Alle inzendingen over Liefde doorstaat alles! Als je voor elkaar bestemd bent!

Oh, dat onvolmaakte verlangen, zo met enig lot verbonden, zacht ontaarde onrust, spiegel in de tweedeling van geaarde geslachten. woeste drift van het ongewisse in een warme golfstroom, avontuur gebonden…

Kringloop van de vragen, het gras waarop we lagen heeft zich allang weer opgericht. buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zorgen, zoet en bitterheid…

Jij bent daar Ik ben hier Onze gedachten reiken naar elkaar Jij bent daar Ik ben hier Ons gevoel van liefde vond elkaar Jij bent daar Ik ben hier Onze herinnering blijft voor eeuwig Jij bent daar Ik ben hier De vakantie bracht ons bij elkaar maar... Jij bent daar en ik ben hier De afstand houdt ons uit elkaar…

Kom met verhalen, die altijd bij mij blijven; voor de eeuwigheid bestemd alsof wij elkaar in de horizon beloofden slechts lief te…

Je heldere blauwe ogen, je donker zwarte haar. Deed mij meteen bekoren, maar stond ik hier, dan stond jij daar. Mijn ogen bleven je volgen, als twee vogeltjes vlogen ze steeds aan jou voorbij. De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…

In mijn leven heb ik vaak aan jou gedacht en voor je gebeden ik heb mijn geloof en liefde voor jou beleden.…

Eén vonk ontsprong vurig in een vuurzee de wereld stond stil verrast door de snelheid. Ons spraakwater was te weinig om te blussen want twee blikken stookten voor een eeuwigheid. De stilte verenigde de hartstocht in vuur en vlam met een wrijving waarmee de ontsteking begon. De oerknal explodeerde na een zacht gesis door het aanstippen…

in de bittere zinnen die alles beloven alvorens dat opnieuw weer uit te vegen als verwaaide as van de vergetelheid dat niets ons scheiden zal tot mijn haren zullen bleken, om uit te vallen als bladeren van een oude boom, om sprakeloos toe te geven dat ik mijzelf en de omgeving nog niet ken, wat blijft zijn bergen van onverteerde liefde…

Morgen ga ik uit. Ik ga dan in een auto, met veel haast. Zo'n ding dat steeds zo snel, langs 's Heren wegen raast. De laatste tijden voel ik, ik kom wat achteraan. Het gaat me veel te vlug, dus heb ik mijn ogen dicht gedaan. Het gaat wel altijd goed. Het ligt dus vast aan mij, o jee. Iets wat gebeurt van binnen, maar toch, ik moet wèl…

Steeds maar onderweg naar later als een storm zo ongeremd kan jij niet genieten van het moment luister naar het fluisteren van de zachte wind het nu is de toevoerweg van de toekomst waar je voor bent bestemd maar nog niet kent…

ik weet... dat ik niet leef wel adem maar niets voel dat ik nergens nog om geef geen gedachten of een doel ik zoek... maar vind geen reden mijn hart voelt koud en fris ik kijk omhoog en naar beneden een teken dat ik je zo… mis het is nu al zo lang dat alleen zijn in het leven maar iets is wel van groot belang en dat is hopen en nooit…

Maar je hoeft je hand maar uit te steken en je bent niet meer alleen. Als je deze wijsheid in je hart doet bewaren. Dan kun je alle golven in het leven, al is het soms wel met een traan, bevaren.…

Wandel in het vroege ochtendgloren door het ontwakend bos, over geurende vochtige paden en open plekken bedekt met donzig mos. Hoor het geluid van een uil voordat hij slapen gaat, schrik me rot van een prachtig ree dat daar plotseling voor mij staat. Ogen bruin als de kleur van vruchtbare aarde, schatten mijn langskomen op haar waarde. Ik…

ik zag je lopen met een stok die voor jou de weg verkende herkende je eerst niet het grijze haar dat je al vroeg tot oud bestemde paste de puzzel in elkaar je houding is nog trots als je vertelt hoe de oude rots in al zijn voegen kraakte langzaam onder water raakte hij is niet meer de branding heeft hem overleefd, jij bent beland…

