Alle inzendingen over Knuffelen

vraag ik mij af en knuffel klein in grote liefde…

Daarom deze ode aan de grote zus, voor haar geduld en liefde een dikke knuffel en een kus!…

Een verdrietige Drentse knuffelbeer Kwam op een donderdag vol regen Een aardige en warme dame tegen En toen ging het met hem weer Er kwam niet geheel onverwacht Een dronken zwalkende nacht Van alle hemelse dromen Is er alvast eentje uitgekomen…

Nog lang geen 1 jaar nu al kunnen staan je beentjes die al lopen gaan stap voor stap om de tafel heen in jouw wereld zo klein dat alleen voor jou mag zijn Acht maanden jong weet je dat je bent nu al een schat Je bent nu al een ondeugd twee donkere oogjes kijken mij aan vragend, laten wij knuffelen gaan lekker samen op de bank eerst…

Heerlijk in de nacht Het donker omsluit mijn bed Een lampje op de gang brandt De deur staat op een kier Heerlijk, jouw zachte vacht Mama heeft je in m'n bedje gezet Bij mijn hoofdje aan de kant Blijf bij mij, blijf hier Onder jouw hoede slaap ik in Zonder jou ben ik het bangst 'K hou je stevig vast Jij bent mijn knuffeltjes heldin…

jij had geen kist om je mooiste poppen in te bewaren jij hield niet zo van wolletjes en bolletjes in gerafeld half garen jij was als extravert gericht op mensen in hun noden en wensen juist in contact deelde jij aandacht liepen jullie samen het pad toch was er ook stilte die soms indringend aandacht vroeg die je niet weg…

Een zoentje lief en zacht, zelfs een knuffel duurt maar even. Maar het geeft je zoveel kracht, om weer door te gaan met leven.…

Felix ligt lekker lui op de vensterbank is zijn vacht centraal aan het verwarmen als hij doortrapt zin in kroelpartijtje heeft springt hij aanhalig de baas in zijn armen en spint als een tevreden huiselijke kat hij laat zich het getroetel overkomen van de baas die denkt echt baas te zijn maar dat is hij slechts in zijn dromen als Felix het knuffelen…

Plekjes van ontspanning gebiedjes van genot wegdromen in armen fluisteren in oor hele avond door langzaam kussen van neus tot tenen slokje cider nemen affectie, geborgenheid, geven, laten geven intimiteit stroomt rivieren lang naar warme zee van rozige liefde kom naar het Centrum voor Levensgenieten…

er was iets met die ogen al hield je de knuffel ondersteboven ze keken je altijd aan heb geprobeerd weg te lopen maar hun blik ving mij voor ik de deur had gesloten ze hadden iets vragends in een verbazend waarom kom jij niet dichterbij speel met mij koester en kriebel met warme handen dan zie ik weer je blijdschap en lach…

zomaar ineens een gat in m'n leven zomaar ineens ben je er niet meer het is zo onbegrijpelijk zo ongeloofwaardig geen afscheid, geen knuffel zomaar, ineens...…

Qua sapintensiteit kan 't wel tellen, Qua liplossigvlottigheid ook, Wat betreft aantrekkingskracht is't lekker magnetastisch En wat zachthoningstrelerigheid op en top, Verlangdrangeriggraag wil ik je kussen, hoe lieviger, hoe graag Plezieriger en lieriger, wil ik je knuffen, Besnuffelen, behaarstrelen enzomeer,…

Hey, ik mag dan wel een onbehouwen oude beer zijn met onwijs knuffelgehalte zo ik ben ik nu eenmaal maar zit hier wel de hele dag gedichten aan jou te schrijven om daarin vol te rijmen dat ik je liefheb in de boom en strooi miljoenen rozen op jouw gevoelige pad al weet ik niets van poëzie het zal me eenvoudig wat.. ik ben doodgewoon…

hij had ogen aan touwtjes maar kon toch alles zien de echte bruine berenvacht was aaibaarder dan ik dacht een zwarte neus zonder gaten die frunnikte ik pas later hij was mijn knuffelbeest en beste vriend die ereplaats heeft hij verdiend nog kijkt hij mij vragend aan als ik kom en hem zie staan na een kroel tussen de kapotte…

'Mevrouw, u was zó aan het scheuren, een ongeluk kon wel gebeuren. U krijgt dus een prent,' zegt de motoragent op het punt om de vrouw te bekeuren. Ze tracht nu z'n hart te verwarmen en sluit de agent in d'r armen. Hij denkt: 'Wat een stuk!' en hij baadt in geluk, want de man is kapot van d'r charme. Hij ervaart d'r geknuffel als zegen…

ik speel met mijn pop de kop kapot het lijf zonder kapok zij voelt wie ik ben omdat zij mijn jeugd en leven heeft gekend is totaal versleten van alles weten heeft mij altijd gespaard nooit ben ik dat vergeten streel het gehavende lijf bij haar kon ik echt alles kwijt zij is nog dezelfde gebleven onafscheidelijk zijn wij vergroeid…

toen ik hier kwam wonen zo in een heel groot huis vroeg ik me ineens af waar is meneer muis hij was mijn liefste knuffel zo zach en ook zo lief hij was ook zo klein echt een hartedief ik miste hem steeds meer en begon toch maar te zoeken tot ik ineens een oortje zag achter oude doeken ik keek er echter achter want ik was nieuwschierig…

