morgenrood
als het licht
in de ochtend
zich ontworstelt
aan mijn duisternis
en het zicht
niet verder oogt
dan mijn gemoed
drijf ik slechts voort
op het morgenrood
het zijn zo
die momenten
waar mijn gevoel
dichter staat
bij de kille dood
en eenzaamheid knaagt
aan mijn verstild
aanwezig zijn
wachtend totdat
het ongekende daagt
in een troostrijk refrein
hotmail.comGeplaatst in de categorie: eenzaamheid
morgenrood 3.0 met 8 stemmen 
536
536
Geef je reactie op deze inzending: