Alle inzendingen over Grandeur

't kalfsleder- Ongegeneerd verveelde hengsel van haar Prada-tas 'T tikt zoals je hoort: zo goed radertjes ratelen radiografisch charmant de wijzers wijzen volmaakt voltooid het verleden de weg naar ooit zoals het thuis tikte, tikt het hier nooit 'T klikt, de hakken op de tegels: verstillen bij 't vloerkleed bij de deur Met allure en grandeur…

[Senryu] kristallen luchters - vale portretten zien toe hoe stof natafelt Toelichting: Mijn bijdrage - onder het pseudoniem Haiku-man - aan de onlangs gepresenteerde bundel 'Reuring in de tent': de 'oogst' van wijlen Dichttalent.nl (uitgeverij De Wilg).…

opgeschept en met je waanwijsheid hebt overtroeft, ruwe boef, gewiekste crimineel, charmeur, vervloekte hypocriet, die opname behoeft, iedereen wegjaagt door een explosieve geur in een fijngeperst Walhalla van pakpapier en bloemetjesschijnheiligheid, neppriester, ordinaire, commerciële nar van grof vertier, ik vertel je niets, want jouw quasi-grandeur…

In het oude Wenen waar de Belvedère in de zon de grandeur uitstraalt van vervlogen tijden, daar kom ik onverwachts dit gedicht binnen Door de monumentale hal met eeuwenoude pilaren langs donker-marmeren trappen leidt het als vanzelf naar hoge zalen waar meesters van de schilderkunst nog tonen hoe de voorlopers van de Jugendstil de Romantiek…

minderende mate Onmacht drijft mijn kop Hier noch daar gelaten Ongewild stolt de elasticiteit Tot ongemakkelijke herinnering Door nieuwe indrukken bevrijd In voortdurende schermutseling Op volmaakte imperfectie Gedijt de hele poppenkast Ik zie blinde inspectie Bijziend toegepast Het overstijgt mijn petje Ontvouwt zich in dramatische grandeur…

En terwijl ik haastig weer een bladzij draai van ‘t stratenplan, verkneukel ik mij nu reeds op ‘t weerzien met Parijs Ik weet dat ’t een illusie is de tijd te stoppen, om te keren naar ‘t verleden, te proeven hoe het was - grandeur en armoe op een steenworp van elkaar, de geur te ruiken van de paarden, vermengd met smeulend pek van toortsen…

regen plassen maakt Waar de zon warmte geeft En de droom die jij beleeft Jou jouw wereld toont Van alle ballast verschoond Waar muziek jouw gedachten steelt En alle wonden heelt Daar dansen de onsterfelijke zielen Gewichtloos in het eeuwige licht Jij herkent degenen die jou bevielen Een blijvende lach op jouw gezicht Jij danst mee, vol grandeur…

traagheid waarmee je me niet gezegd hebt dat je al wakker was, je uit lippen bestaande ontvankelijkheid, de traagheid waarmee ik sneller en sneller kom, de kalmte waarmee ik wilder en wilder word de traagheid van jouw diplomatisch lichaam dat geeft en neemt, jouw corps diplomatique, en de traagheid van een sigaar nadien, de traagheid van grandeur…

Parel aan de Amstel al sinds lange tijd Blijft in mijn herinneringen Raak ik nooit meer kwijt Boten langs de beide waterkanten afgemeerd Mensen die er nu in wonen , schepen die het varen hebben afgeleerd Dan de Magere Brug symbool naar beide kanten met een dagelijkse sleur ’s morgens heen en ‘s avonds terug broos van vorm maar met grandeur…

Het land van Herve roerde ooit eens samen haag, arden en uitzicht op de hoge venen; kerk en kapel zijn verhelderd met trotse grandeur. In Montzen wasemen de bossen romantiek, waar Mendelsohn ieder moment voorbij kan lopen. Bij briljant Frans en diepzinnig Duits voel ik me thuis.…

Retour weer via Wenen Een luchthaven met grandeur Wat een luxe en dito weelde Geen moment om je te vervelen De bonbons niet in bus, maar Luxe verpakking... ...voorzien van KUSS...!…