggegaan? Ik hou zoveel van jou. waarom ben je weggegaan? alsjeblieft vertel het me nou! waarom ben je weggegaan? dat antwoord moet ik weten. waarom ben je weggegaan? ik kan je gewoon niet vergeten.…

zij is weggegaan hoe kon een wereld die eeuwen lang tussen eikenhout werd aanbeden met kruis en kralen worden gesust Veurne riep ze steeds gij mijn uitzicht op de brakke kreken geen steen is zonder een gebed op elkaar gestapeld zij is weggegaan…

het avondje was op bezoek ik was weggegaan --------------------------------- uit: Mammoeth Mijn Muze (1968)…

eens zal ik rijpen eens zal ik begrijpen eens zal ik verstaan waarom jij bent weggegaan…

Jij bent weggegaan, er is nu afstand, vergroot -- door een paar brieven.…

Misschien is het goed dat je bent weggegaan Want wie blijft komt nooit terug...…

einde van De tunnel niet meer zien, Geen lichtstraal nog Die binnenkwam - Daarom heb ik mezelf Groot gevoeg gevonden Om hulp te zoeken Bij hen die daar hun Werk van hebben gemaakt - Om mensen die zijn vastgelopen Weer het leven terug te geven, Genoeg om voor te leven en om te hopen, Daarna is de zwarte pijn Stilaan bij me weggegaan…

wanneer men in neerliggend gras enkel spoorloos weervindt dan is ze aangedaan weggegaan van zogenaamde betrokkenheid…

, maar zó lucide… Sinds oudere broer is weggegaan Waar nu ook de laatste Paus al is Is er nu van alles weggedaan Wat nu niet meer belangrijk is……

Ik keek stiekem door het sleutelgat zag een volslagen vreemdeling daar waar ik had moeten staan ik ben maar weggegaan had ik dat maar nooit gedaan.…

Tuig dat vrouwen lastig ging vallen nergens kon je gezellig meer staan 's avonds geen brief durfde posten daarom zijn we weggegaan!…

Je geur ligt nog op mijn kussen Als je allang bent weggegaan Steeds opnieuw Parfum van verlangen En als ik geluk heb Ruik ik het morgen nog steeds…

Hoofd in de nek Kijkend omhoog Net was er regen Nu is het droog Eerst was er drama Nu is er gein Jij bent weggegaan En met jou, de pijn…

Niet wetend, dat het zoveel pijn deed, ben ik toch bij je weggegaan. Maar nu hier alleen mis ik je toch. Samen stonden we sterk, konden alles aan. Ik loop over van verdriet maar dat dat zou komen dat wist ik toen nog niet.…

Het doet pijn, er is onbegrip haar geuren om me heen Ik ben niet weggegaan zij is bij zichzelf gebleven ik toonde geen begrip Mezelf betrappen als een ballon met een touwtje, dat danst in de lucht…

Ik zag een hemel vol met sterren en een maan die naar me lachte even dacht ik nog dat jij het was maar ach, het was maar een gedachte De sterren verdwenen, net als de maan maar mijn gedachten aan jou zijn niet meer weggegaan.…

Om mij voor die ander te laten staan Ik liet je los, ik was gegaan Ik heb mijn eigen pad gekozen en ben weggegaan.…

ik dacht dat je vertrokken was in de stilte van de nacht we hadden een ruzie gehad ik had het al verwacht na alles wat ik je verweten had was het begrijpelijk dat je was weggegaan maar de tranen sprongen in mijn ogen toen ik je smorgens voor mijn bed zag staan…

Ik ben maar weggegaan...…

Ik kan zo toch niet verder Het gemis is veel te zwaar Hoe moet ik nu toch leven Vertelde jij mij dat maar Maar alles wat er nog is Is niets meer dan zwijgen Een afstand vreselijk groot Niet dichterbij te krijgen Wat moet ik nu zonder jou Heb er van alles aan gedaan Maar niets geeft nog mij rust Nu jij van mij bent weggegaan…..…

ik dacht dat je vertrokken was in de stilte van de nacht we hadden zo'n ruzie gehad ik had het al verwacht na alles wat ik je verweten had was het begrijpelijk dat je was weggegaan maar de tranen sprongen in mijn ogen toen ik je 's morgens voor het bed zag staan…

Nooit ben ik meer weggegaan. Er zouden meer lege handen moeten zijn.…

angst ongevreesd woorden ongesproken en zij, niet onbedeesd het diepe ingedoken gevoelens ongevoeld dingen ongedaan en zij is onbedoeld langzaam weggegaan zijn liefde ongeliefd zal in haar blijven woelen haar pijn ingegriefd zal hij toch ooit voelen…

Maar ja, bij ‘ halve maan,’ Waar moesten we dan staan, Als de andere helft is weggegaan? En waar ging je heen Als hij een paar dagen verdween?…

Gedenk mij wanneer ik voorgoed zal zijn weggegaan; gedenk mij. Wanneer het pad dat wij betraden met jouw weemoed van voorbije eer wordt overladen; dan gedenk mij. Wanneer het verleden in jouw ziel huist en de tijdgeest jouw levensweg kruist; dan gedenk mij.…

Ze wees met haar pen het juiste vakje aan Ik heb er een kruisje ingedaan trok mijn meest onschuldige gezicht Een glimlach vertrok aarzelend van haar lip Daar heb ik maar een kusje opgedaan Ze straalde met een indigo licht zwaaide even en is opgewekt weggegaan…

In een ommezien Is 't gebeurd, Zo'n Nieuwjaar, Voordat we er bij stilstaan Is ' t al weer vertrokken, Van ons weggegaan, En zijn we ons niet Eens bewust misschien Of we in dit afgelopen Nieuwe jaar wel ooit naar Elkaar hebben omgezien…

je hoorde wel maar wilde niet verstaan de eigen cirkels bleven draaien je kon de werkelijkheid niet aan je koos voor stilte maar de razende gedachten zij niet weggegaan je hebt je afgesloten van de wereld om je heen kom terug samen zijn we niet alleen…

Ik teken jouw gezicht in mijn hart dierbaar dicht bij me je bent nooit weggegaan je blijft altijd voor mij bestaan want ik lees je in de ochtendlucht zie je boodschap in de sterren zie je lach breeduit in mijn droom je bent me nooit ontvlucht.…

Voor Anton Missen doe ik Je nu al, Nog maar een Paar dagen ben Je bij ons vandaan, Ben je voor altijd Bij ons weggegaan, Lichaam van mij dat alleen Met gevoelens verder wil - Maar het gevoel kan Ik alleen voor de ander Zichtbaar maken met Woorden, alleen met De woorden van dit gedicht, Gevoel dat zichtbaar wordt…