Alle inzendingen over wijnfles

de druppel lekt door een spons van kalk tussen bodem en dak groeien de kegels trager dan mijn nagel als een paleis van kaarsvet gestold rond de hals van een wijnfles ze versmelten in een zuil van zout…

Tussen elke muur Toen Toen konden we het nog doen Zonder kraan Ik zit weer op m'n stoel, hier Alleen met m'n gevoel, hier In mijn huis Interesseert me geen zier Mijn huis ’t Was mooi Buitengewoon Een gouden kooi Ons verdiende loon Totdat het fout ging Ik woon weer net als jij Alleen In een stukje wereld van mij Van steen En de wijnfles…

Blikjes liggen Half leeg gezopen Zich te koesteren In de zondagochtendzon, In de nog maagdelijk Groene berm hebben ze Alle ruimte Om op te vallen - Een eindje verder Ligt een half leeg Gezopen wijnfles Waar de geest is uitgekropen Van de zombie die Met het glas Zijn eigen ziel Vannacht Op de schroothoop Heeft gegooid…

een boodschap in wijnfles in golvend water gooien, hopend dat ik iemands vlinders kan laten ontdooien. soms heb ik van die dagen, dan wil ik antwoord op mijn vragen. ik zing dan een liefdeslied meegenomen door de wind, laat het landen zonder dat iemand het ziet, in een hart voor hen die het bemind. soms heb ik van die dagen!…

de passie En bakt de gele zon Het kraaiennest bezwangerd Met de geur van stinkend vlees Kapitein stuurt immer door Met een heldere blik zonder vrees De ijsbergen omzeilend Het schip diep in de vaart De vrouwe van de stuurman Die een kindeke baart De loopplank reeds verrot Het zurevat staat leeg Scheurbuik verteerd de mens En de wijnfles…

honderd meter poëzie ligt er tussen mij en de kleine winkelgalerij witte tandartsassistentes die in het laatste tegenlicht kleumend met de armen gekruisd wolken rook uitstoten zeven oude bomen niets vermoedend van de kap in stille overmoed nog met kale armen naar de hemel reikend de diepe plof van onze wijnfles op de de bodem…

in de beuk, groot gegroeid sinds onze geboorte, we prentten ons de stilte in, de taal die niet went en 'op jouw jas ben ik altijd veilig' besloot ze ze, de muze danste in haar lichaam, ving me het licht van haar ogen op in een kom, schraapte het beenmerg uit haar botten, ontbloot een mes dat ik later van haar leende om de kurk uit de wijnfles…

Een vlies van pollen, rotte bladeren De wijnfles dobbert langs de kademuur. Dol ben ik op het stille water, de diepte die je vermoedt de plons als je een kassei over de reling gooit. Ik wil duiken in haar duisternis, de bodem strelen een minuut de adem ophouden en dan drogen in de hoogtezon.…

Mens, wat was ik verliefd op je stem, hoe je via een elpee in mijn hart kwam, mij troostte in de lange, eenzame nachten, hoe ik keer op keer 'True Colours' draaide, alsof je het speciaal voor mij zong, nam ik de wijnfles, die mij even paaide, maar al gauw liet ik mijn tranen gaan en droomde ik dicht bij jou te zijn, naakt tegen elkaar aan…

langs de wonderschone huid van haar borstenpaar daal ik af naar de mysterieuze spelonk, waar de Oerklank zodanig weergalmt, dat ik onmiddellijk net zo verlicht als zij geraak, mijn oerlieve piramidegodin, die ineens wel eindeloos naar mij blijkt te kunnen glimlachen en mij heel charmant van het extase verhogende heksenbrouwsel in de bolle wijnfles…

De wijnfles van gisteren houdt de geest in haar hals gevangen Die dure bedwelming hebben we niet nodig. Jouw kuiten wenken Glimlachen in een harde zon Het aroma van zand Een zucht strijkt langs de wang.…

Laatst kocht ik een mooie kast zo eentje met veel planken en mooie mandjes eraan vast met steunen aan de flanken Het waren een doos of zes plus een zak met schroeven dus ik, inclusief wijnfles getracht mijn kennis te beproeven Al bij de eerste doos ging het niet zo goed want uit de opening die ik koos donderde een plank op mijn voet…

leer jij wat het leven jou brengt de jonge jaren, een sprankelende tijd vol dromen, frisse tonen en kleur met de tijd komt diepgang en kracht zoals bij wijn die zachter wordt de dagen zijn als druiven in de zon die elke dag aan smaak winnen in zoete en soms zure momenten die zich tot rijke melange mengen jij bent als een verzegelde wijnfles…

een plaatje Haar lange, slanke benen veelal achternagekeken Dansend over het trottoir, alsof ze om aandacht smeken Haar loop in rijmende beweging met deinende blonde krullen Aan mannen voorbij die van haar aangezicht smullen De heuvels in, waar haar mannetje op haar wacht Die na al hun jaren nog onveranderd verliefd naar haar smacht De wijnfles…