Alle inzendingen over Intérieure

Op weg naar de villa wordt het een roedel met collectieve geest en het gevolg van de hysterie: een stuk ge- slagen interieur, de man 'n bebloed hoofd, z’n vrouw kaalgeschoren en hun kinderen ‘n trauma voor ‘t leven.…

Boven de oude boogpoort staat nog steeds Willem-Lodewijkgymnasium, maar het interieur is door de architectonische vandalen flink verpest. De oude, stenen trap is vervangen door lelijke, ijzeren trappen en het gebouw doet nu dienst als een soort jongerenontmoetingsplek. In een nog wel aardig intact gebleven ruimte zit nu een café.…

Zelfs het interieur was identiek. De manier van zitten en die alomvattende glimlach. Net als roomse tekeningen en beelden van Jezus. Maar dan veel echter. Van de schrijver Hans Werkman, dé biograaf van Willen de Mérode, kreeg ik ooit de bundel 'Lichtgeraakt' van Jaap, en warempel nog aan toe, Hans leek eveneens op mijn vader en Jaap.…

Ik ga langs een oude kluizende vriend die dingen ziet en hoort die mij ontgaan onverklaarbare geluiden en stemmen hij hoort de deurbel als er niemand is interieur verandert van kleur en plaats Hij verliest greep op de werkelijkheid verwaarloost zijn lijf dat fossiliseert tot karretje van de geest, z’n tanden roesten grondlucht hecht zich…

noordenwind bijt in een ontbloot gezicht het wit tot avondrood Aan de ronde tafel maakt zij opnieuw de cirkelgang weer een jaar, twaalf maanden twee en vijftig weken Om haar heen vloeit de tijd in het late winterlicht Tant longtemps Solange pense que les choses qu'ils n'entendent pas si bon Les yeux voltigent d'entrer une route intérieure…

af op de wegen die ons tot hier hebben gebracht Een man had zich omgedraaid hij zag de steen standhouden een stervend kasteel, een herinnering keek omhoog in de likkende lentezon verleden had hier ernstige verliezen geleden, maar hij draaide gedane zaken een loer en bouwde op 't restant verleden een heden van fonteinen, kamers en interieur…

met die wervelende klanken, daar worstel en stoei ik mee het Maya-sjamanenmasker boven mijn piano wordt besproeid met gestokte muziek van Mussorgsky ernaast zou Alice uit Wonderland gewis haar sjaal vergeten en over de lijstrand weg zoeven naar een plateau waar een harlecchino huppelt op blote voeten een zwaan daalt waardig bij hem…

niet veel later, een uurtje of zo ergens in het centrum van Hengelo zitten de mannen met hoogrode kleur in een hermandadblauw Ikea interieur wanneer vader geboeid wordt weggevoerd verzucht moeder tot tranen geroerd met Pinksteren naar de meubelboulevard toch gaat het ons lukken, volgend jaar…

In dit met boeken volgestouwd vertrek heb ik steeds minder anderen van node, met al mijn aan de dood ontstegen doden iedere nacht stilzwijgend in gesprek. Bij wie is wat ik liefheb nog in trek? Het meeste is al eeuwen uit de mode. Van wat ik deed, uit nood of om den brode, rest enkel de grandeur van het echec. Maar ook al bood het leven…

De geur bij mensen thuis die aan vroeger herinnert Geurige halletjes Die geur herken ik altijd weer Die hangt in hun jas, in alles En allen hebben die mensen het een of ander voorwerp dat daar al eeuwen hangt Een barometer Een souvenir uit Nederlands-Indië Een hoedenstand of kapstok tafeltje om tas en handschoenen op te leggen Paraplubak…

Laatst kocht ik een mooie kast zo eentje met veel planken en mooie mandjes eraan vast met steunen aan de flanken Het waren een doos of zes plus een zak met schroeven dus ik, inclusief wijnfles getracht mijn kennis te beproeven Al bij de eerste doos ging het niet zo goed want uit de opening die ik koos donderde een plank op mijn voet…