Mijn hart kan de pijn haast niet verdragen En loopt over van de waarom-vragen Ik weet er is er maar één die deze koppigheid kan doorbreken En die blijft al jaren zijn kop in het zand steken Daarom zal ik je nooit mogen leren kennen Nooit zal ik je als oma mogen verwennen Niet knuffelen, niet samen spelen Geen geheimpjes samen mogen delen…

Françaises hoeven niet meer te bekennen Of zij madame zijn of misschien mademoiselle Een nette dame of een losgeslagen del Voor de Franse mannen is dat even wennen Maar zij hoeven na hun jacht naar rok en zoen Mooi geen afstand van hun knuffelbeest te doen…

Houten kruis gekanteld Tegen een stenen schuur Knuffels, kaarsen, bloemen Herinnering aan een noodlottig uur Het lijden van nu en van de eeuwigheid Bij elkaar gebracht in de tijd ----------------------------------------------- In Memoriam Kees-Jan Dusseljee die in nieuwjaarsnacht door een eigen gemaakte vuurwerkbom om het leven kwam…

lieve benthe als je jarig bent dan hangen wij slingers om jou te vieren dan geven wij knuffels kadootjes ook natuurlijk en zingen wij liedjes ter ere van jou met jou vieren wij onze knuffelprinses de dromenvangster ook die dartel jongleert met echt en verzinsel die grenzen verlegt door dromen te doen met jou fuiven wij het talent…

Een plekje warm in mijn armen waarin je met je zorgen in mag belanden Veilig weg van al het gevoel geen nachten meer van zinloos gewoel Wat je hartje ook zag op naar een nieuwe betere dag…

uiteindelijk ook dat zij klaar zijn met het leven soms kijk ik om me heen wordt overspoeld door al die wanhoop om me heen ik voel, ik lijd omdat mijn medemensen lijden laat de beelden binnen komen door je hart naar buiten stromen mijn oude hond zou ik nog zo'n pil niet geven ook al slaapt hij zo wat de hele dag in zijn warme mand, een aai, een knuffel…

Samen met je berenvrienden Wachtend op je beurt Uitgekozen door een jochie Aan je pootje meegesleurd Onafscheidelijk en altijd samen Deelden lief en leed Maar toen het jochie ouder werd Negeerde hij je compleet Ineens op een mooie dag Sloeg hij zijn armen om je heen Samen liepen jullie naar buiten Maar plots ben je weer heel alleen……

Op een dag vond ik hem weer mijn ouwe, lieve knuffelbeer hij keek zo zielig met zijn snuit zijn ene oog die hing half uit zijn pluchen vachtje was versleten door mijn eerste tanden stuk gebeten ik had hem geknuffeld en gekoosd en vond hem van alle knuffels 't mooist mijn lieve, ouwe knuffelbeer ooit wieg ik je in mijn armen weer als ik heel…

Ik werk ondanks de lockdown als een buffel, beloon mijzelf soms met een hapje truffel, zoek koesterwarmte in mijn winterduffel, dat voelt nog ietsiepietsie als een knuffel. Omhelzingen? Mark toont nog geen erbarmen. Wel mag u het idee alvast omarmen.…

Laat mij maar woorden weven en zinnen breien en daarmee de bokken van de schapen scheiden Laat mij mijn leven leiden Geloof me het is ter meerdere glorie van ons beiden dat we elk gedeeltelijk onze eigen weg af rijden Laten we dat maar doen En heel heel vaak samen komen voor het uitwisselen van een knuffel en een welgemeende zoen…

Maar nu ben jij hier En wat jij doet maakt mij tranen met jouw knuffel weer zuiver zoet. Maar nu ben jij hier en ben ik minder stuk Nu zijn mijn tranen zoet van geluk!…

zal ik je een knuffel geven om je weer te doen opleven mijn armen van achteren over je nek en borsten kruizen en daar dan tegelijk zo'n lief kusje geven je weet wel dat beschermende omarmende delende gevoel je heel voorzichtig en genoeg strelen zodat het niet gaat vervelen je weet wel wat ik bedoel ga niet in het drijfzand van somberheid…

We verlangen naar die tijd terug al kon het maar voor even Dan zou ik toch nog heel vlug Jou een dikke knuffel geven. Het zijn slechts maar enkele woorden herinneringen aan zij die zijn geweest over dierbaren die bij ons hoorden voort blijven leven in onze geest…