Alle inzendingen over MENSEN

Samen kijken ze naar de avondlucht en drinken een glas wijn Ik kijk naar jou en wou, dat wij die mensen konden zijn.…

Ik Ik ben Een mens in de menigte, Ogen in het duister, Een stem tussen duizenden. Mijn lichaam is Een van de miljoenen Benen die lopen en armen die zwaaien, Enkels die zwikken, een mond die kust. Mijn ogen zien Een mens in de menigte, Kinderen die spelen, Een spiegelbeeld. Andere ogen zien Mij niet meer, Ik ben. Ik ben maar een…

overal vlijt de natuur zich tegen mij aan maar in de stad ben ik er ver vandaan tussen wat ik eet en zie bevindt zich dan een muur van menselijk vuur modificatie, emulgatie, plastificatie machines, doder dan steen scheiden mij van stinkend veen als had ik alles maar te leen alles wat ik zie menselijke hand en been alles voor mij bekeken…

verleden terug te zoeken En nog één keer dartelend door het water te glijden Wanneer zij na eindeloos spartelen de oevers van hun jeugd zullen raken sluiten zij hun ogen voor de school onwetenden op wie een zee nog wacht Zonder dat een ander door het lijden in hun blik kan achteruitdeinzen van schrik houdt plots hun spartelen op Mensen…

verdiept in een hoger streven rust vloeit naar aarzelende nachten hemelsblauwe luchten om zacht te betasten mijn hart roept de hoogste tonen spontaan bekoord door jouw onverwachte lach die jij aan mijn schuchtere wereld gaf helende woorden uit een stem ontstaan schoonheid vervult dit innerlijke leven vriendschap nadert een verloren hart twee mensen…

Fragmenten, mensen even aan het woord, in beeld -- hun verlegenheid.…

de regen valt met sloten koffie aan de tafel vierkant geknoeste tijd met elleboog gesleten geulen waar gasten zich een plek weten om het hoofd te laten hangen voor even nergens thuis het getrippel van duizend druppels verdrijft het eeuwige geneuzel in wat het verleden heet te zijn nu en gisteren ook al toen de zon zo scheen en toch is…

sporen in het zand de rand reeds afgesleten hier kwam een mens voorbij alweer een hele tijd geleden met welzeker een last vol oude jaren zichtbaar aan de meegesleepte lijn zijn naam is onbekend het kan Horizon zijn geweest of Kim, wie weet zelfs Einder de wind is nu zijn milde helper en ook de tijd, ongrijpbaar en toch nog immer alom aanwezig…

ik voorspel alles de vrede en de oorlog voor elk wat wils zoals dat zuinig heet in de flauwe volkse mond nee, ik laat niet af te duur voor de gelovige maar breng tweespalt mee en af en toe verzoening in het trouwste hart ik min de mindere verminder de meerdere naargelang het verlangen naar vervulling van de leegte die elkeen zo graag…

hoor en wederhoor het geweten credo en nog gaat het woord niet vrijuit, er zijn regels en ook hele coupletten een vers staat nooit helemaal alleen de gedachte uitgedrukt zwart op wit is soms mistig, ook wel te rauw om te verteren maar altijd onuitwisbaar in het geheugen gegrift wis en waarachtig onuitwisbaar dus niet altijd vergeetbaar…

zijn hel heet leegte tot explosief verval een enkel geval vol niets dat hem verder drijft vervuld van chaos ruikt hij naar vreemd en andere ongekendheid stuurt hij stuurloos op de eeuwigheid aan ditmaal zonder nalatenschap een leven zonder kern holt hij nog verder uit met de scalpel van bedrog meer redenen ziet hij niet enkel nog de…

zie daar de goeroe spirituele leidraad of het stuk onbenul dat mensenlevens steelt tot lering en vermaak van wie het spel spelen kan zijn neiging is de moraal ondersteunen met elk verhaal dat zijn legitimiteit haalt bij het geloof van volgelingen die het verleerd hebben in de eerste plaats zichzelf te zijn de afwijking wordt bepaald…

Ik ben kat en heb een mens vind dat helemaal niet raar ik heb het prima voor elkaar ze bedient me echt op elke wens als ik miauw, komt ze naar buiten haar vleien sust mijn luid gegil wanneer ik zachte aaitjes wil hoef ik m’n ogen maar te sluiten zelfs mijn buik wordt gemasseerd wanneer ik op mijn rugje rol lachwekkend met mijn pootjes…

Een ongebreideld verlangen naar dat wat komen gaat niet stilstaand bij het hier en nu ga ik fantaseren over de werkelijkheid en realiseren dat het een droom behelst die in ons allen vergaat ons verenigt en pas de aarde verlaat vergezeld van het wezen waarin ze bestaat…

