Alle inzendingen over Nationale rouw

vlees en bloed en bijna de nacht en de woorden alles heel donker groen angst voor een vampier bedolven onder bloemen het bevroren slachtoffer tijdens een lange begrafenis iets is van glas grind onder schoenen in de verte een vlakke zee tijd als tussentijd gordijnen gaan dicht vogels blijven in de lucht en dromen glippen…

hun voordeur zwijgt het raampje blijft angstvallig dicht geen licht naar binnen, of er uit een koude ruit die spiegels aan de einders rijgt haar wereld zwijgt, de zijne huilt rond de knop schuilt nog de glans van onvergetelijke vingers, zachtjes ingewreven door de tijd en spijt om oude uren want wat kwijt is, wandelt mee; het leeft…

Mijn keel is gesnoerd Ik ben ontroerd Emotioneel zit ik er doorheen Lichaam je laat mij vallen als een baksteen Ik kan niet meer op je bouwen En weg is mijn vertrouwen Waar is ze gebleven die sterke vrouw Ik wil haar terug Maar nu ben ik in rouw.…

Halfstokse vlaggen ontwimpelen wat was, onhoorbaar spreekt de stilte in het mensenhart verbonden met de ander. Hoe machteloos, lam geslagen. Wind wappert het rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…

Denkend aan Holland zie ik vanaf nu voortaan 40 stille zwarte wagens plechtig door het laagland gaan over wegen en rivieren in dat groene weidse land door een laan vol populieren mensen zwijgend langs de kant ieder in zichzelf verzonken met een scherf van het verdriet met de woede en de beelden uit dat onbekend gebied 40 stille zwarte…

is het een troost dat ik om jou rouw en niet om een ander ?…

Ik ben boos Nee, ik ben woedend Maar heb ik het recht Om boos te zijn Ik kwel mezelf Met de gedachte Dat ik moet leven Met deze pijn Ik heb verdriet wel of geen tranen Het maakt het gemis Er niet minder door Ik roep je naam Maar krijg geen antwoord Het is enkel de stilte Die ik nu hoor De aarde draait nog steeds Maar voor…

De zachtgrijze as op de vochtige aarde De tranen in mij…

Deze dag weer zo’n dag die je als een rugtas veel te zwaar beladen met je meezeulde toch scheen de zon heel vreemd dat jij de warmte niet kon voelen de tijd trad terug met reusachtige grote passen sleepte je mee jij wenste daar niet te zijn Waar immer nog de pijn … je hele lijf in rouw verzette terwijl al je denkbeelden schuurden…

Elk jaar is er rouw, gaandeweg de traumatische datum nadert. In stilte denken wij dan aan jou. Vele mensen begrijpen het, maar sommige ook niet. 14 juli staat in ons hoofd gegrift en in gedachte zijn we nog bij jou. Lief meisje van ons, het doet ons pijn en verdriet, maar weet: we vergeten je niet.…

Er is zoveel rouw in mij Waar moet ik beginnen De rauwe rouw Vermengd met uitgestelde rouw Waarvan ik dacht Het is wel klaar Maar niets is minder waar Het gemis is deze dagen groot Vooral die ene dag De dag die nooit zonder een van jullie is geweest Zolang jullie in mijn leven waren Waren jullie die dag bij mij Nu wordt…

het verdriet verzwijgt wat het niet zeggen kan. het deelt de onmacht op in zweverige tonen, en zie: in de hete olie van de noten danst het lijf, de handen hemelen de aarde op tot het bloemen wolkt en water maakt. ’t wil het niet begrijpen, ’t wil het in zich laten doen wat het verlangt.…

Ik wil per stoplicht nationaal ons voetbalelftal loven, dus plaats het groene licht centraal en zet oranje boven.…

Het was dus gisteren Gedichtendag Als versjesschrijver had ik moeten weten Dat ik juist deze dag niet mocht vergeten Maar doet u nu luidruchtig uw beklag Bedenk dan, al verzaakte ik mijn plichten Dat elke dag een dag is voor gedichten.…

