Netgedichten

netgedicht (nr. 32.228):

Gli ucelli cantano il primo giorno della primavera

De vogels bezingen de eerste dag van de lente.
Iepíe, roeloekoe, kataka, gorgelgriem die lieflijk priemt;
risvegliati, réveillés comme A-majeur bij Chopin
als bloesem die uitspringt in blauw.

De vogels komen met een boodschap aan
in een taal zó gevleugeld, geheimzinnig gehoor.
Ons verstand verstaat dat gekwetter niet.
Het is voor onze hersens te harmonisch gegrepen.

Wat zingen zij, wat zeggen zij
die vogels, zo vrolijk in hun koninkrijk?
Van verre veren lijken zij te spreken.
Dromen zij van Andromeda
die onze melkweg wil omhelzen?

Ja, zij vertolken zevendimensionele taal in klank.
Ons aards bewustzijn loopt hierbij nog mank.