Wat gaat er in die mensen om die vrouw, hond, en zichzelf vermoorden het maakt ons boos en stil tegelijk en zitten even zonder woorden Hoe ziek moet toch zo'n geest zijn die zijn kinderen tot wezen maakt al weten we de achtergronden niet dit is toch iets wat ieder raakt En mensen blijven natuurlijk speculeren het zullen wel relatieproblemen…

Geloof wordt niet tegengehouden door een muur, ook een dijk houdt het geloof niet tegen; zelfs een openstaande brug is geen hindernis, want het geloof in God kent geen belemmeringen. De enige die gelooft dat een mens zich kan verbergen voor God is de mens zelf. Er staat een muur om hem heen, ook ligt er een zee met een hoge…

Bomensen zijn. Sterker worden. Zon aanbidden. Stormen doorstaan. Moedig verder gaan.…

Nieuwslezer deelt mee zestigduizend kippen verbrand niemand is gewond…

Ik voel de stilte in mijn lijf al bijna ben ik koud en stijf de levensboom is uitgebloeid Het sap haast opgedroogd rimpels wijzen op mijn oude dag Ik drink nog snel een laatste teug Mijn glas dat ik nog heffen mag Het is nu bijna leeg…

Waarom probeer ik toch steeds weer het beste in de mens te zien,men noemt mij vaak te lief Nieuwe mensen....voor mij hoeft het allemaal niet meer Je weet nooit hoelang zo'n vriendschap duurt en uiteindelijk wordt je toch gekwetst steeds weer…

het zijn die mensen die je leven kleuren hen heden te kennen zal je nooit betreuren het zijn die mensen die je opbeuren je laten lachen je leven opfleuren het zijn die mensen die van je houden…

strijk niet tegen de haren daar de ander gelijk heeft tiert geroddel uit kleine potjes voor wie het horen wil gestaag wijsneuzen ontpoppen zich als zwammen op boomschors luistervinken verbeiden hun zet kijken gulzig toe tot ze de stilte minnen *…

Nu leef ik mijn leven met de mensen Die niet alleen maar een gelukkig persoon wensen…

En de nacht werd zoals een uitgedoofde vulkaan duister met een waas van de maan De wind kil vernietigend door dorpen en straten waar de mensen elkaar haten En het is stil zo erg stil niemand waagt zich naar buiten geen vogel hoor je meer fluiten En als de dag geen dag meer wordt en planten uit zullen sterven de kinderen van morgen…

Onderdrukt en stilgezwegen staat er een nieuwe generatie op die zich te goed doen aan nieuwe media opstanden ontstaan via twitter iedereen is journalist die maar iets in ogenschouw neemt daar verslag van doet spreidt de oproer zich als een olievlek, die mensen over de streep trekt terwijl ze zich hier druk maken over gebakken lucht…

Opgezweept door de muziek dans ik op de tonen van de ochtend adem met volle teugen de nummers van de TOP2000 verrassen sommige stukken mij die me nog niet eerder ter oren waren gekomen, zing ik anderen luidkeels mee verbroederen de klanken groot en klein tot een muzieklievendvolk die dagen omdraaien met de nacht om extra van hun favoriet…

ooit vertrokken jullie vanaf hetzelfde perron in de gele trein gestapt bestemming onbekend kleurde dageraad blauw met schapenwolken ontlook ze voorzichtig als een passiebloem groeiden jullie innig doch gestaag naar elkaar ontmoetten vele hoogtepunten als wel diepe dalen waar steeds moeizamer uit omhoog geklommen werd leken obstakels groter…

jij wees me 'n kant op die ik nooit meer op zou willen jouw kille blik deed haren rijzen aarzelend bewoog ik me richting het gevecht in m'n hoofd duidelijk zichtbaar middels parels de knoop in mijn maag trok samen deed me omdraaien en zette een stap voorwaarts "En als ik nou eens nee zeg" van nu af aan zou ik me niet meer laten leiden…

toen de avond begon te vallen dansten we op paden die nog geboren moesten worden het grind vers met zoete grassprietjes die onze tenen kietelden bogen we ons voorover kusten we gezamenlijk de kleurrijke zonsondergang…

hier 'n pas om te passen mevrouw en hier 'n pas om te plassen mevrouw dit is 'n pas om te eten mevrouw anders nog iets wat u weten wou hier is 'n pas om rijden meneer en hier 'n pas om te bevrijden meneer dit is 'n pas om te vergrijzen meneer graag tot ziens tot de volgende keer hier is 'n pas om te bewegen jongeman en hier 'n pas voor…