Alle inzendingen over Bram

De vogels zingen en een konijn dat zich verspringt, vlucht in de bramen, een kleine dendering van doen en laten.…

Bram Moszkowicz wordt verdacht van belastingontduiking en het aannemen van zwart geld. ----------------------------------------- Het is abject om zwart geld aan te nemen, Juist voor een advocaat is dat infaam, Want zo bezoedel je je goede naam, En daardoor kom je ook in de problemen.…

Kat je af Terwijl ik Zielsveel van Je hou - laat Je mijn nagels Voelen terwijl ik Je eigenlijk alleen Maar strelen wil Bang om je Te verliezen, Zoals ik ook Mijzelf verloren heb…

nee ik heb geen steen in een rivier verlegd op aarde en ik ga dat ook niet doen want wat is daarvan nou de waarde goed hij stroomt dan wel iets anders dan voorheen en dat slechts door het simpel verleggen van die ene steen het blijft een prachtige gedachte die ik altijd zal blijven achten maar ik besef al denkend terstond dat die rivier…

Tunnels bramen haken. Dissonante noten kraken. Vreemde dieren waken. Het spoor gaat door.…

De bramen zwart en heerlijk zoet. Ik ruik nog steeds hun geur En denk: "Wat is het leven goed." De herfst verdient bewondering, geeft voorraad voor de wintertijd. Draagt reeds in haar boezem… De belofte van een nieuwe zomertijd.…

Luisterde ik weer terug somebody will know some day We liepen in Drenthe en zagen een standbeeld maar in onze herinnering een jeugdcentrum in Aalsmeer een verbouwde boerderij Hoe vol van alles waren we de muziek de tolerantie mariuhana patchoulli de geur van haar Bram en Freek zongen in die schuur en wij we waren jong en Cuby…

o, mooie herfst, mijn jaar getij je komt al dichter, dichterbij soms voel ik je al even wanneer ik vroeg de deur uitga de zon al schijnt, dan sta ik af en toe al wat van kou te beven en later op zo'n mooie dag dan pluk ik als het even mag een emmer vol met bramen zo heerlijk lopen door het duin of ik pluk asters uit mijn tuin en zet ze…

Je kunt Levi uit zijn nachtmerrie bevrijden, hem redden op de drempel van zijn slaapvertrek dat zich langzaam vult met gas. Je kunt de afgerichte herder halen uit de ballen van de buurman die Rebekka wilde redden van het kamp. Je kunt de mens uit het beest halen waaruit hij voortkomt, op wie hij sprekend lijkt. - Hoe hard je dat ook ontkent…

Als ik langs de velden ga en me inleef in het gras ervaar ik de aarde zoals het leven was Ik mis de bossen en de bramen ik verlang zo naar een zee van liefde voor de wereld omhels mij, neem mij mee 't gegronde groen van bomen de geur van hout en van het gras ik wilde dat het eeuwig was en dat ik alles hier nu had ik ben gevangen…

Vanaf een bankje in het Twentse veen volg ik de dans van heideblauwtjes gedempte geluiden zinderende warmte onze schaduwen schijnen langzamer dan langzaam te gaan te blijven staan boven pijpestrootje en zwaarbeladen braam mijn hart weet haast geen blijf met de weelde van dit beloken Paradijs…

De groene en paarse bramen zijn alleengelaten. Zijn zij zichzelf genoeg? Missen zij niet het diepe zoemen waarmee de bijen tot de bloesems praten? En 't sprakeloze, wankele evenwicht waarmee de vlinders op haar blind gezicht zich even nederlaten? ------------------------------------------------ uit: 'Vergezichten en gezichten', 1954.…

vertel mij van de smaak van bramen of blauwe bessen, trots van zelf geplukt verhaal mij van de eerste keer het kinderlijk ervaren van een plotseling volwassen kus herinner mij aan zout van tranen het intense zoet van liefde als van goede wijn maar spreek mij morgen niet over een bitter einde of zuur verlies noem mij die smaken niet…

zoals bramen spreken over mensen zo prakkiseren aardappelen over geiten zoals brievenbussen communiceren met pruimen zo roddelen telefoonpalen over beursfluctuaties zoals balletdansers anticiperen op onoverkomelijkheden zo reageren boterbloemen op een aardverschuiving en zoals gokverslaving leidt tot milieuverwording zo…

Waren er geen oleanders, bossen ondoordringbaar wilde bramen met die violette donkere en lichte vuren Waren er geen assembomen, bamboestruiken en waringins, breed hun loverarmen spreidend, dichte ambergroene muren Zou de gloed van een verlangen, in rhododendrons groene grot niet zinderen in 't avonduur tongen likkend als de vlammen…

Ik snoepte van de wilde bramen en ik keek aandachtig naar de laatste, hoopgevende bijen op de kleurrijke, geurende bloemen, terwijl een witte vlinder boven mijn hoofd fladderde en mij zomaar om niets blij maakte.…