Vingervlug, sneller dan het licht Vertaalt zij in gebaren Woord na woord en zin na zin Perfect Zowel Mark als Hugo zijn Verbijsterd Net als de kijkers, volgers als ik Die minder snel kunnen spreken dan Irma inmiddels gebaren-taalt Een genot om te kijken, te zien vertaal-gebaarde woorden Irma Sluis als topatleet Nationale ge- baren-…

Buren zijn mensen die vlakbij je wonen weet men wel wie het zijn is dat van belang om te weten is dat wel zo fijn Jarenlang op een afstand en toch zo dichtbij het leven gaat door voor je het weet is het voorbij Ieder heeft zo zijn eigen leven daar bemoei je je dan niet mee maar het is ook weer niet de bedoeling iets van elkaar weten stelt tevree…

aan een Europese expeditie naar het oude Damiate en doen aldus al strijdend onze intrede in de wereld En omdat uit dat tijdperk, bij ontstentenis van een nationale architectuur nationaal recht, wetenschap en andere instellingen welke verschilden van die der ons omringende volken, de oudste bekende Nederlandse zeevaart èn…

De Telegraaf en oorlog onze nationale verzetskrant nu helemaal in haar nopjes: "Defensie stuurt troepen naar Oekraïne" heuse oorlogstaal; echt verzet?…

ik voel me een toerist die reist door dit leven en altijd is er het heimwee het heimwee naar huis want in dit leven voel ik me vaak niet thuis…

Het is vandaag weer Complimentendag En straks moet u weer bezig met het eten Toch denkt u even: 'Ik moet niet vergeten Een pluimpje uit te delen', nou dat mag Er is nog plaats genoeg, u moet maar zien Zelf vind ik ook dat ik het ruim verdien.…

Vandaag alweer secretaressedag Dus bij de koffie, taart om het te vieren 'n Slinger om haar stoel mee te versieren Boeketje, envelopje, gulle lach Gelukkig dat ik alles af kan schrijven Het moet tenslotte wel 'n geintje blijven.…

nationale triatlon op ons dijkje het is me een kunst de bolides der sponsoren schetteren dwars door de zondagsrust ik was de Muzen aan het paaien maar dat hoeft nu niet meer ik word pissig en pathetisch en grijp mijn jachtgeweer…

De koningin is weer een jaartje ouder En wil tot slot geen nationaal geschenk Het is natuurlijk crisis, maar ik denk Aan parels of een gouden hostiehouder Of een houder voor waxinelicht misschien? Of zou ze in dat veld al zijn voorzien?…

zonder jou, voel ik mij in rouw zal de zon nooit meer zo helder schijnen de lucht zal nooit meer hemelsblauw zijn zonder jou geen warmte, geen verblijden zonder jou, voel ik mij in rouw worden mijn dagen donker als de nacht zonder vogelzang, zonder bloemenpracht Zonder jou geen lentedag, geen zomernacht zonder jou, voel ik mij in rouw…

Ik wou proefondervindelijk eens weten Wat er nog van mijn schoolopleiding rest. Dat heb ik wetenschappelijk getest, Welnu, ik ben schrikbarend veel vergeten. Van snelsonnet naar pure wetenschap: Geen kleine…..maar een héééle grote stap…..…

Gelukkig hadden ze een goed contact Met onze nationale luchtvaartlobby. De Grieken waren in hun eer geraakt En hebben zich bespottelijk gemaakt.…

Het oog gericht op nationaal belang, omarmt men nu de vijand van weleer. Men wil die onderlinge strijd niet meer, al is men binnenkamers soms nog bang. De godsdienst, dat is nu wel evident, is steeds opnieuw een bindend element.…

Ons nationaal affiche-fenomeen wil dolgraag eigen plekken om te plakken. Gemeenten moeten borden, prullenbakken beschikbaar stellen, en dat wel meteen! Ik heb hier mijn eigen prullenbak waar ik nu dit speedsonnet op plak.…

Hij zou ambassadeur zijn van ons land Bewerkend bobo Sepps gemoedstoestand Als onze nationale tortelduif. Hij draait ons land een Cruijffiaanse loer, Vertrekt met ondoorgrondelijk geouwehoer.…

Het was een integratieparadijs Veel moslims, leden van Front National Mariska Orban-types zonder tal Tezamen demonstrerend in Parijs Helaas bleek dat zij enkel integreerden Daar zij zich allen tegen homo's keerden…