Alle inzendingen over M.A.

hebben de derde wereld hebben de balk in hun oog hebben het groene gras hebben de rijkelijk gedekte tafel hebben de goed gevulde beurs hebben de rust na uw gedane arbeid hebben de gouden bergen hebben de kat in de zak voor u hebben u nog nooit met open armen ontvangen zijn de beul zijn de verre vriend zijn de dieven die de gelegenheid maken…

het verdriet mij u te zeggen dat in dit leven niets van werkelijke waarde mij is gelukt geen grote daden of grootse verhalen geen avonturen beleefd of groot roman geschreven geen vriendschappen die bleven nee zelfs in de liefde was er niemand die mij bliefde voor langer dan even je zou dus kunnen zeggen “vriend” je verspilde je leven…

een kamer gevuld met mensen die lachen drinken en praten met elkaar samen plezier hebben een tafel gevuld met hapjes die noden kaas en gevuld ei toast met kaviaar samen lekker eten een hand gevuld met warmte die gemeend de mijne schud vergezeld met goede wensen ieder jaar een dag gevuld met vrienden die trouw zijn buren en…

ik schrijf je een brief en nog één en nog één ik schrijf je hoeveel ik van je houd en hoe ik je mis ik schrijf je over de vogels die zo mooi zingen nu over de bloemen die nog nooit zulk een prachtige kleuren hadden over de muziek in mijn hoofd ik schrijf je over het licht in jouw ogen de glans van jouw haar over mijn dromen van…

twee mensen glijden als één over de vloer hij een pooier zij zijn willige hoer ze dansen dansen samen zij warm afhankelijk hij kil en stoer twee mensen glijden als één in een bed hij getrouwd en klootzak zij voor hem alleen maar een slet ze vrijen zwijgend samen de pooier en zijn hoer haar liefde verloren hij koud en klaar ze…

de wereld vervloekt en verneukt mijn woord gegeven of beloftes gedaan mijn vertrouwen gegeven en mij weer omgedraaid lief gehad en gehaat begrepen bejubeld en verguisd geroddeld en goed gepraat alles alles om te ontdekken en te overleven wie ik was om te zijn wie ik ben maar nooit nooit heb ik jou bedrogen…

ik draag je in mijn hart in mijn hoofd in mijn zijn in mijn leven in onze kinderen ik draag je hoe zwaar het ook wordt hoe lang het ook duurt ik draag je hoe zwart de nacht de ochtend gloort samen urenlang praten over hoe mooi het geweest is lief te hebben geliefde te zijn geleefd te hebben samen te zijn nu het nog kan verstrengeld…

wind rukt en trekt aan mij als lastig obstakel op zijn weg te trots te arrogant het lijkt wel of hij grimlacht als zijn kompaan regen arriveert ze spannen samen tegen mij willen mij laten vallen mij breken maar trots hou ik stand bulderend van woede wakkert wind zichzelf aan om nog harder nog gemener nog roekelozer aan mij te rukken en…

een vrouw inhaleert diep en blaast met haar hoofd achterover verveeld de rook uit die grillig schimmig zichtbaar omhoog kringelt in het schaars verlicht vertrek we wachten zwijgend tot het voorbij is ovens branden een grijswitte dikke pluim rook kringelt met de wind mee omhoog zichtbaar als een kattenstaart tegen de verder strakblauwe…

als wind gaat liefde ongrijpbaar mooi en pijnlijk als vuur gaat passie heftig en vluchtig als water gaat bloed in stromen gaat leven als gister over in heden nu verleden voorbij wat blijft…

buiten is het koud het vriest min tien of meer zeggen ze je voelt het niet hoewel de kachel al uren niet meer brand voelt jouw hart verteerd door twijfel verdriet en onmacht kouder nog dan oostenwinden over poolvlaktes waaien kunnen alleen met jezelf en de muziek die troost maar ook verdrietig maakt weet je dat je bent vertrokken uit het…

een enkeling slechts vermaakt zich is zichzelf de rest is entourage zaalvulling dienend ter decoratie niet onaardig niet bijzonder alleen maar aanwezig de eenzaamheid van dit samenzijn schuilt echter in het feit dat eenieder zich de enkeling waant…

in de barspiegel van het café zie je ze de hopelozen tegen beter weten in lallend alleen samen in trieste gezelligheid verlangend zoekend naar warmte en liefde die thuis niet meer of misschien zelfs nooit aanwezig geweest is de zoektocht der hopelozen desperaat volvoerd maar heimelijk door de meesten allang opgegeven vindt steevast zijn…

de dronkenman wankelt weg zwalkend naar wat en waar hij morgen pas ontdekt omstanders lachen om hem en nemen nog een biertje onverschillig voor de toekomst die hen net verliet…

alles heb je nu bereikt maar wat heb je onderweg verloren ben je dezelfde nog als toen toen de rit begon of ben je verworden tot wat je dacht te moeten zijn heeft het je gebracht wat je er van verwachtte of is het stil daar aan de top vol vragen zit je maar je stelt ze niet nog niet het leven is zoals je het leidt jij gegaan, gevierd…

daar zit je dan alleen aan je keukentafel de krant gelezen het nieuws gehoord zoals elke dag opnieuw je zet nog maar eens verse koffie alweer de tweede pot vandaag je zou zo graag weer eens een goed gesprek hebben of zomaar ergens over praten met onverschillig wie maar er komt niemand nooit iemand meer met wie jij praten kan met…

