Alle inzendingen over Marcel

Hecht grenen handwerk, waarbij een zaagmachine Niet meer dan enkel goed van pas gekomen moet zijn, Zo zullen de boekbrede planken als een neergaand bruggendek over de gehele lengte, Zacht knerpend om de staanders knijpend, Stelselmatig op de liggers gevallen zijn. Een meesterstuk op groei, geometrisch vervaardigd Om het meubilerende weten,…

hem geschreven hebben verzilverd, in spinrag langs het pad van de wind ik zit tegenover hem de kachel verbrandt zijn woorden midden in het bos hij lacht zijn voeten vast in as wanneer het leven zich spiegelen laat ik schrijf ‘gelukkig’ uit naam van zijn schoonheid geschetst op het gewricht van tijd *opgedragen aan Marcel…

Marcel 18 mei 2012…

Het schaap is de mal van het lam De schelp is de mal van de mossel De zee is de mal van het zout Marcel is de mal van het beeld De pijp is de mal van de rook De kunst is de mal van de vondst Het idee is de mal van Christopher Columbus is de mal van het ei Het ei is de mal van de kip De kip is de mal van het ei De mal is de mal van de mal is…

Ik weet het zeker, er bestaan paradijzen – ik verloor er een.…

Jouw huid kust het zoute nat, kom speel met mijn ogen, smal spoor in het zand, mijn torso gebogen. Jouw geuren verdwijnen, met ritme zo zwart, nog een keer kijk jij, mijn vlinder verward.…

ik draag het licht altijd bij me kan niet zonder de schaduw mijn zicht het mooiste zwart voorbij aan kleuren ik ben rijk een vurig hart…

een woest decor vallend groen wilde takken jij grijze deken zomervocht zwart met bakken de grootste plas kindersprong natte hakken brede lach harde schreeuw het mooiste pakken…

zoektocht in ogen expressie als pure poëzie die hij doorgeeft aan hen die het gelaat van kunst willen vinden binnendringen in zijn droom; waar hij doolt langs twijgenlicht, als bomen ruist, blauw dan weer regenzwaar in een stroom van melancholie meanderend door de dichterlijkheid van zijn schildershand * Opgedragen aan Marcel…

Bedankt voor alle bloemen en sigaren Ik rook niet maar de geste was heel fijn (Al had ik eigenlijk liever flessen wijn) De mails en tweets ook zal ik goed bewaren U zit toch wel een beetje op te letten? Vandaag schrijf ik een jaar lang snelsonnetten!…

Kan iemand deze zomer mij vervangen? Al weken weet ik: Straks zal ik niet kunnen Toch gaat het niet alleen om enkel gunnen Je mag toch ook wat kwaliteit verlangen? Aanvaard, o lezer, zij die ’t werk verricht Bewonder vast haar naam in dit gedicht…

Scherp en gericht volg je elke beweging, beide weten elkaar nooit meer te zien Kom je dichtbij mijn hart in overweging, zou het dan toch zo zijn dacht ik misschien Dus hef ik verlangend mijn uitnodigende hand en kom je vertouwend en verward dichterbij Spreek je onverstaanbaar in een te grote afstand, tracht ik beter te horen en luister aandachtig…

…Soms…heel soms…vergeeft de overtuiging, want dan zou ’t fijn zijn met tegenwind Of was Samson toch een zonderling, als de tijger een leeuw bemind Handen gaan nog steeds door het haar, draait de borst bedachtzaam maar vlug En de waarde fluistert onovertrefbaar, bij de aanblik van een gestaafde rug De lijm van gisteren had het antwoord,…

…Er was eens… een kindje veel te vroeg bij het lot van witje, en de knikker rolde en rolde het kuiltje voorbij Anders dan ’t sprookje haren witter dan ’t gezichtje, spoelde de sneeuw en de regen alle kansen opzij Want papa en mama bespiegelden een ander huisje, een kasteeltje met fonteintje duizend maal mooier Dus drie werden vele in een…

Die al zo lang Zijn eigen ik is Kwijt geweest, zoekt naarstig Naar wie hij geweest is, Wie hij geweest zou kunnen zijn, Naar waar hij gewoond heeft; Een steen kiest hij uit Om in contact te komen Met de materie, in haar Te vinden waaruit hij bestaat: Hij pakt de steen, legt zijn Hand op haar, en voor hij Begonnen is met het…

Er staat nogal wat wind de vrouw op de hoek trekt haar hondje mee Ze komt alweer terug verder een lege straat, nog geen bezoek De kinderen bellen niet dat hoeft ook niet, als ze komen voor de gezelligheid, het niet te druk hebben En het heeft geen zin om daar iets van te zeggen Misschien zijn ze onderweg Als ik maar niets vergeten…

