Alle inzendingen over De pressie

Pressie moeten we spelen Zei Verbeek tegen zijn Uitgebluste selectie, Daar blijf ik op hameren, Pressie, pressie, pressie, Daar draait het om in het Voetbal van vandaag - maar Na weer een onverdiende nederlaag Leidde deze pressie tot depressie…

mijn kop barst pijn wil zich niet laten temperen hoe ik het ook probeer te verleiden met verstilling de pressie blijft…

Heel even haal ik de letters uit het alfabet schik en herschik pressie zit er niet achter geen klank hoeft te klinken taal is universeel niet te min versta jij het niet…

Dus Wilders, snel aan dek met alle hens en toon je power, pressie en agressie. Zorg dat veel populistisch stof opwaait voordat men nóg meer vreemdelingen zaait.…

Zonder puurheid aan te tasten dragen wij de lasten van onze natuur driften eilanden bodem zoekend losgeslagen in de branding vulkanen barsten onder pressie in agressie overstromende rivieren even wijd als diep breuklijnen onder zoute zeeën in het licht van een wankelbaar evenwicht.…

te lief kan ook een dader zijn venijn geeft veel meer pressie het eens zijn maakt niet zoveel uit het gaat om de progressie een vloek die zuchtend arriveert kan net dat kleine duwtje zijn waardoor je met vasthoudendheid op een ander niveau presteert de uitgelatenheid van samen talen bevestigt een bundel expressiviteit die bijgelicht door…

heb vandaag mijn jeugd herschreven met kroontjespen op wit papier regel netjes op de lijn die met dun potlood flauw zichtbaar mochten zijn ik duw de pen die vlekken geeft als ik te snel mijn hand er over veeg linkshandig zijn deed vroeger pijn in niet begrepen worden zakjes om de hand en pressie tot toegeven konden deze handicap…

wij hebben liefde zien bloeien in lente en zomers geluk bij het oogsten in speelse hoogmoed verboden vruchten geplukt het was paradijselijk met de appel en slang zij maakten ons niet bang onaantastbaar in samen voelden wij ons vrij hadden lak aan ja nee en amen het herfstte in pressie stormde heftig in spel de tegenwind maakte…

ik heb hun stemmen allemaal gehoord in verleidelijk of dwingende toon zij opperden hun mening en helemaal niet ongewoon maar wensen ook bevestiging en graag van hun patroon natuurlijk is er vrijheid van keuze maar de pressie tot accepteren is niet zomaar af te leren blijft een uitvloeisel van macht die zich niet enkel door woorden…

porselein de rode tafellopers met het blank gepoetste koper je legt de horizonnen verderop snoept drop twee tattoo’s op één bil de navelpiercing is geen gril toch kus je zacht je moeder terug die wat verbaasd tegen het blond van keurig opgevoed aankijkt geen golf gaat je te hoog jij hebt de bakens verzet naar de vloed van morgen de pressie…

De wil, dat een ieder die bestaat, eer natuur, zijn leven zal nemen Als zalig mens, door het leven gaat slechts gepaard, met reële problemen Ja, gaarne laat ik na mijn spoor, doch behoeft ooit te weten Dat ik hierbij mezelf verloor, door pressie, en wanhoop, bezeten…

zacht streel ik je huid zonder geluid hoor ik je woorden uit de stilte van vroeger de valse accoorden van muziek die niet klonk geen toon die vibreerde wat je ook probeerde je ziel ging altijd op slot gesloten door pressie barricades van agressie alle gevoel ging kapot hij jatte je vrijheid de trouw aan jezelf ondergroef…