weet je nog dat we met lege magen maar vol passie de liefde bedreven dagen naadloos in nachten overgingen tijd passeerde ongemerkt weet je nog... urenlang luisteren naar elkaar met jouw hoofd rustend op mijn borst vingers die spelen op plekjes waar je eerder slechts van dromen dorst weet je nog... dat gloeiende genot dat…

alles gaat goed het leven is beter zo voor jou voor mij de kinderen lachen weer en zelfs de hond lijkt weer blij je belt mij net als ik jou iedere dag minstens twee keer gewoon om te zeggen dat het goed gaat het niet meevalt maar wel goed gaat maar het huis is zo leeg zonder jou het bed zo koud…

de eerste druppels sinds lange tijd vallen spatten uiteen op de dor droge grond ogenschijnlijk zonder effect toch luiden zij de overgang in even nog lijkt de warmte van de zomer te blijven hangen maar de lucht grijst en de wind wakkert aan een rilling loopt langs mijn rug jaren vervagen het kind in mij loopt voorbij verliefd,…

Pijn om niet te weten wat er gebeurd is Vragen stapelen zich op Antwoorden blijven weg Hersenen kraken Tot men hoofdpijn krijgt Om oplossingen te vinden Om rust te geven Een traan te laten vanwege verlies Maar om eens een lach te laten bulderen om dat er gevonden is.…

vlinders in mijn buik bloemetjes buiten het groene gras de vogels fluiten blauwe lucht de zon schijnt au... kut wesp…

De mens wacht tot het laatste letterwoord het vonnis af Wordt hem/haar vrijspraak gratie danwel levenslang verleend Ruggespraak of ruggengraat - krijgt hij/zij onbetaald verlof Is hij of zij nog vrijgesteld van wederrechtelijk vermogen Is hij of zij genoeg voorzien van doorzettingsvermogen Vangt hij of zij aan 't eind der tunnel…

Zelfs het wufte schouwtoneel Kreeg van dominé's zijn deel: Daarvan maakt toch M.A. PERK Wel wat al te veel zijn werk. Maar goddank! hem doen de Ardennen Als beschrijvend dichter kennen, - Ook als dichterlijk beschrijver Is hij lang geen achterblijver. Vinger Gods, wat zijt gij groot!…

Gaten in z’n kousen, Gaten in z’n mouw, Gaten in z’n schoenen, Bibb’rend van de kou, Zit-ie op ’n stoepje, Modd’rend in ’n plas, Of-ie maar alleentjes Op de wereld was. Of de auto’s tuffen, ’t Tramgebammel gaat, Niets verstoort z’n aandacht, ’t In zich zelf gepraat. In-et vieze gootje Peutert hij tevreê, Laat papierkens drijven: Schepen…

Als alles voorbij is en 't scheiden begint Gaat hij links en zij rechts Nemen z'ieder een kind De meid krijgt getuigen om verder te gaan De hond kan niet kiezen Blijft weifelend staan Met de vogeltjes deed men de buren plezier De haan met zijn kippen gaan naar de poelier De kat denkt: hoe rustig, nu is alles uit huis Als 't stil is en…

‘k Ben weer in mijn oude hofje Met zijn propere huizenrij ’ Bleekje met de appelbomen Zonnig, vredig stukje wei. ‘k Hoor het suisend bomenruizen, ‘k Hoor de pompenslinger gaan, En ‘t gesliffer van de muiltjes, ‘t Vrouwen-dribb’len komt aan. En als ’s avonds ‘t stadsgerommel Heftig aan de ziele slaat, Is ‘t of met het hofjespoortje ‘n Andere…

De kus waart door het huis Het is er niet pluis Papa die kust Mama Mama die kust haar vriendje Het vriendje dat kust Dientje Als zij hem opendoet Hij repeteren moet En Dientje kust weer de koetsier En die kust weer de kamenier En die kust weer de huisknecht Die 't niet de tweede meid zegt Die laat hem niet met ruste Omdat hij haar eerst…

Ze was een kleine koningin En gaf met gracielijke zin Haar mooiste siertjes en haar pronkjes Haar liefste lachjes en haar lonkjes En waar zij liep ging ook gedwee Een hele stoet van minnaars mee Maar zij, ze dacht van allen: och Wat 'n dwazen zijn dat toch La-la Ze was een lach, een lied Meer niet Ze ging van 'n bar naar een souper En…

't Was herrie in de huishoudkast De borden ze rammelden razend; Het glaswerk rinkelde van ergernis, De boterpot klapte verbazend, Wat dolle intriges, wat lijden en last Was er in de huishoudkast! De broodtrommel die wist 't wel, Die had 't al aan zien komen, Maar geen die van zijn ernstig woord Notitie had genomen. De honingpot preekte…

Lieve, lieve, lepe leugen Zij eerbiediglijk gegroet, Met je vlijmgeslepen degen En je bont gepluimde hoed! Markies van ‘t fatsoen Met je adelijk blazoen, Cavalier van ‘t banket, Troubadour van ‘t salet, Gevreesde lansier van het wereldtoernooi, Ik buig mij voor u in mijn nederigste plooi. Lieve, lieve, lepe leugen Je bent mijn…