Alle inzendingen over Primo

wie telt de doden in landschappen onder zand schrijft in zwarte inkt over wat kon gebeuren hoe het daar toen was hoe het hier kan gebeuren het daar en het hier zijn familie van elkaar blijf spreken herhaal ver voorbij duizend malen over toen en nu verwantschap met hier en daar wie blijft verhalen over jou en de ander wie raakt…

rosa zo vroeg en wonderbaar ontloken en nu de avond daalt verwelkend voor mijn ogen Naar Alanus ab Insulis: Quae dum primo floret, defloratus flos effloret vespertino senio. http://bit.ly/Rtep6n…

honger dromen (4) het broze harnas van de nachtelijke slaap smakkende lippen Tantalus kwelling: het eten aan je lippen dat altijd verdwijnt net op het moment dat je het wilt verslinden de heerlijke geur dan het ontwaken uit ongrijpbare dromen terug in het niets zie de mens (5) het zijn geen goden die dood en verderf zaaien…

de kinderkleertjes aan prikkeldraad in de wind spelen tikkertje duistere nachten wat doet een mens als hij weet dat hij sterven moet biddend en wenend op weg naar de ondergang slalom naar de hel goed voor brood en soep het merkteken op zijn arm in zijn huid geprikt hoed je voor dromen het is de vlijmendste pijn als je weer ontwaakt…

in elke lente schuurt een leemte een leegte die zich niet vullen laat lieflijke bloesems bedekken tranen en scherven lacunes worden een meer in ieder spoor zit het spoor van ieder geen muur die het kwaad keren kan zo vaak is geschreven: ik houd me goed en tot heel spoedig het is de stilte later die ons verpletteren zal…

ik voelde pas de kracht van je angst toen ik Primo Levi las: we zijn alleen vermoeide beesten op de drempel van de dood pas toen doorzag ik de kracht van je liefde die zich in bange lange armen verborgen hield ik vocht om het bruisende leven te omarmen de mens puur in beelden te vangen altijd al voel ik de kracht…

Toen de nieuwe omroeper zei "Keste bijker, ik deel u graag mee de resultaten van de trottolekking van 14 oktober 2002, en hopelijk wint u een prooie mijs !" was men thuis toch wat van de wijs, want iemand met SPOONERISME ziet of hoort men zelden op teevee ...…

weemoedig zong hij zijn Jiddische rapsodie hongerend gerijmd dezelfde verzen vierdelig en indringend een lied zonder eind over het leven van alledag in het kamp de pijn het gemis Hellemuziek (3) honderden malen wordt elke maatslag een stap buiten in de mist van en naar het werk hypnotiserend ritme woordeloos stappen denken…

Onderwijl bracht Primo Levi zijn maat in Monowitz de taal van Dante bij met regels geraapt in de zalen van het geheugen: Considerate la vostra semenza: fatte non foste a vivere come bruti. [Bedenkt uit welk zaad gij gesproten zijt: niet om als vee te leven schiep men u.]…

Primo – Jongen, voel uw waarde! Want een echte Recensent, Schoon ’t langoorigst dier der aarde, Houdt zich voor de knapste vent, Die ze sinds de chaos baarden; ’t Is zijn weerwraak op ’t Talent, Dat hij, tweede HANNIBAL*, Tot zijn kist vervolgen zal. Verder – lees toch nooit de boeken, Die ge kritiseren gaat.…

De vogels bezingen de eerste dag van de lente. Iepíe, roeloekoe, kataka, gorgelgriem die lieflijk priemt; risvegliati, réveillés comme A-majeur bij Chopin als bloesem die uitspringt in blauw. De vogels komen met een boodschap aan in een taal zó gevleugeld, geheimzinnig gehoor. Ons verstand verstaat dat gekwetter niet. Het is voor onze hersens…