Alle inzendingen over 'n Thuis .....

M'n thuis wordt grijs, de omgeving blijft jong. Traagheid haalt mij in, ben nu een bejaarde in mijn eigen tehuis, met nood aan een echte sociale babbel. Eenzaamheid is zeker... geen hobby.…

buurt van de stad waar geen buur ‘n goed woordje voor hem had of ’t was dat hij een luilak was die niets deed - toch was er een God die op hem neerkeek op een dag werd hij weggehaald uit zijn huis en kreeg in ‘n verzorgingsinstelling ‘n thuis zuster verpleegster trachtte met hem te spreken hij kreeg er eten en velen waren hem genegen de…

wat ik ze vroeger gaf ligt waarschijnlijk vergeten in 'n hoek ze hebben allemaal hun eigen leven 't ouderlijk huis is 'n dichtgeslagen boek…

Hooikoorts is ergerlijk Lopende ogen ’n Vreselijk kruis Dus kom ontgord nu die botaniseertrommel Vader en blijf eens ’n avondje thuis…

Thuis? Het huis noemde ik thuis niet de eerste dag waarop ik de woning betrok Verhuizen blijft 'n gok onbekend? nog onbemind ook door vrouw en kind Het huis noem ik nu thuis buren, de hand geschud emotie, als een brok in ieders keel.…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

Er thuis te zijn... bocht nog in en om al is 't voor 't oog ver te voet te gaan Je kent het pad het spoor de baan, waarin de kiezels voelbaar en hoorbaar door het knarsen Maar je bent al thuis.... als 'n goed verstaander.…

Thuis is een kruis. Thuis is geen leven. Thuis kan ik niet leven. Waar moet ik heen om van thuis weg te zijn. Het is gemeen, ik voel me alleen Duizend en één gedachten. Om wat ik zal doen. Kon ik mijn leven maar overdoen. Ik wil naar een pleegezin Of naar een goede vriendin.…

satellieten in het heelal wetend dat hij blijft komen steeds opnieuw voor meer met het gat in zijn handen die op haar deur blijven slaan eens weet en ziet zij haar kans zal zij met haar bange kinderen niet hier meer hoeven wachten maar weg in veilige haven zijn al lijkt het zonder uitzicht alsof ze nergens komen kan waar het welkom thuis…

Een boertje uit het mooie Stavoren Had een knoop van z'n overall verloren Hij snelde naar huis Maar de vrouw was niet thuis Nu draagt hij hem achterstevoren!…

Morgen weer een dag als deze nog niet is afgesloten worsteling met alles in mijn gedachten zullen ze morgen vrij zijn of zal ik wederom zeggen morgen weer een dag…

Rustiek beekje kiezelsteentjes gooien paardenbloem in je haar mijn liefde zo puur daar ben ik zeker van je bent zo mooi in de nacht dicht tegen je aan kruipen met een arm om je heen…

In mijn ogen verschijnt een gedicht met de woorden die ik voor je schrijf soms wil ik voor je zingen spontaan je hand pakken om met je te dansen geef me je lach met je oogopslag door er te zijn bij mij of ik bij jou je geeft me gevoelens in mijn lichaam die het nog nooit heeft herkend keer op keer het besef dat ik met de minuut steeds meer…

Nachten bewegen naar de ochtend in mijn dromen speel jij de hoofdrol zo fijn heerlijk in de zon witte stranden blauwe zee cocktail in ons hand verliefd naar je kijken liggen we samen armen over je heen zwoel kusjes geven…

Zo mooi, zo onbevangen werkelijkheid of fictie waarheid in het midden plots ik word wakker ik kijk om me heen de realiteit passeert maar toch de glimlach de glimlach van die droom…

Het stinkt letterlijk en figuurlijk de verandering van de mens als ze het in een veelvoud krijgen een verslavend middel meer, meer en meer ik wil meer de waarde van het echte leven uit het oog verliezen geen oog voor de medemens individualisering van de maatschappij geef mij je glimlach maar die is meer waard dan dit alles bij elkaar…

Ik kijk je aan de tinteling die ik voel mijn lichaam vraagt wanneer krijg ik een antwoord ik zie je glimlach die betovert mij ik ben van de wereld wanneer ben je bij me een stil verlangen dat hunkert naar jouw gezelschap ik wil jou wil jij mij…

Ik loop langs de trap blote voeten koude plavuizen mijn linker kleine teen hij haalt het niet hij blijft even hangen achter de trap een vloek een tier au dat doet pijn…

Heet van buiten zacht van binnen aanlokkelijk aangezicht de sappen in mijn mond mijn tong hunkert naar de smaak mijn slokdarm wil het niet te heet de combinatie zoekend uiteindelijk pak ik de lepel en breng deze naar mijn mond…

Geen houding het lijkt of ik je niet zie echt wel maar je merkt het niet ik kijk naar je vanuit alle hoeken waaruit ik je kan bekijken het is een feit ik wil je zien maar het blijft alleen bij dromen als ik naar je kijk zijn we samen gelukkig echter als je me voorbij loopt niets bijzonders je kent mijn naam niet eens…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…

Reizen je thuis en tuin verlaten vrienden, 'maten' Door steden, langs dorpjes en via onbekende gaten waar je niet... dood wil worden gevonden Reizen... en onderweg je tenten opslaan op 'n paradijselijke plek goed bevonden voor 'n verblijf van een of meer nachten door 'n zakkende zon beschenen.…

Ik kocht op een bouwbeurs een drietal meter gummibuis, ’t bleek tevens vouwbeurs, daar vond ik ‘n origamimuis, ook touwbeurs, daar kocht ik dus wasdraad, en rouw-, brouw- en trouwbeurs, inderdaad ! dus kwam ik ook met een urne, biergist en ‘n vrijgezel thuis !…

daar staat hij hij maakt niemand blij kijk hem kijk haar kijk z'n tanden kijk z'n handen en die neus wat een reus tring de bel gaat naar huis!! hij staat op thuis staan z'n zusjes te wachten ze zeggen kijk z'n oren wat een wonder dat hij daarmee kan horen en z'n neus dan wat vind je daar van zucht...…

'Oost West, thuis best'? Nog een bezopen regeltje: 'Het klokje klinkt toch nergens zoals thuis.' Dat 'huisje boompje beestje' wordt een kruis! En 'Eigen haard is goud waard': weg dat tegeltje! Per dag gooi ik nu één zo'n wijsheid stuk. Zo brengen scherven toch nog wat geluk.…

Een spiegel toont de waarheid van haar wezen Onbekend Niet haar eigen Het gezicht van een verloren ziel Zacht wenend zonder tranen De nacht onthult haar betraande ogen De dag verhult haar huilend gezicht Gezien wordt zij nimmer Gezien worden wil zij des te meer.…

Maar thuis is het ook saai, vies en onveilig. Zo'n kinderopvang is daarbij nog heilig.…

Dat kan thuis niet, Want zij weet hoe je bent. Wat een vent. Vriendinnen willen graag geloven hoe geweldig hij is. Maar dat is even, daar is mee te leven. Als vrouw wens je zo`n vent.…

De weg -als 'n lint- heb ik afgelegd bochten en slingers ik ken ze Vergis me niet als ik achter het stuur zit De weg die me voert naar jou waar je thuis bent Je woonstee me onbekend nog niet... bemind.…