Geen begin maar ook geen einde, steeds weer draaiend in het rond. Als de eeuwige getijden, eb en vloed bewegend in een open wond. Zwart en wit, angst voor het donker. Heftig wanneer je er alleen mee zit, wachtend op dat ene kleine wonder. Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken, een dartelende vlinder ronddansend in stralend…

Maar jij bent een verhaal met een open eind. En soms laat ik me gaan op de vleugels van de tijd. Wanneer jij, wanneer jij...…

Dit kleine plekje waar ik woon, is een heel klein onderdeel van een veel groter geheel. Een stipje, misschien niet eens te zien vanuit de lucht. Een vage omtrek in een snelle vlucht. Het is mijn plekje, zo vertrouwd, mijn dagelijks bestaan... waar ik me thuis voel. Nooit meer weg wil gaan. Zo onbeduidend en zo klein. Zo ver verwijderd…

als ik sterf dan heb ik vrienden zoveel vrienden niet normaal als ik sterf dan ben ik goed o, zo goed echt wel de beste als ik sterf word ik beroemd alleen maar dood word ik erkend!…

Van jou krijg ik vleugels dan vlieg ik verder dan ver verder dan de horizon ik wou, dat je voor altijd in me kon.…

We schreeuwen ‘néé’ en ‘tégen, ‘móórd en brand!’ We kennen allemaal wel drie bezwaren: 1 Pólen, 2 Roeménen 3 Bulgáren! Dan klinkt een stem… vanaf de and’re kant: ‘Gedenk toch elke dag,’ zegt dode opa ‘De vrijheid en de vrede in Europa!’…

Ja, mijn rollator. Hij hoort zo bij mij. Altijd onder mijn handen, maakt er mijn leven een klein beetje vrij. Maar o, die wegen zo hier in de buurt. Geven angst om te falen, het zijn bergen en dalen, hoe goed je ook stuurt. Soms wil ik naar buiten, verzamel dan moed. Toe nou maar, kom, kom. Een druk op de knop en ik ben er, toch keer…

De democratische verworvenheden zijn in ons land gewaarborgd door de wet. Bedenk dat, als je ze te schande zet, ze zwaar bevochten werden in ‘t verleden. Een vage vraag, een wazige verwachting… dat duidt niet op respect maar op verachting.…

Den Oudenaerdschen beiaard doorstaat als alleroudste ons guur klimaat. Zijn ouderdomsrecht wordt echter weerlegd want die van Aalst zijn weeral eens kwaad.…

Een republikein van allure Doorstaat dapper duizenden vuren Maar het stralende franje Van een gloeiend Oranje Doet hem geleidelijk verzuren…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…

het eerste scheepje een uitgeholde boomstam bracht lang geleden een vederlichte lading mee het was alles wat we wilden tot het zeilschip met één zeil ons ietsje uit de wind hield dat was alles wat we wilden een schip met méér zeilen hield ons nog meer uit de wind alles wat we wilden onder het wegstervend licht vaart…

Liefde is de reden dat ik ben, dat jij bent, dat wij zijn. Liefde is wat ons bij elkaar bracht en waarom we hier nog zijn. Liefde maakte leven. Liefde maakte alles. Liefde is de wereld.…

't is liefde of haat.…

Het zal altijd doorgaan het zal altijd blijven bestaan wij twee, wat tussen ons is, was wat tussen ons bestaat niet meer voorbijgaand maar aanwezig, voelbaar jij, met jouw mooie haar. Bij jou was ik altijd klaar, volledig af.…

Wat is er onschuldiger dan een naïeve dartelende vlinder die slechts mooi fladdert te wezen zich van weinig tot geen gevaar bewust Niemand legt zo’n wezen toch een strobreed in de weg Valse vlinders bestaan immers niet? Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet…