43 resultaten.
Keulse doofpot
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 190 Politici en bestuurders waren bang
om de boel te laten escaleren,
dus pakten ze een bloemetjesbehang
om de onverlaten mores te leren.
Maar de politie pikte dit niet
en het waren zeker vluchtelingen,
opgefokt door alcohol en wiet
deden ze de meest rare dingen.
Ze trokken slipjes naar beneden
en ze knepen in talloze billen,
velen hebben…
Gedonder in Keulen
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 214 De burgemeesterskandidate Reker
Werd met een zware messteek neergehaald
De dader heeft in zijn tactiek gefaald
Want zij is van verkiezingswinst nu zeker
Er blijkt maar weer: de inzet van geweld
Maakt zomaar van een slachtoffer een held…
Zie!
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 106 Zie! Hier rust een lichaam,
dat de aarde teruggenomen heeft.
Een lichaam,
dat niet langer lijden kan.
Zie! Hier ligt ons aller lichaam.
Zie! Wat bij ons blijft is zijn.
Is bescheidenheid.
Is dankbaarheid.
Is mededogen,
dat liefde is.…
De Internationale
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 307 En Henriette schatte dat op waarde.
De woorden gelden niet alleen voor werk;
ze maken zich voor alle recht-strijd sterk.…
Verder
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.970 Dag ik moet verder, ik heb nog een lange weg te gaan,
voorbij de bergen aan de horizon,
onder de bloedrode lucht van de ondergaande zon,
Ik moet nu echt weg, had ik dit maar eerder gedaan,
dag ik moet verder, de wereld is nog zo groot,
laat me los, alsjeblieft laat me gaan,
ik ga op pad, op weg naar het onbekende, mijn schoenen vol met lood…
Theeedoek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 Theedoeken van tante Henriette hangen aan de lijn
de wind blaast ze op tot ballonnen
maar tante kan ze niet meer er vanaf halen
de diepste slaap is komen neerdalen
dus blijft de heleboel maar hangen
geen kopje meer gedroogd door die frêle handen
geen stukje cake meer bij de koffie
de wind blaast herinneringen weg.…
een nabestaande
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Vanaf vandaag 20 oktober tot en met 31 december
is er een tentoonstelling over Henriette Roland Holst
in de Bibliotheek van Noordwijk. Zie voor meer
informatie:
http://www.schrijverspantheon.nl/Projecten/Tentoonstelling/
Tekening door E. Reitsma-Valenca uit 1933
Bron: http://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=rola003…
Dromen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 29 Dromen van vroeger,
Dromen van nu,
Dromen van later .
Dit is wat ik doe ,
Continu.…
Sjaal van Henriette Roland Holst
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.485 De oude sjaal die al zo lang
dienst deed, maar de hals open.
Zo koud is het niet in de kamer.
En toch de sjaal die ze niet meer
ziet, die ze onnadenkend pakt
's morgens na het wassen.
De sjaal die meegedragen wordt
die alle vergaderingen heeft overleefd
de reizen naar Londen en Moskou.
De sjaal is nu altijd thuis
rustend op haar nek…
Wanhopig
gedicht
2.0 met 347 stemmen 36.765 .
------------------------------------
Openingsgedicht uit het boekje
'Houd je nog een beetje van me'
van Henriët Freezer.…
Moeder
gedicht
4.0 met 13 stemmen 8.248 hoe de doden in haar woelden
's nachts ijlde ze hun namen af
henriëtte, fanny, vader, mams
serah, simon, martha, sem!
