Wat in sluwe vroomheid
laag verraden,
zonder monden uiteengescheurd,
genadeloos verhangen wordt
aangetroffen
zal hij
met voorlopige handen,
naïever dan een verdrietig dier,
tot de felste herinnering doen ontbranden!
Ondanks gezapige generaties,
weldoorvoede rechters en
hemeltergende kortzichtigheid
door gebrek aan zelfkritiek.
Opdat…
ijle tonen
van gezangen
sturen beden
naar omhoog
donker draagt
geschraagd door
wierook in spiralen
genoegdoening
deemoed heeft
handen gevouwen
in goddelijk vertrouwen
op goedertierenheid
kerken raken we kwijt
ook zonder pilaren en muren
kunnen wij vraag en gebed
direct naar de hemel sturen…
ik zag hoe zij
het gordijn scheurde
dat zon kleurde
uit de eerste hand
ze humeurde
morgens vreselijk
had aan ochtendlicht
altijd al het land
er was geen
verontschuldiging
zon watervalde
ongestoord de kamer in
ze is snel weggegaan
heeft als genoegdoening
alle deuren van het
huis open laten staan
om aan deze
illuminatie door…
Soms mag het druk beramende heden
zichzelf verliezen, afwachten _ lui en loom,
is dan toeven onder een pruimenboom
vol zoete vruchten; schaduw koelt tevreden.
Binnen de wortels huist het verleden,
verschijnt telkens als een springbron van stoom:
door het lover ruist een natte luchtstroom,
herinnert aan eens genoten, geleden...
Verfijnde…
Heerst er rust in mijn vermoeidheid
Heerst er strijdlust in mijn verzoening
Komen mensen nader als ik hen vermijd
Is er afdoende waardering te vinden als genoegdoening
Is er een wezenlijk doel in mijn ademhaling
Komen eenzame zielen op mijn pad zodat ik hen inwijd
Is de achterlijke wereld me liever niet kwijt
Zijn mijn woorden sterk genoeg…
Een 34-jarige onschuldige wordt opgeofferd voor een
falend rechtssysteem, dat hoe dan ook genoegdoening
eist. Bij voorbaat hangen alle bloemen in de staat
Texas slap en ten dode opgeschreven.…
verloren leven voorbij
Tranen doorboorden ziel en hart
Alles viel uiteen gedroogde klei
Hoe moest alles verder heel alleen
Waar kon zij nog ooit die liefde vinden
Zoals hij haar kon geven alleen gaf
De gedachte ik wil niet meer
Rust zou zij vinden de stilte het graf
Dan besefte hij haar liefde
Wenend aan rouwbed verteert door smart
De genoegdoening…
en plots was er oorlog
Moeders schreeuwden
om wraak en vergelding
- bloed wilden ze zien –
wetende dat ze daarmee
oorlogen in stand hielden
zij dachten aan hun kinderen
die het leven hadden gelaten
aan man en familieleden
toen de pijn binnen drong
wilden ze genoegdoening
men vocht in feite tegen zichzelf
goede mensen voelen opeens…
dank en
vergeving vragen voor
geleden schade is nooit
opgekomen bij veelvraat mens
dierlijk en plantaardig leven
is misbruikt ten eigen bate
werd mishandeld voor
pure winst in geld en macht
zelfs de medemens is als
minderwaardig gekoeioneerd
tot slaaf gemaakt en uitgebuit
pas nu komen de excuses
voor hen en misschien een
mogelijke genoegdoening…