't Is of de schucht're maan zich wil omgeven
Met breder floers van zwaarder wolkgordijnen,
Nu ik het laatste schijnsel zie verkwijnen
Van 't zwanendonzen licht, dat was gebleven.
Maar zie, daar laat Seléne de ogen even
Weer weiden langs de wolkenlijnen,
Doch om weer even haastig te verdwijnen :
Zij mijdt de blik van wie op aarde leven:…
Al vloeit mijn inkt wat ongelijk,
beeldrijk laten patronen hier
de hemel op koud marmer lijken.
Later zal deze stemming-ets
met hagelwit passe-partout,
in een glimmend-gouden lijst
ons grijs en mauve in de ogen kijken...…
Gelijk een grijs geweven deken
valt de avondschemer naar benee
Zwarte boomtakken als haarvaten
vormen netwerken
die ook in ons lichaam terug te vinden zijn
Ganzen vliegen aan de horizon
op weg naar verre oorden
Al vloeit de inkt wat ongelijk
een beeldrijk oneffen patroon onstaat
en laat zo de hemel van marmer lijken
Deze ets zal worden verfraaid…
Slopend ritme in het klooster
Wakend door de nacht, naar 't rooster
Haat en nijd - een moordpartij
Wat is vluchtiger, vroeg hij,
Dan buitenkant die niet beklijft,
Als uiterlijke vorm niet blijft
Vaak zag hij frater William's hand
Bedekt met stof van de schrifturen
Verse inkt van het verguldsel
Van gracieuze arabesken
In beeldrijke…
881
Bezig met laden