Alle inzendingen over zomerkleuren

Ik zie haar op straat in een jurk van geel en rood Mijn hoofd, de laatste jaren, woog zo zwaar als lood Die prachtige zomerse kleuren staan haar zo goed Zij kan zich niet voorstellen wat zij met mij doet Mijn loden hoofd wordt zo licht als de veer van Novalis om te beschrijven hoe werkelijk onvervangbaar en mooi zij is zij in dat gewaad, met haar…

Augustus opent de deuren, die veel fruitsoorten zomers doen kleuren. In rood, paars licht-blauw of fris roodachtig zomergroen geuren de vruchten in hun nabetrachting van een zomers succesvol fruitseizoen. De pruimen, de kersen en de aard- beien uit het voorseizoen vinden hun voortzetting in een perfectie, die de zon met het fruit in de…

De zomerkleuren zijn zo beeldend en puur. Alles gekregen zonder enig schromen . Met alle blijheid heb ik de droom tot mij genomen.…

toch zijn er nog knallers mijn vuurwerk is niet op al mijn kruit is niet verschoten hoewel de lontjes zijn wel kort flits in herinnering jij sierde voor de knal en gaf toen alles al pas later spatte je uiteen fonkelde in zomerkleuren ik oogstte al je herfstgeuren vanavond zal ik voor je vlammen in het licht van nieuwe jaar…

De zomerkleuren doen hun best hun goed gevormd lichaam te ontdoen van alle blaam.…

er rusten mensen daar uitgewaaierd over land en water aan de ijsvogel kleven zomerkleuren zelfs in winters, als de zilverreiger vliegt langs de zwaluwwand zweeft leven in de holle cirkels van vandaag, gebalanceerd tot hoge ogen volgen op de rondgang van de wind mijn kind… er rusten mensen daar, uitgewaaierd op het veld niets doet nog…

Zalig zachtjes dommel je in en wieg je dronken heen en weer op golven van zorgeloze harmonie geverfd in frisse zomerkleuren. Op reis wou je, naar het land waar geen insect je prikken kan, waar intens de geur van het kortgewiekte gras, dat speelt onder je voeten, ga nu maar snel, mijn kind, het wachten is voorbij.…

Het hevig bloeien in de bonte zomerkleuren is tot een stil vervloeien in de mist vergaan, en trager klopt het hart en kruipt het bloed in bochten waar het de droesem van de wijn nu achterlaat.…

Kwam je tegen in de gang Kuste je voorhoofd Zacht jouw lippen dan mijn mond En voorbij je warme wang Voeld' ik je lichaam Ontdooide winter Danste lente dan haar zang Geurden zoete zomerkleuren Waaiden wervelend de wilde wolken Van woest en stoom naar teer lief loom Verstilde wereld, luwde storm Speelden bladeren nog wat in de herfstzon…

vier witte muren één groot raam dat, nadat jij kwam, uit de schaduw dreef en om zomerkleuren vroeg blijmoedig het begin van de rivier liet zien alsof er nooit een einde zou komen aan deze eenvoud van vrede één kamer met daarin het midden van het leven, woorden op planken en de warme opbrengst van rode wijnranken met geen andere namen…

Nog even traag en stil mijn zwerven onderdoor de wolken over water glijdt de strakke zilver zee het licht zo dierbaar en gedwee gerekt de tijd nog zacht en schoon met passie streelt zomerkleuren in uw iris tooit wanneer gij volgt en overvloeit in najaar waar ik naakt en lauw door kilte waad het zwemen danst in zicht de kim hier en daar…