Kuieren door Parijs
Met enig ongeduld
loop ik in gedachten
van Montmartre naar Beaubourg
Kuier langs de Place des Vosgues
en dobber op de Seine,
de Notre Dame voorbij.
En terwijl ik
haastig weer een bladzij draai
van ‘t stratenplan,
verkneukel ik mij nu reeds
op ‘t weerzien met Parijs
Ik weet dat ’t een illusie is
de tijd te stoppen,
om te keren naar ‘t verleden,
te proeven hoe het was -
grandeur en armoe
op een steenworp van elkaar,
de geur te ruiken van de paarden,
vermengd met smeulend pek van toortsen,
‘t geritsel van de crinolines
in ‘t licht van gaslantaarns
Maar toch -
in de smalle straatjes en passages
ver van ‘t helse straatgewoel,
merk ik wat gras tussen de kasseien
wijl duiven wieken over la Galette
waar een schilder hen met één verfvlok wit
tijdeloos bewaart voor ‘s mensen
ongeëvenaard vermogen
van vergetelheid.
Geplaatst in de categorie: reizen