Alle inzendingen over zelfs in een zwaarmo

wat ben je waard als heet hangijzer ver weg van waar het allemaal gebeurt heet gloeiend teruggetrokken niet meer echt uitstekend met het oog op de passant die zich hevig aan je brandt bij voorbeeld in een gehucht waar men al steunt en zucht frequent toch in keren en wenden evenwel zonder de nodige raakvlakken om je op te pakken waarbij…

zelfs met beide voeten op de aarde sta je in wankel evenwicht zelfs met voldoende eigenwaarde schrik je van een vreemd gezicht zelfs met vertrouwen in elkander weeg je ieder woord weer af zelfs met respect voor die ander schend je telkens weer zijn graf zelfs dat moet je hinderen leer je het je eigen kinderen zelfs dit…

Een blinde ziet het wat een schoonheid van een tuin merels broeden er…

Zelfs wanneer ik in alle rust loop neemt de tijd mij te pakken en wandelt met mij mee…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Op je mond liever een glimlach dan een chagrijnige blik Zelfs geen lucht meer van het lachen geeft je nog een stoere kick Als je altijd zit te mokken mieren melken matennaaien Dan zul je in je leven toch maar weinig vrienden zaaien Liever lieve dingen ookal doet schelden geen pijn Beter maar geen ruzie lokken niemand vind dat fijn Hij is manisch…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Het beeld wordt gekneed in Liefde vervormd door verkrampte handen gesneden met het mes glijdt klei door vele lagen, dieper dan ooit raken kartels verstrengelde vingers in het zoeken naar elkaar daar waar woorden tekort schieten spreekt het lichaam nimmer gesproken taal…

Stilte in de straat stilte plakt op de muur op de glimmende steentjes in de stoel met de kussens op de marmeren tafel onder de autobanden zelfs stil is de vochtige volle maan de spaken van de fiets de druppel in de kolk de dichte jalouzieën de stilte geurt in geel en groen de stilte zoemt de stilte suist de stilte houdt de adem in…

Ik blijf altijd in jouw buurt misschien zal je het niet merken smaakt je hart wat bitterzuur na het lezen van mijn teksten Durf jij je nu al meer te uiten na je menig peer te laten stoven laat de weinige kansen toch ontluiken om terug in ware liefde te geloven Je ogen, mijn liefste, dienen om te kijken je hart om te beminnen, alles aan…

'Going global' was bij ons op school Een vliegexcursie naar een verre kust Maar maakte dat de leerling wel bewust Van het gevaar dat in die uitstoot school? Een extra lespakket 'Vliegschaamteleer' Draagt veel meer bij aan minder vliegverkeer…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

je zwarte hoed was handelswaar completeerde altijd jouw outfit in het openbaar een bekend verschijnen zelfs als glimp kon jij nooit onopgemerkt verdwijnen alleen al je ogen waren gekend de gouden handtas en je dito nagellak gaven stof aan een karakteristiek in hun kleine roddelcircuit maar wie al jaren op de set verkeerde genoot…

ook jij kunt niet in alle spiegels lezen omdat slechts één het ware beeld je toont laat zien wat is en komt zelfs wat ooit is geweest en 't altijd maar veranderen vrezen ’licht’ tot het duister zeggen moet - al trekt het onberoerd in eigen verten weg te wachten tot jij ook jouw schaduw bent en van je houden durft omdat jij eindelijk kent…

Ik hield van je Ik houd van je Ik zal van je houden... Nooit vergeten, nooit uit mijn hart, nooit uit mijn hoofd... Jij daarboven, Ik beneden En toch nooit een dag zonder jou!…

licht kan dagen niet meer scheiden tafel, stoelt vervloeit tot schijn ’k wil het maanlicht nooit meer kennen - zie slechts autolichten branden hoe zij één na één verflauwen - plaats en tijd en doel verdwijnen ’t avondzwart met bittere steek wil zich met de nacht nu mengen sterren die in plassen deinen en mijn denken geldt slechts jou.…

Zelfs de golven toasten nu trots op Nederland met een schuimkraag…

gezin bekronen met nieuw leven hopend om kinderen van ver hier te laten opgroeien omringd door genegenheid was het wachten lang werd het paar op de proef gesteld maar toen was het moment daar vlogen ze hen tegemoet om hun kroost te omarmen met heel hun zijn de blijdschap niet te bevatten tot rampspoed hun grond deed wankelen zelfs…

Het is niet waar, dat ik ieder kan genezen, dat kan god zelfs niet. God is een oude grijze wijze en tevens een jonge baby. God gaat aldoor dood en wordt aldoor geboren en is die die is. God eet een stroopwafeltje, geniet het hele gedoe.…

wanneer zij hun doden willen begraven lopen zij gewapend met witte vlaggenstokken vooraan de stoet nietsontziend klinken salvo's van tanks om zoveel mogelijk te verwonden te vermoorden wellicht het bloed kruipt waar de weg vrij is men kreunt en blaast de laatste adem uit aangesnelde ambulances worden beschoten toch wagen zij hun leven om te…

Zelfs wie de voorzichtigheid zelf is wordt tevoorschijn gelokt: 'Een beetje vertrouwen, honingbeer! We willen je slechts enkel helpen; weet je ik schenk je een kind! Een troonopvolger. Jij moogt zorgen.' In overmoed heb ik met laten zien. Ik lig in de greppel om mijn domheid te lachen, het lukt me niet overeind te komen.…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…

Ik leef in een leugen dat jij terugkomt maar dat gebeurt toch niet meer. Als ik er over nadenk dan doet mijn hart zo'n zeer. Zie je dan niet wat je aangericht hebt? S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin…

Groene ogen waar ik zoveel in zag. Groene ogen en jou lieve lach. Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd. Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach. Ik…

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

Gedonderjaag als in een kleuterklas Eén wil de statushouders voorrang geven De ander kan met zulk beleid niet leven ‘Die lui begunstigen, dat geeft geen pas’ Gelukkig neemt de baas een wijs besluit Hij schuift de kwestie even voor zich uit…