Alle inzendingen over Mies

Ach leuke school aap noot mies tot schapen en schapen waren wij onbevangen lammeren een noord en zuidpool Amsterdam de hoofdstad maar `t schoolplein oversteken niet getikt of haken in de slinger kinderhanden vingers wit en bruingebronsd stevig in elkaar geklemd samen tikken richting stemmen het brede schoolplein vullen begrenzen…

de slachtofferrol het schip is al dertig jaar aan het zinken met medicijnen en alcohol aan boord de zee blijft vrijwillig in het verdrinken jouw wanhoopstem wordt niet gehoord jouw glimlach speelt de clown met zinloze ironie, onvermoeibaar sarcasme betreedt de loodzware oevers van jouw zijn een okselaap, een pepernoot, een frisse mies…

Met uppercuts slaat zij de ogen dicht van wie zich bij Mies Bouwman niet verveelden. Natuurlijk is dit dommepraat. En rechts. Ik ben het ook oneens met wat hier staat zolang het om het een óf ander gaat. Het werkelijke leven ken je slechts als je behalve Mandelstams memoires ook onderkent dat Pietje Keizer waar is.…

veel plaatsen licht op uitgebreide schaal bij weinig wind vormt nevel zich, laaghangende bewolking het duurt een tijd voordat het ochtendgrijs van kruitdamp na het vuurwerk van de flanken in roodgroenlinkse tint is opgelost Daarna vooral in 't westen volop zon den haag en de boerburger bollenstreek in 't zuiden overheerst bij mies…

de vulpen gedoopt in blauwe inkt, aap noot mies en de stilte in de klas het vloeipapier sprekend aanwezig of ik zou willen of het nog net zo was, het uitzicht op de vijver met eenden en een toevoeging van verbeeldende gedachten doch, het heden is als een lente die het voorjaar ontwijkt in een collectief doch eenzaam verhaal het speerpunt…

KATER 't Is stomvervelend op de boerderie Mien heufd wordt licht, mien lijf slap als een doek Mot moar eens naar 'n andere baan op zoek Eerst moar 'ns sjansen op de braderie 'ns Kieken of die aap er nog rondhangt Met Mies, doar hek vandaag ècht noar verlangd...…

Mies Bouwman ondervond verstrooid hoe lastig eenvoud zijn kan. Zij wist: nú hens aan dek, ik moet de boel hier redden.…

Mies de spin klost geduldig kant, zelden zo fraai gezien En overheerlijke honing te danken aan de bezige bijtjes. Toreador vermaakt zich met een stier te sarren en stuk te spiesen Tot groot jolijt van leeghoofden en sadisten.…

geleden las ik ergens niet in de margriet of story viva linda tina nee gelukkig niet En of u mij geloven wilt dat interesseert me even niet maar wat ik las dat was een visionaire theorie De zinnen die wij construeren gaandeweg ook formuleren zijn in de kern, in nucleo voorzien van fundamenten Van naamwoorden zelfstandig aap noot mies…

dan, daar kan ik tegen maar neem dan op z'n minst de moeite om zo'n ding te wegen Natuurlijk, ik betaal het wel, dat is eenvoudig zat Maar uitgesproken irritant en stijlloos vind ik dat Vandaag vond ik een kogelbrief met strafport op mijn mat De afzender zat duidelijk om spellingsles verlegen zijn woordkeus was ternauwernood het aap noot mies…

woorden zouden nu dubbel hol klinken in het nu lege huis hoor ik de stemmen van negentwintig jaar leven galmend in mijn hoofd opkijkend vanaf de kale vloer zie ik de huisspin ontredderd vanaf zijn plafondpositie de kaalslag waarnemen weemoedige liedjes klinken nu zelfs mooier dan in bad de goudvis,het konijn pietepiet,tukzie poes Mies…

Het was een etmaallange benefiet Waartoe Het Dorp van dokter Klapwijk leidde Dat waren nog eens televisietijden Waarvan soms vaag een flard te binnen schiet Dus wat bij Klapwijks doodsbericht gaat dagen Zal met de krant van morgen wel vervagen…

op een dag na plaatselijk ongemak is er een gesprek met een tafel er tussen in een kamer met licht, hout en veel ruimte het licht wordt dof, grijs en verstilt de ruimte beklemmend wit vriendelijke afstand met heldere zakelijkheid niets is meer zeker het lijden wordt zichtbaar en fysiek…

van dolle pret ik wil in de ochtend met je zingen samen heel vals op keiharde muziek ik wil duizend en een dingen maar van binnen voel ik mij ziek ik wil jouw beide handjes in de mijne onbevangen lachend en spontaan ik wil vandaag al het simpele kleine wanneer gisteren is weg gegaan Ik wil jou nieuwe woordjes leren geen aap, noot, mies…

Oud-Sinterklaas Van Oorschot is niet meer Al blijft men onze jeugdtv-iconen Remaken, hypen en her-hervertonen Hun stoffelijke eind komt toch ’n keer Zo wordt de tijd ook elke Sint de baas Maar goddank nooit de géést van Sinterklaas…

Voice-Tempel De mollen laat ie de mollen vangen Johnny Jr. veegt de studiovloer aan Met John Sr. terwijl het dweilorkest ‘We are the champions’ speelt Maar moeder Linda van Hollland Daar houdt Hij van, zij zo lach-positief Zo control-freak, zo het krediet verloren Linda de Mol krijgt een ere plaats in de hemel Aan de rechterhand van Mies…

De lichte toets van aap noot mies en wim zus jet wordt haast verdreven; somb're teun en bok en kees komen met does hok tot leven. Verderop, onaangekondigd, zweeft een zwanenpaar naarbij - wieken waaierend als golven in een vijver, frank en vrij.…

uiteindelijk te sterven dood te gaan fysiek, maar geestelijk niet de doden leven nog altijd in mij voort mijn (schoon)vader, mijn (schoon)moeder(s), mijn oudste zus, jongste schoonzus, tantes, ooms van de warme en koude kant mijn beste dikke vriendin, beste collega’s, goede kennissen en buren maar ook Juliana, Bernhard, Christina, Diana, Wim K., Mies…

diep en pijnlijk nam het geweld bezit van je het kroop onder je huid een ijzige stormwind was het die je oppakte om je dan weer neer te smijten de rode draad van je brieven sliepen op zolder verborgen in een bleekblauwe kist omzichtig stofte zij je zieleroerselen af woord voor woord spelde ze wat je schreef na honderd…

Die zijn voor Mies. ’n Enkele keer een stukje lever Door je droge hondenbrood – En je dankt de milde gever Met een extra-zware poot. Uren zull’ we samen wandlen Al maar keuvlen met mekaar En van allerlei behandlen; Ik vertel. Jij luistert maar.…