Alle inzendingen over Onno Hoes

Hoes) ze worden er goed voor betaalt laten met zich dollen, sollen, grollen tot het gaatje, tot dikke tranen toe geen intrinsieke, wezenlijke vraag over 'Geloof, Hoop en Liefde' alles zeer bedacht, ondoorgrond Ondergronds Evangelisch De EO, de Evangelische Onderwereld…

Het ambt van burgemeester impliceert Dat hij het goede voorbeeld steeds moet geven, Dat hij de scheve schaats schrapt uit zijn leven, Want overspel wordt echt niet gewaardeerd. En verder moet de man er steeds voor waken Dat mensen hem ooit 'burgemeester maken'.…

De burgervader van de stad Maastricht Moet onbesproken en fatsoenlijk blijven Mag rollebollen, desnoods met z'n vijven Als het maar strikt Privé is en uit zicht De val van Hoes is doorgestoken kaart Maar Heilig lijkt hij al te zijn verklaard.…

Wat Pownews heeft gedaan, dat moest niet kunnen: de camera stond aan, dat wist ik niet; en ook al doe ik niet zo erudiet, ze moeten me mijn privacy wel gunnen. Het is met mijn beschaving zo gesteld: ik zet hem aan als u zich even meldt.…

Een stukje film, een foto in de krant Van slachtoffer verander je in dader Ach Onno...voel je daar niet overbodig André Rieu heeft nog wat pijpers nodig…

~ Woningnoodblues ~ Hélipous Helípoda mijn zus, vernoemd naar Ursula, sleept zich sloffend op pantoffels voort naar Noord-Amerika Haar neef, die fan is van Tom poes, trekt stoute schoenen uit een la en pakt een laken uit een hoes in kabinet en kastenla Hij woont nog in een mobil 'hoes' alwaar zijn woonverlangen dra ontaardt…

Ton doorzonwoont op 't Hoogt bij Overloon Oom Otto doopt zoon Onno Otto's zoon Zo'n ode houdt nooit op, zo monotoon O zon, o loofboom op ons rood gazoon... Doch hoop gloort in het kooiloos vogelkoor…

`Onno' werd zijn roep- en doop-, `Zel' wat flauw zijn achternaam. Vorderende kakelpraat biedt hoop al komt het niet tot `oliebollenkraam'. Hij oogt al wat versleten, de rijkste tinten zijn verdwenen. Het liefste wat hij doet is eten. Kale plekjes zijn verschenen.…

in een dolende terugblik zie ik rook op het water in een diep paars visioen voel ik sympathie voor de duivel door dat opzwepende ritme word ik weer eens geil van mariska veres en die zwarte magische vrouw op de hoes van santana en reis ik met cocaine in my brain per roltrap naar de hemel waar moeder maria mij welkom heet met wijze…

klus alles wat maar blust een touw zonder lus Maar vrij om te gaan zonder reden in dit bestaan de weg komt hij komt er aan Eigenlijk in limburg geboren in het zuiden leerde ik al deze woorden uit het oneindige niets geboren Wij zijn de nachtwachters hun die waken in het roestige woud geen goud voor ons aleen een ons roest hoest hoes…

Zijn laatste wedstrijd en terwijl de lucht betrekt en het spel zich bij de andere zestien afspeelt en meeuwen op het middenveld en het geroep om de bal als van een commentator met een kop als een boei, die uitkraamt kosmische vlieger, van welke planeet kom je?! en dan nog net een machteloze stap naar een niet onhoudbare bal. Hij…

Door tijd uit elkaar gescheurd, het verdriet dat met iedere seconde wegebt uit de niet zo eeuwige schreeuw om liefde.…

Zo onwaarschijnlijk zacht is het hier nog nooit geweest. Alle vogels wachten tot de zon. Wijfjeswolven slapen, gespitst. Siberische idylle, dan een jagerstred op de permafrost. Freefighter Joop staalt zijn spieren alvorens de ring in te denderen, overal ter aarde dooit of laait het licht. Als een wenkbrauw bloedt de einder. ---…

Hier is de grote verdwijntruc: kijk naar de vrouw in de kluis, de deur staat nog aan en kijk naar de man met die deur in zijn hand, die hij sluit. Zie zijn vuist, proef de rook, ruik het kruit. Speel mee zonder spoor van begrip of van greep op de machinerie. Houdini de Tweede op de rand van zijn bed, hoofd in handen - niet…

Met ezelsoren en potlood gemaltraiteerd tot singulier maagdelijk witte pagina's Met het laatste restje plakband trots gerestaureerde omslag tot de met plastic omwonden en korting-sticker prijkende omslag De geur van oude inkt en lagen stof tot de gekunstelde geur van een met lijm doordrenkt cellofaantje…

Ze zwerven in mijn platenkast onttrokken aan het oog onzichtbaar in de groeven van vinyl Soms houd ik ze heel stevig vast soms til ik ze omhoog Die zusjes aan de kust van Babylon van Danny Steel Ze zwerven maar zijn nergens op de hoes van een lp te zien ze dwalen in de keyboardsound en stem van Dan Als hun background vocals bij de…

Grönloh (zie foto) --------------------------------------- In aNNa schuilt een Nomen Nescio Die onbekend wil blijven, anoniem Wie weet is Anna zèlf haar pseudoniem Want zij zegt nooit eens Yes maar altijd No Maar ook die oNNo valt niets te verwijten Hij is een Uitvreter en een Titaan Wie ziet hem als dat Dichtertje nog staan Toch zeker…

Na jaren is ons land nu met een hittegolf gezegend. Of wordt erdoor geteisterd, zo kun het ook zien. Het peil van al het water daalt gestaag totdat misschien Over wat weken of een maand het eindelijk weer regent. Waarschijnlijk dacht u net zomin als ik dat dit ooit kon: Als ’t doorzet met die hitte gaat ons water op de bon.…

Het was zo'n ochtend dat de wereld wel een warboel leek, waarin er om mij heen zo veel rumoer te horen was, dat geen geluid erbovenuit kwam. Elke tel vermoedde ik een opstand of een rel, maar nergens zag ik mensen, iedereen stond binnenshuis te kletsen of alleen te staren naar een televisiespel. En ik? Ik liep alleen wat in het rond en…

David "live" met die zwarte hoes perfitine is de roes, de zoveelste scheermeskerfjes in de hoek anders doet het pijn I'm a rock'nroll suicide nee, ik ben nu even niets wie zit er dan van binnen laat het me weten als je iets voelt ik hoor jou slechts in zinnen weet niet meer wat je bedoelt jij kan mijn pijn niet sturen misschien als…

klik maar door in 't eindeloos je vindt er vast één buitenboord Opeens zag ik op page zoveel de hoes en nummers maar geen link naar joutjoep of naar Spot de fee alleen de dertig nummers èn een in elkaar geflanste schets van wat de Jazz ooit was: "een kwelling van urenlange improvisaties in het bimhuis puur voor intellectuelen…

Dan begint het eerste deel: "Komt ihr Töchter" en ik leg mijn gevoelens vast, wat ik opdraag aan Jopke, Onno, Louise en dirigent Leo Rijkaart, wat een "Rijk Aart".…

Hoes rou, en probeer my oë oopmaak, maar uit Volksgewoonte bly hulle bot toe, en deur die newels aangesweef, kom die vergeldende skel stem van die radio, met die laaste woord: Everything's a steal, everything must go. Everything's a steal, everything must go.…