Luit, de zoon van Marcel en Rijanne, wist dat zo'n vuurpijl een holle kern heeft en daar konden we het ingieten, voor het wegwoei. Ik heb het aangestoken met een sigaret en daar ging die pijl me tde as van Kees. Wel een mooi moment, hoe erg ook, en iedereen lette op. En daarna de rest van de gewone vuurpijlen.…

waar dat we het over James Bond hadden hoe hij op het nippertje altijd ontsnapt en ook nog gesprekken voert met de psychopaat die hem wil doden terwijl in het echt een psychopaat niet praat op dat moment dus allemaal totally onwaarschijnlijk maar ja, ga terug naar het begin van het leven en de eencelligen en bereken de kans dat Marcel…

Eduard had zijn liefdesverdriet in literatuur omgezet, om maar niet haar man de beeldhouwer Marcel Wolfers aan gruzelementen te slaan. Hij bleef altijd de gekte dicht nabij, omdat hij Clairette had verloren, terwijl hij zo dichtbij haar was geweest en zij hem meer dan een paradijselijk voorportaal had kunnen geven.…

. _________________________________ Dai Dai Louis Joep Jenning Mats en Gijs Sebas Merijn Jur Jenno Kjeld en Serge Bart Jorrit Remco Gert Chris Sjoerd en Jesse Daan Colin strijdt met Marvin Homme Stijn Armand en Marcel Patrick Kars Janno Max Thomas Tijmen Tim Hein Kai en...Beau!…

Ik hou van schrijven, papier spreekt niet tegen en is geduldig, Je begint blanco, slechts de drager van mijn woorden, Geen onderscheid tussen goed of slecht, de waarheid of een leugen, Waarom hebben gesproken worden deze eigenschappen niet? Vaak onbegrepen of verkeerd verstaat, uitgesproken en direct, Verleden tijd, net als vandaag, morgen is alles…

Glanzend...kijkend... verliefd voor altijd, als een kring op het water eindeloos bereid te schitteren in de zon en te versmelten in de tijd, je ogen wenkend... je gedachten meenam voor altijd, glunderend...verlangend...kijkend... verliefd voor altijd...…

Staren over de zee naar eb en vloed, die net als ons samenzijn hetzelfde doet, ondanks open armen krijgt zout en zand geen kans, ondanks gesloten ogen verliest de zee zijn glans, als achter het masker van geluk de zee zijn glans verliest, drijft het masker naar degene die het laatst kiest...…

Vanzelfsprekende natte wang bij een plotseling geopende deur, draagt een levensbagage van ongelijke kleur, De oude glinstering bij het einde van de wandeling, aanschouwt een nieuwe herinnering bij het begin van een verovering, de wind verdoezelt het ogenblik, de regen verborg de gevallen tranenblik, in de avond als antwoord...vandaag…

Verliefd gefluit van vogels heeft een luisterend oor, Jij die mij datzelfde innerlijk gaf fluit evenzo door, van tak naar tak de vrijheid weer gevonden, vleugels gespreid voel jij je niet gebonden eens gewond opnieuw vervlogen in de open lucht, links en rechts geen raad nodig wederom op de vlucht, zwevend met blinde ogen naar het vertrouwelijke…

Ben ik laat zie ik je nog, ben ik vroeg zo niet dan toch, geen uur voorbij zonder jou, altijd in ogenschouw, jij zei met open hand, doe van mij geen afstand, bewust wilde je het misschien niet, deed je het toch uit eerbied, maar wanneer ik ook thuis kom, voel je nooit...andersom...…

Lach een lachje voor mij, hou een hartje voor me vrij, gun me een glimp al is het van opzij, je lichaam voelt die taal niet maar mij maak je blij, en kijk dan dat alles zegt in mij, het is niet ik maar...wij...…

Teksten heen en weer door het drukke sms-verkeer, het boeit me wel, het boeit me niet, of een derde het nu zegt of ziet, maar wat men ook hoort of schrijft, jíj bent degene die in m’n gedachten blijft……

Dromend voelt de wind als een ijzige kou, eens blies je de wind en zei: ik hou van jou, je armen om me heen tegen de liefdeskou, mij aanstaren en verwarmen met ogen staalblauw, de wind...soms die streling om te verwarmen, in mijn slaap kan ik je tenminste omarmen…

Kijken naar mijn schaduw met het zonlicht in de ogen, onafscheidelijk met elkaar verbonden en net zo bewogen, zie ik in de schaduw van elk persoon je onvergetelijke silhouet, zie ik in elke beweging van een lied het perfecte couplet, vriendelijkheid van woorden samengevat in een vraag van kansen, kan mijn schild van dapperheid me nog beschermen…