Alle inzendingen over zijlijn

Dus aan de zijlijn, kijkt ze toe en is in het geheel niet ontevreden, want wie met háár contact niet wil, die moet ook worden gemeden?!…

al jaren klop ik node aan de poort van het clubje erudiete dichters slimme lieden, eminente stichters hadden wellicht nog nooit van mij gehoord ik gaf geen lezingen, ik las niet voor uit eigen werk op een gala-avond terwijl ik zo met hen de strijd aanbond, een strijd die ik dus überhaupt verloor ik ben niet top: ‘k sta niet op een shortlist…

het is even slikken de bal ligt op de stip voor het intikken en ik sta juichend aan de zijlijn…

daar heb je nu niets aan Vanaf de zijlijn Wil ik niet alleen kijken Maar als ik wat kan doen Moet je dat laten blijken Met wat steun, een arm, Een lach en een traan Wil ik met je meelopen Op die lange weg te gaan…

de marge, mijn wereld ook al ben ik zelfvoldaan, zijlijn volgeschreven ik kan maar niet voldoen krijg het er maar niet ingewreven het geeft niet, hoor ik modder aan en ga door waar een ander blijft staan…

Zó gaan wij spelen dus Louis de keuzeheer zegt hoe het moet en een ieder is koest Maar aan de zijlijn staan voetbaldeskundigen die ons na afloop vertellen hoe ’t móest!…

ze komen benauwend dichtbij de witte bladzijden die ze in haar handen houdt aan de zijlijn meandert het sjoemelend hart door het grensland tussen verzinsels en splinters van de niet te vangen werkelijkheid…

Die Ancelotti mag heel veel van mij: Als een gestoorde langs de zijlijn springen, (Wat trouwens vrij normaal is in die kringen), Maar asjeblieft geen kauwgomvreterij. Voorgoed verban ik van mijn retina Die kauwgomvreters en septembersla.…

Posts op de zijlijn: geen roem in 't verschiet.…

De Majesteit zet Wilders buiten spel Ze wil nog even politiek regeren En kan alleen tevreden abdiceren Als paars er is en het poldermodel Toch zal ze niet de PVV uitroeien Want aan de zijlijn blijft die steeds maar groeien…

Als ik verlies wat ik opbouw En afbreek wat ik aanwin Voel ik mij slechts een toeschouwer Van al dat wat ik bemin Geen handen die mij betrekken Slecht mijn ogen die worden geraakt Mijn invloed niet zichtbaar Ik ben eenzaam en naakt…

Altijd toekijken vanaf de zijlijn. Voelen dat je niet goed genoeg bent. Klein meisje nu een vrouw. Een vrouw die haar verleden afsluit. Op weg naar een betere toekomst.…

voor mij belangrijk ze zijn me verteld hij voelde zich niet groot en stoer meer hij voelde zich dom maar weet je, ik vind het juist stoer dat hij eerlijk is dat hij weet dat hij problemen heeft dat hij nu vecht om zijn problemen te overwinnen en dat ik mag aanmoedigen in zijn taal: hij is een voetballer en ik, ik sta aan de zijlijn…

staat vol met wie al langs de zijlijn stonden De politieke roedel geeft zichzelf hiermee een zoveelste vrijbrief want 'het volk' neemt tenslotte ook een 'dun' regeerakkoord voor lief met de burgers afgeleid en tegen elkaar uitgespeeld besluipt de politieke roedel ons wederom, als een ordinaire dief…

Ik wil met jou mee Mijn ooghoek Ziet je dansen Ritme van de zee Ziedend van smart Duinstruin ik Verloren aan jouw hart Bevroren zijlijn Golf overspoelt Bewustzijn Ik wil, onbedoeld Heel mooi met jou mee…

ik stond er stram achter bloemen op een betonnen graf dacht aan vrinden met doorweekte pijn zij, een leven lang zoekend verlichting te vinden van een niet uitgesproken straf ik stond daar even dacht aan hen, maar wel aan de zijlijn…

Misschien is het wel om problemen vragen, Wanneer je in een open auto staat, Zodat echt ied’re boze onverlaat, Je zo vanaf de zijlijn kan belagen. Al rijdt ons staatshoofd dan ook vaak stapvoets, Zij zit tenminste veilig in een koets.…

Supporters zetten zich graag buitenspel Want hun agressie helpt geen ene bal Je scoort daarmee geen hoger puntental Vanaf de zijlijn schop je zo een rel Waarom ben je je tegenstand begonnen? Je geeft je daarna toch wel weer gewonnen.…

Een tijdje wachtte ik aan de zijlijn Nu is dat voorbij. Nu is het mijn tijd om het veld in te gaan en wacht jij aan de kant.…

beroofd ben ik van het geloof van goedheid in iedereen beroofd ben ik van dromen over wereld vrede voor iedereen machteloos staand aan de zijlijn en lees woorden die ik niet begrijp machteloos kijkend naar de dag die vanzelf weer nacht wordt en de mensheid die nog altijd niets geleerd heeft van het leven…

Een trainer weet dat hij de Kerst niet haalt, Mark zat zich langs de zijlijn op te vreten, Maar elke wedstrijd werd de maat gemeten, Het elftal dat hij trainde heeft gefaald. Hij roept zijn vrouw - het blijft bij hem maar Malen -, “Wil jij nog een Châteautje Bergwijn halen?”…

Wij moeten aan de zijlijn staan, helaas. Stond ik maar in Prins Philip z’n schoenen, Dan zou ik beide Belgen mogen zoenen.…

Ik kan niet meedoen, altijd aan de zijlijn, De brede glimlach op mijn gezicht, niet meer dan schone schijn. Tranen branden achter mijn ogen, maar ik laat ze niet zien, Mijn hoofd naar beneden gebogen, en tel langzaam tot tien. Pijn in mijn hart, pijn in mijn ziel, Omdat wat men zag, toch niet beviel.…

Ga rustig door geplaveide wegen te buldozeren ga door je zicht te verminderen tot het nulpunt te wervelen in arabeske nevelspiralen tussen gebroken sterren ga rustig door gebroken glas te vervangen door zevenhonderdvijftig milliliter inhoud Ik zal niet meer langs de zijlijn staan.…

je verwaait me in de regen danst pirouettes in de wind tilt me op tot grote hoogtes schommelend door elke gedachte ontleen ik kracht uit gegeven kleuren maant de zon tot stilte die aan de hemel genageld staat daagt onderwind haar uit roerloos geniet ik aan de zijlijn…

Verslagen sta ik aan de kant aan de zijlijn voel me machteloos wat ben ik in deze wereld waar mensen elkaar naar 't leven staan is dit de mijne waar men kinderen neer maait, vliegtuigen uit de lucht schiet het licht niet in de ander z'n ogen wordt gegund ben ik verdwaald…

Toeschouwer aan de zijlijn staat de wind gevestigd zonverwarmend stralen gericht op de grond Nieuwsgierig kijkend en zoekend naar het licht en lucht de aarde herleefd weer op Gedierte en bloemen tonen zich, in schijnwerper van licht en zon Lente, is geboren zal groeien doet ontwaken.…

op de bodem van vermoeidheid kom ik winterslaap tegen hij maakt mijn lichaam loom mijn hersenen op lage toer de activiteitenmeter daalt gestaag terwijl mijn agenda roept om handeling zal ik mijzelf een baaldag gunnen aan de zijlijn kijken en spijbelen? ik dompel mij in nietsigheid laat mij stromen in het nulpunt…

kleur mij niet rechts schilder mij links aan de zijlijn nu ongevraagde antwoorden aan mij op worden gedwongen kauw ik steevast met links een versgeperste mok kleurt de dag oranje nog net niet rood hoewel de zon mij wekte heeft de wind haar verstopt en laat de bloemen buigen al gaan ze nog net niet door de knieën…

Voor ons die met schone handen, aan de zijlijn blijven staan.…