De jonge aantrekkelijke filosoof
met kleren uit de kringloopwinkel
en een nonchalante kijk op het leven
staat in de tuin bij de rivier
om de liefde te overdenken
en hij ziet de herfstvogels
ze lijken niet lang na te denken
eten zich vliegensvlug vol
met zijn overheerlijke bessen
de rijpe vruchten van een dromer
daarna nemen ze kwetterend…
Of ik je ooit weer ontmoet
na een sterven in de toekomst
wanneer we zonder leven zijn
en het gemis geen pijn doet
zal ik vragen aan de herfstvogels
als ze afscheid nemen
en ik beloof je
in aardse sferen
tijdens dit herdenken
ben ik mezelf
en blijf ik aan je denken.…
gekras
langzij
de woudzoom
september kraait
herfstvogels
kelen luids
de grond ontbindt
het gele gras
daar, wat kinderen
zich niet bewust
van de onbestendigheid
der dingen
trekken zich los
van de ouders
tussen rode bomen
in hun herfst
nog
zeg ik niets
verpest niet
hun onwetendheid
lach
en zeg:
fijne dag
tussen rode bomen…
Lief klein vogeltje
jouw stem vult mij met vreugde
op grauwe ochtend.
Wanneer de dag ontwaakt, zullen
vogels uit volle borst vrije geluiden produceren
Het zijn allerlei meesterwerken op maat die voortborduren
op de stijl van afgelopen zomerperiode aangevuld met nieuwe creaties.
Een magische wereld vol klankkleur
waarin hun muziek ook nog…
We dwalen in een vierkant land
onze gezamenlijke waarheid
kent geen verfstreken meer
het leenschilderij is veranderd
in een maagdelijk doek
droom niet, verzin niets
verlang niet meer
lijkt het namens
de kunstenaar
te zeggen
we schaduwdansen achter de horizon
waar herfstvogels afscheid nemen
met nieuwe moed als levensbloed
ben jij…
174
Bezig met laden