Alle inzendingen over Erwin Olaf

De wereld is leeg. Rood was de hemel. Een vernietigend vuur. Nog hoor ik het gillen, nog zien mijn ogen de lijken. Ik herinner me woorden liefde, schoonheid. Angst overvalt me. De aarde draait door alsof er niets is gebeurd. Hoor je de stilte?…

Hij is geen jager of begeerde prooi, niet stoer genoeg of bijzonder mooi, geen prijsdier, gespierde godenzoon, geen gilnicht ook, maar heel gewoon. In doe-het-zelven enigszins bedreven zou hij graag in zijn dure nieuwe flat kamers en keuken delen, bank en bed, voor altijd liefst en niet voor even.…

hij is vol jeugd en kracht een trouw gevoelig vriend uitdagend, speels en wijs brutaal soms en toch lief overdag stoeien we wat beleven een simpel geluk hij loopt weg, keert terug met onschuld in zijn ogen zijn lichaam is in de nacht een warm, beschermend schild ik streel zijn zachte vacht waarin mijn tranen drogen ‘s ochtends wekt…

ontzagwekkend boven binnenstadsdaken een zwenkend eskader duiven: het spat van ze af zilverwit en geelgroen goud meneer jeronimo 11 foto: erwin haasnoot http://bit.ly/ijB9YC…

Was Kroll een hagedis of salamander En Erwin molenaar, niet een of ander Weersvoorspellingsgame daar in De Bilt Dan dreef de naaktslak veilig naar de oever, De borders in de tovertuin van Perk Liep Erik in zijn klein insectenwerk Niet meer in zeven sloten tegelijk Tussen het IJsselmeer en Waddenzee Als naaktslak kruipend over d'Afsluitdijk…

Hij werd al zes maanden ingesloten Hield in zijn proces een betoog vol vuur De zielenknijper sprak hem slechts een uur Zal nu een jaar worden platgespoten Het was ongetwijfeld een forse deuk Maar van zo'n verhaal krijg ik toch wat jeuk ...Erwin Lensink gooide een waxinelichthouder tegen de gouden koets.…

Na het journaal Erwin Kroll met excuses: vandaag geen weer helaas alleen een kort filmpje hoe het weer ook weer was. De zon in mijn hart was verdwenen geen storm te zien in mijn glas water noch nevelige slierten bij een ochtendkater geen kou en geen kilte in mijn gemoed want dat alles is wat het weer met je doet.…

Dronken van liefde Dronken van vrijheid Dronken van wijn Verschillen zijn er niet Katers volgen sowieso…

Ik adem je Ik voel, ik lijd je Jouw pijn, jouw hart bèn ik Mij rest stof Ik mis je zo Jij doet mij verweken Om het besef dat ik ga missen Neem mijn adem Met jouw lippen Opdat ik mag verstikken…

Mijn ogen ontzien Mijn vuisten schokken Mijn borstkas tiert Mijn lippen verdrogen Mijn fles is nog vol En zal mij verdoven Keer op keer Ik kan niet geloven…

onze deur gaat nooit meer open met zijn glimlach wij staan tijdelijk sprakeloos zo kort het leven gaf hij zijn blik van verstandhouding en ontzag zijn handen zullen nooit meer het ijzer strelen een lichaam door de dingen voort gedreven geschiedenis afgelegd en toekomst afgezegd voor de vervloekte brenger van het slechte nieuws winnen of verliezen…

voorspoed ongewisse jaren kwam tijd voor Zandbergs nijverheid en bouwden sterke mensen toegewijd hun wijk in moedige zelfstandigheid wereldse allure siert nu in elk seizoen de voorname weg van Ginneken naar Breda, waar denken en doen rond een dorpse straat al eeuwen samengaat ------------------------------------------- 25 maart 2006, Olaf…

Omdat in de kolonie Suriname Het volk ten tijde van de slavernij Verkocht werd voor een appel en een ei Komt er een monument om ons te schamen. Nu gaan slechts voetbalspelers uit dat land Voor veel meer geld als slaven van de hand.…

het grijze ledikant verbleekt twee ogen turen van verleden vragen niets dan stervend keren van de tijd tijd, verloochent tijd; bedekt het gaan van ‘t leven ontbindt verdoken onder dekens eenzaamheid het blanke ledikant verstijft tien ogen turen van verlaten zeggen niets dan lekkend staren naar de tijd…

Met houten zwaarden zwaaiden we verwoed, Verkleed als ferme jongens, stoere knapen, Naar schurken die ons landje wilden kapen, Passé, maar het gevoel weet ik nog goed. Vandaar sprak ik mijn vrouw en zei vol vuur: “Ook onder óns huis ligt een vestingmuur!”…

Als de regen zachtjes tikt tegen Texel's ramen geeft het beslagen uitzicht juist inzicht, zicht op Texel Zeker als ook overwaaiende onweersbuien en slagregens golvende vloedwatermassa's Texel's ramen en ruiten reinigen en afkoelen van de zomerhitte van Texel's lange bestaan Dat uitzicht op en van Texel wordt vanzelfsprekender door…

“Zeg, weet je wat ik nu weer heb gehoord ? Dat, daar 0-4 zó’n bar slecht resultaat was, de trainer Koeman zó geweldig kwaad was dat hij de training schrapt bij Feyenoord !”. “De training zeg je ? Feyenoord ? Jòh, vertel ‘ns, ik ben verbijsterd, tráinen die dan wel ‘ns ?”…

waar Maxima hem kuste en huldigde, wat nogal verdacht lang duurde, terwijl Willem jaloers toekeek en Beatrix als een onderkoelde zottin met de Nederlandse vlag wapperde, rijp voor opname maar Rutgers omarmde haar vol warmte en de legendarische mondkus werd de dag daarna in alle kranten voorpagina- nieuws en met superlatieven versierd Erwin…