Alle inzendingen over Ontworstelt

Die dan weer wandelt over zonniger paden; ontworstelt aan de stormzaden.…

als het licht in de ochtend zich ontworstelt aan mijn duisternis en het zicht niet verder oogt dan mijn gemoed drijf ik slechts voort op het morgenrood het zijn zo die momenten waar mijn gevoel dichter staat bij de kille dood en eenzaamheid knaagt aan mijn verstild aanwezig zijn wachtend totdat het ongekende daagt in een troostrijk…

Zoals ‘t leven, gevoed door zonlicht zich eonen geleden uit natte lauwe aarde wrikte zo ontworstelt de mens zich - aan de natuur en leidt zijn eigen evolutie; de nieuwe mens repareert genen, die de bron zijn van erfelijke ziektes.…

Het silhouet van het ranke scheepje ontworstelt zich uit de achtergrond streepje voor streepje een reepje dichterbij. Avondstond. Een scherpe hoek scheurt de rivier klieft de bodem onder haar buik rillingen rollen onder het wier tegen de oever. Eenden in een laatste duik.…

(hooikoorts) ik zie de kleur van mint of van smaragd de lentetinten na eenvoudig snuiten die zo charmant de mensenneus ontspruiten ik vang ze in de hand, geniet de pracht soms komt er slechts een habbekrats naar buiten maar is er sprake van een karrenvracht die zich ontworstelt met een woeste kracht dan vallen trots en jubel niet te stuiten…

lente lente lente Deo Volente dan springen de knoppen open nog sterker ik zie ze al het groen ontworstelt zich aan cocons in verlengde vingers van uitgestoken armen dik en dun lang en kort sprietig of uibollig * ik trap in hondenpoep vers gelegd op paden die door de nieuwe toekomst slingeren met een reuk zo pril…

Een vuist die zich ontworstelt aan verkramping, Wekt, opgeheven hier en daar, Het rechtopgaande met vingerspitsgevoel.…

Nu vliegt mijn leven vaak nog samen op met de duivel naar de hel, speelt nog één vraag op mijn lippen: 'zal zij die reddende engel zijn, die mijn ziel ontworstelt aan de macht van Lucifers liefdeloos spel?' Nog steeds beschik ik over de sleutel van mijn hart, dat zich zal openen wanneer het klaar is.…

Stil en bijna schuchter ontworstelt het groen zich uit haar lang verworven slaap. Met de wortels in het oude, reikt de hoop weer naar het blauw. Er druppelt warmte uit de dauw.. - Het water deint van al het onderhuids beleven. Een kikker kwaakt, libelles scheren af en aan.…