Alle inzendingen over Aafje Heynis OR alt OR overlijden

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Een alt en een bas in een koor Zij mochten graag urenlang jammen Hun sound was een lust voor het oor Zij hadden geweldige stemmen Een koor met een alt en een bas Plots bleek de geliefdheid te stremmen De roem was zo breekbaar als glas En moest wel tot treurigheid stemmen De bas in het koor werd toen alt Falset in een groepje te Emmen Zo…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Wakker worden, het is al laat, open je ogen, de dag vergaat in dromen, in ’t echt, kan je iets bekomen, wat de bedoeling niet was. Wakker worden, open weer je ogen, laat tijd niet gedogen, in je droom gemist, eens sluiten ze eeuwig, vannacht sluimer ik, verloren spijt, naar de ontvreemde kans. Gesloten ogen, verzande droomtoestand…

Je omhelst me stevig ‘dit gaat even pijn doen’ en schroeit met salpeterzuur jouw hart in het mijne zorgvuldig, teder, zacht leid je diepe groeven door de grauwe korst van neergeslagen jaren waar ook m’n ziel lijdt onder de verzengende warmte waarmee het dieprode wordt ontzet en een vergezellend temperament geëtst, om jou, op gepaste…

elke dag opnieuw hoor, zie en verzwijg ik vervolgens onwetendheid verborgen onder lagen knalrode hulpvaardigheid Neen, het was niet per ongeluk! als het kruiselings overschrijden alleen mijn persoonlijk niet meer begrenzen een ander ontneemt het eigen met een strikje verpakt in: voor je veiligheid ik gaf jou toen was genoeg gaf…

het pad van nieuwe mountainbikers volgt nog altijd oma’s oude fietssporen en steeds draait het ingespannen wegenwerk langs zanderig gele paden waar de gespaakte road gang slavend minibergen uit grootmoeders’ plekje slijt die daar toen ook haar tijd wentelend besteedde maar dan aan meer genoeglijk vertier ondiep nu verhullen braambosjes…

nat sloop tussen vochtig, aangeslagen misschien nevelig in, tussen kieren door beslagen zicht herkende ze vergeten spaanders, niet meer nat was het onze tijd, wasemend gedruppeld nu in nerven van een vroegere inhoud, prikkend vocht vermengd droog…

voor me, gemakshalve ophopen van, wat zo vredig aan mij de toeschouwer lijkt hoe je ook probeert de wind blaast alles maar neemt slechts tijdelijk het blinde vertrouwen in jou dat ik fluisterend nodig heb ik waaier, gelukkig draagt de wind enkele richting een zekere vergankelijkheid mee…

de manoeuvres van je liefde leren zoals het roteren van je krukje al haar sensuele wending kent een strelend verlangen geeft je gestalte in alle ronde vormen, verkent ‘je mooie dichtbij’ langs boven en onder delen, waarrond een diepe dimensie contouren krijgt daarin drijft jouw alles je tedere niveau bereikt rechtstreeks de allerhoogste…

vanwaar komt die tocht onder het verhullende gordijn dat ooit werd gestopt met oude vergankelijkheid op stok De bloemstukken van weleer. je graag zien zet me in tochtig warme lijnen in de zacht wervelende verbinding van onze tegenstellingen niettemin het tegendraadse in ‘het houden van’ dat soms moeilijk te dragen is het te dragen…

lijven voelen net zoveel in dromen blijft mijn woelen verboden, verlies ik me in jouw intieme plekjes achterna een oor, onder een haarlijn gewervelde hoogte bezondig ik me graag zonder bezwaard geweten aan het steilere beleven en verwens me pas vandaar waarvan je gezucht roepen zal ik vergeef je pas daar mijn ziel…

hartstochtelijk vond ik je diepe schaduw, verdonkeremaand maar toch Liefde, uiteraard het zijn diegenen, waarvan je doornen ondervindt op twijgjes, ondiep en te meer somber tussen intense tinten donker met toch die eeuwige schakering treurend rood er zit een dramatisch klampen aan mijn nuances verzinnen, van deze strootjes minstens even…

Een begrafenisondernemer uit Leiden Verdiende zijn geld met overlijden. De een zijn dood Is de ander zijn brood Ook toen hijzelf kwam te overlijden.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Het "ctrl alt del" lukt niet... tenzij je dood bent!…

ze bleef aan de slag alles ordenen, opruimen, organiseren voor haar overlijden, voor haar dood net negentig (90) ligt ze in Pniel verpleeghuis, annex hospice ze heeft zicht op overlijden haar ogen dicht, haar lichaam rustig ze ging overlijden, ze ging blind dood!…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Die overlijdt, is over lijden; En vreest men nog voor overlijden?…

Ben Jouw hand, waarin mijn bange hand. Je wilt me meenemen, maar ik wil niet, ik kan niet. Ik wil nog zoveel, moet nog zoveel. Ik ben zo bang, voor het donker, voor het niets, voor God. Is er een god? Er is een god. Ik ben zo moe. Ik kan niet meer, wil niet meer. Ik geef je mijn hand. Mijn bange hand, in jouw hand. Je…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…