Netgedichten

netgedicht (nr. 36.566):

So wiert dat landt reyn wit end klaer

Jeronimo vertelde mij vandaag hoe hij uren kon
uitkijken over de besneeuwde daken van de stad.
Een staand horloge was voor hem de toren van
de Bavokerk maar hij liet zich niet tot de orde roepen.
De toekomst was een duister gat en wegdromen
verrukkelijker dan studeren.

ontzagwekkend
boven binnenstadsdaken
een zwenkend eskader
duiven: het spat van ze af
zilverwit en geelgroen goud

meneer jeronimo 11
foto: erwin haasnoot
http://bit.ly/ijB9YC