ik amper dertien beluisterde
angstig ademloos die dodendraf
in haar onmetelijke stem
dan stond ze op
lopend dromend
trok de koffer van onder haar bed
verwilderd krijsend: razzia, razzia!…
in valle lacrimarum
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 130 In mijn tekst citeer ik van Henriette Roland Holst
‘‘t mistroostig ras dat heerste op aard’ en
‘de zachte krachten’ . Het eerste citaat is hier
te vinden: http://www.schrijverspantheon.nl//Projecten/Gedichtenwedstrijd/
en ‘de zachte krachten’ hier: http://klassiekegedichten.net/index.php?id=17
met bespreking!…
poëdrie
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen 158 een goed gevoel, maar vrede is het verst
toch hoop ik tegen beter weten in:
wie weet zegt ooit de vrede toch ‘ik win’
*
de zachte krachten zullen zeker winnen
schreef dichter Henriëtte Roland Holst
de huizen van de rijken zijn het volst
zij vragen dús geen paupers mee naar binnen
dus zuip en vreet voor mijn part heel de dag
de laatste lacher…
HOOP DOET BEVEN
snelsonnet
4.0 met 15 stemmen 191 dictators mekken, hoor ze angstig janken
hun doodsangst is dus tastbaar want nabij
wat bén ik optimistisch, hoopvol, blij
nog even, dán die boeven tussen planken
de vreugdevuren gaan steeds hoger reiken
en vrijheidsdrang zal vaker, raker blijken…
OVER RUSTIGENDE VASTHEID DIE IK VOND
poëzie
2.0 met 261 stemmen 38.740 De mensen zijn in twijfel gevangen
't gezicht van een god heeft de tijd gebleekt,
nu kom ik ze vertroosten met gezangen
van wat nooit wisselt en in niets ontbreekt.
Ik kan bemoediging zijn voor de bangen,
de klare stem die altijd rustig spreekt,
omdat mijn hart dat geen angstvallig hangen
aan wolken kent, ziet wat door wolken breekt.…
De zachte krachten zullen zeker winnen
poëzie
3.0 met 43 stemmen 8.004 De zachte krachten zullen zeker winnen
in 't eind - dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zo 't zweeg zou alle licht verduistren
alle warmte zou verstarren van binnen.
De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de grote zaligheid beginnen
die w'als onze harten aandachtig luistren…
Ook ik ben omstreeks 't midden mijner dagen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.701 Ook ik ben omstreeks 't midden mijner dagen
verdwaald geraakt in levens donker woud,
maar mij heeft geen aardse wijsheid ontvouwd
de weg uit smart en twijfel, noch gedragen
omhoog, en geen hemelse ogen zagen
neer op mij, vanwaar hoog're klaarte blauwt
m'in teed're zorg omwakend, en met stage
stralen heffend naar waar men waarheid schouwt…
Sombre gedachten schiep een sombre tijd
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.731 Sombre gedachten schiep een sombre tijd,
het leven lag, gelijk een schip in trage
wateren, en een stem sprak dat de lage
luchten alles omsloten voor altijd.
Er was geen licht, er was geen lucht: de handen
verslapten, omdat zij van hoop leeg waren;
denkers doken naar wrede trotse maren
dat ze hun ziel behoedden voor verzanden.
Dichters wendden…
Zelfzekerheid
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.516 Ik ben al dicht bij je, dat weet ik zeker;
Je verschijnt mij in elke nacht,
Het is als vroeger, warm, vertrouwd en zacht.
Misschien is bijna leeg mijn levensbeker
En 'k zal weer bij je zijn, nog onverwacht.
Ik word soms moe van het ellendig zwerven
In deze warre oorlogsfoltering;
Wist ik maar dat mijn schip op d'eeuwge werven
Wordt…
Over de eeuwige verandering der dingen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.544 Zich vervormen is het wolkenbestaan,
en om na veel vervormen te verdwijnen,
en allen, zo de groten als de kleinen,
gingen die gang en zullen die gang gaan.
En de vormen van het leven, die schijnen
eeuwige en onveranderlijke aan
kortzichtige ogen, staan in zijn verschijnen
niet meer dan wolken aan de hemelbaan;
En mensen vragen, welke vorm…
Liefdesgeur in de dingen
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.126 Zó dierbaar zijn de dingen mij geworden,
waarin herinnering is opgehoopt:
het huisraad, het gerei, de klok die loopt
door het bestel der langgewende orde; -
zó vertederd verwijlt blik en gedachte
bij hun gedienstige gestaltenis,
dat ik soms twijfel: werden zij tot machten
waartussen de ziel zèlf gekluisterd is?
Maar neen, ik weet: alléén…
De stilte der natuur heeft veel geluiden
poëzie
4.0 met 110 stemmen 5.455 De stilte der natuur heeft veel geluiden
en is toch vol van rust voor ziel en zinnen
die druppelt zacht en ongemerkt naar binnen
tot in ons hart een zilv'ren toon gaat luiden
gelijk met haar. Als we dan weer beginnen
te denken aan wereld-dingen en ze te duiden
merken we dat een kracht, als die van kruiden
in ons gekomen is en ons kalm doet minnen…
Dit ene weten wij
poëzie
3.0 met 28 stemmen 5.878 Dit ene weten wij en aan dit één
houden we ons vast in de donkere uren:
er is een Woord, dat eeuwiglijk zal duren,
en wie 't verstaat, die is niet meer alleen.…
Gedenk mij
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.039 Gedenk mij in uw gebeden!
Gebeden hebben kracht:
Zij komen als stralen gegleden
door onze nacht.
Gebeden zijn gedachten
Gedrenkt met innigheid
Gevormd in zuivere zachte
Ootmoedigheid.
Hun mild-bewogen vrede
Geneest de eenzame pijn,-
Gedenk mij in uw gebeden,
opdat ik geheeld moge zijn.…
En zo het dan een waan is
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.637 I
En zo het dan een waan is te geloven
Dat liefde ons eens allen verlossen zal
En haar zegen oneindig gaat te boven
De krachten van verderf in het heelal; -
Te geloven, dat de duistere demonen
Die huizen in het menselijk gemoed
En alles wat ademt, en leeft, bewonen,
Haar, overmand zullen valle' eerst te voet, -
Zo wil ik liever leven…
De vrouwen van Holland klagen aan
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.762 De vrouwen van Holland klagen
Onze onderdrukkers aan:
‘Gij harteloze tirannen,
wat hebt ge met onze mannen
en onze zonen gedaan?
Ge haalt ze weg in de nachten
of bij 't eerste begin van de dag;
laadt ze in knarsende treinen,
verbant ze, waar, ver van de zijnen,
elk hunner lijdt bittere pijnen
onder de hakenkruisvlag.’
De meisjes…
De klank van mijn oude vleugel
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.008 De klank van mijn oude vleugel
wordt zwak en schril:
er is iets versleten
in hem, diep van binnen.
Er valt niets te herstellen,
er valt niets te beginnen:
tegen een doodlijk euvel
kan men niets beginnen.
De arme zwakke klanken
zullen ijler stijgen,
(waar bleef de sterke, volle
klank van hun jeugd?)
tot ten leste komt
het verlossende zwijgen…
Over het eigenlijke in ons en hoe dat te onderscheiden
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.096 Het ware-in-ons is dat wat onverloren
’t schokken en geweldig deinen doorstaat
waarmee ons weze-in-wording zich ontlaadt
van dinge’ in hem die hem niet toebehoren.
Gedachte’ en voelingen, daaruit geboren
vormen iets blijvends dat ons niet verlaat
en dat we als ons hart stil is, kunnen horen
als een klok die diep onder wat’ren slaat.
Gemak…
De herfst
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.570 De herfst talmt nog tussen de blauwe lande' en
buigt over ze met zegenende groet,
als warmte hangt lang over avondstranden
of vreugde nazingt in een klaar gemoed.
Zijn heldre, toch gedempte zegeningen,
doordrenken het hart met zó zoete kracht,
dat het de last der allerzwaarste dingen
voelt slinken tot veerlichte vracht.
De ziel, bevrijd…
Lof der duisternis
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.786 Ik heb de dag van heden doorgebracht
zoals hij voor een oude vrouw kan wezen:
wat gewerkt, wat gewandeld, wat gelezen,
en over vele dingen nagedacht.
En verder heb ik met schaamte erkend
dat ik te snel naar de pen heb gegrepen:
had ik mijn oordeel wat fijner geslepen,
ik had mijn medemensen niet gekrenkt.
Nu is na de avond de nacht gekomen…