Glimlachen is niet verboden op huilen staat geen straf Van woorden vallen geen doden daar scheid je het koren van het kaf Er zijn woorden die bekoren geven je reden tot een lach Je moet ze wel willen horen anders blijft het een hard gelag De emotie zit diep van binnen probeert de uitgang te vinden Hij weet echter niet waar te beginnen…

Teveel geschreven nooit eens serieus Ook nu niet Niet eens voor even Verkeerd begrepen Onbewust, bewust Heb geen antwoord klaar Je zegt het maar Hoe nu verder Onder eerlijkheid bedolven De waarheid moet eruit Teveel onzin gedolven Waardering om wat je doet Sprekend hart vol liefde Wil je geen pijn doen Ongewild schreeuwt mijn gevoel…

Vervang mijn gedachten ik krijg teveel klachten En heb onrust in mijn geest moet vast van een verkeerde donor zijn geweest Of zou het zo kunnen zijn dat ik nog leef met teveel pijn Het verleden heeft zijn sporen nagelaten maar daar wil niet meer over praten Geen pijn meer voor mij ik leg alles opzij Verdring het onbewust en heb daarom…

Met het zonnetje op mijn bol ga ik de natuur in Mensen zien mij niet aan voor vol maar dit is pas het begin Er staat een frisse wind maar dat mag de pret niet drukken Ik voel me weer kind en overbrug zo hele stukken Gisteren heb ik ze gekocht schoenen met wieltjes eronder Iets waar ik al een tijdje naar zocht en me nog steeds over verwonder…

Onder valse voorwendselen heb ik je gelokt naar een mooi plekje in de natuur Ik had er stiekem al over gejokt je raakte al wat overstuur Je begrijpt niet goed waar het over gaat of misschien toch wel Wel weet je waar onze liefde voor staat en gaat het je wat te snel Toch moet je weten dat ik voor jou zal kiezen voor je zal vechten tot het…

Liefdelevolle handelingen onder het wol niets is ons te dol We gaan nog even door nu meer als ooit te voor Zweet vloeit in overvloed en op je gezicht verschijnt een rode gloed Verhit door hartstocht vliegen we steeds vaker uit de bocht Als dan de morgen zich meldt en ik door mijn baas uit bed word gebeld Weet ik dat het tussen ons wel…

Trappelend van ongeduld, nog even wachten groei is zichtbaar aan de buitenkant Niet wetend wat we kunnen verwachten of wat er straks in het wiegje belandt Zeker is dat je welkom bent en dat je met liefde wordt omhangen Ons geluk is ongekend je stilt ons diepste verlangen Een wens staat op uitkomen nog even geduld Het overtreft onze stoutste…

Zijn het je haren die naar me lonken of is het je lach Alle liefde die je me hebt geschonken is het daarom dat ik je zo graag mag Nu meer als als ooit tevoor zie ik in waarom ik van je hou Ik heb je steeds meer door jij bent mijn allerliefste vrouw Genieten van de dingen samen met onze kleine in de wieg Een heerlijk leven, dat kan ik wel…

Tederheid in je handen lieflijk gezicht Stralend witte tanden eindelijk gezwicht Goedheid is je streven vriendelijk van aard alles kan je vergeven eindelijk bedaard De twinkels in je ogen de lach om je mond Ik heb tegen je gelogen de cirkel is weer rond Probeer te vergeven een verkeerde stap Een fout voor het leven niet eens voor…

Even de frisse lucht in de donkere nacht lonkt Weer even goede zin de frisse lucht verjongt Lampjes branden alom ik zet mijn tred aan Loop een beetje krom maar wil er toch voor gaan Op weg naar het feest het feest van het kind Ben er jaren niet geweest wilde toen zelf worden bemind Nu is er weer een reden nu kan ik samen gaan Te…

Geef me even wat ruimte geef me even wat lucht Geef me even de rust opdat ik van opluchting zucht Laat me even tot mezelf komen laat me even gaan Laat me even bezinnen dan kan ik het straks weer aan Nu is alles nog donker zie ik nog niet het licht Voel ik me buitengesloten zonder mooi vooruitzicht Gaat de toekomst weer voor me stralen…

Ik maak even pas op de plaats even neem ik mijn rust Mijn gevoel is nu bovenmaats alsof ik door de duivel ben gekust Levend op de laatste bonen gezoet door de honger van het gemis Lijkt een ieder mij uit te wonen als ik me telkens weer vergis Zonder doel voor ogen beleid is van de baan Vuile was hangt te drogen en ik begin er niet meer…

Je zei : schrijf eens over.. ‘de coulissen van de wereld’ Ik zag toen lantarenlichten van de avond eerder drijven het rimpelen van de boomkruinen, takken de vensterramen van twee drie hoog donker glas, verlichte vakken kroonluchter, schemerlamp en dan de golvende geveltrappen, klokken er waren patrijspoorten lange masten, een reling En…

Hoe sterk het licht ook straalde het was haar lichaam dat faalde dat niet meer in staat was de strijd aan te gaan hoe mooi de toekomst ook had kunnen zijn, alles was nu van de baan Langzaam dovend licht voor die nare ziekte gezwicht De strijd gestreden alles wat rest is het heden en verleden Niet meer samen dromen over de dingen die nog…