Frank en vrij, maar angstig desolaat, drukt de pressie van 'Mein Kampf' dat niet in de boekenkast staat. Spinoza en Thora zullen een uitzichtloos wachten niet meer overleven; en nimmer meer door de familie worden gelezen. Achter een boekenkast ging al het leven voorgoed verloren. Wiste een Judaskus alle familiesporen.…

ook onderwijs politieke richting en religieuze keuze veelal toebehoorden die stabiliteit is totaal verpulverd door een totale defragmentatie van respect voor elkaar het medemenszijn is volledig losgelaten om er zelf beter van te worden ja ten koste van dat dat heeft de schepping finaal de das omgedaan die arrogante houding door de pressie…

kleine uitschieters gaven een alertheid die zij niet kenden omdat er geen massa zichtbaar was om kracht te traceren uit bomen struiken en omgeving kwamen alternatieve reacties die samen voor ongekend spannende momenten zorgden zijn power leek wat aan te wakkeren in dat geluid zorgde een veelheid aan hoge tonen voor angstwekkend pressie…

aardverschuivende gesteenten Boven onder aards gewelf van katatone catacomben Donderen met het geweld als titanen zonder goden Geen gedaanten geen geraamten wel geweld van de natuur Krachten van tectonisch schokken over dikgelaagde platen Hoog en ijl besneeuwde toppen magma onder diepste troggen Dampkring tempert de pangaia pressie…

Griezelig onderwerp om over te debatteren Hoezo, verplicht melden, de tijd zou het leren Dan het milieu C02 gat in ozon laag De linkse partijen wilden het maar al te graag Ook weer zoiets, het stond al jaren op de agenda Maar rechts dacht er liever nog even over na Waarom nu altijd met de nieuwe start Het alom bekende maar dan toch die pressie…

we lazen niet alleen maar zagen ook de complotkleuren van liefhebben naar dwang van pressie naar bang de kleuren van de diverse media die ons hebben bedrogen slinks hebben belogen om steeds meer info over ons te verzamelen in de persoonlijke dossiers voor een goed werkend persoonlijk algoritme meedoen en meegaan op straffe van…

Elke depressie is eindeloos verdrietig, niets is meer grappig. Alles is reden van grenzenloze treurnis en doet me huilen. De aftakeling van lichamen en geesten, dat is niet leuk hoor. De blijde boodschappen verdwijnen in de mist van weemoed en wanen. En toch die jubel om al dat positieve van leven en dood. Om al die…

even voor half zeven of iets later snelt zij binnen mijn prinses mooier dan ik ooit kan dromen gevatter dan ik ooit zal zijn toch zal de dag ooit komen waarop mijn lijden zich zal lonen en ik haar voor altijd tot mijn koningin zal kronen ----------------------------------------------- geschreven in 1993 - ongepubliceerd…

Ik heb het geluid van jouw val uit het niets op de vloer niet gehoord omdat mijn hart zo keihard brak.…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…

de landloper op straat met introverte ogen onder het hemeldak wakker geschud door een hanepoot van de spin werkend aan een toekomstweb ochtendboodschap voor hem hang niet af van één streng die levensbedreigend is als het doorgeknipt wordt…

ik hunker naar de warmte de kilte brengt riltekens op lichaam en geest de winter duurt nu al jaren ik slik mijn gevoelens weg om de verkilling niet te voelen ondanks de slechtnieuwsberichten het sarcastische schrijven dat de tijd weer geen tijd voor me had telkens opgeschoven worden naar later het slot blijft vastgevroren achter de…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

ik wandel langs de graven alleen de drukte voorbij van de eendagsvliegen ik voel me verbonden met de overkant waar er rust is niemand me opjaagt waar is mijn hart dat geloofde in vriendschap voor het leven nu omgeven door een zwarte kleur de nacht valt vroeg binnen ik verdwijn als een stip in de duisternis mijn ogen vallen toe…

Verstikt op school. Maar popmuziek... We leerden meer van één zo'n lied dan van die onderwijzerskliek. Ik word weer jong en hoor de beat want wij capituleren niet.…

De ochtend grijs, de avond grauw; een dof bestaan, geen greintje glans en geen idee: wat wil ik nou? Maar ik leef op als ik met jou, al is het in het donker, dans.…