Alle inzendingen over Profiel

streelzacht waaide de lentebries zijn kleuren langs je al getint profiel je lach oogde lichter rood dan je had gewild op het buitenpalet dat met de frisse voorjaarskeus paars geel en pril groen rijkelijk gevuld was en ons omringde zover het oog reikte zelfs de onverwachte warmte van de zon liet ons buiten het boekje van…

alles is projectie bij bundel tot projectiel doorgeschoten dan tot buiten het profiel dat gesteld wordt bij entree door bazen van grote organen ter preventie van een te veel aan ongeleid want dat stort terug op aarde vaak met fataal vervolg doorgeslagen bladzijdes rouw in advertenties tranen bij de nog bestaanden…

heb je sluiers afgedaan met handen die schaduwen bezworen voor even niet opzij te gaan naakt kan niet bekoren je toont je huid die straalt van binnenuit verlaat de schemer en profiel lacht in het volle licht de tanden bloot je ogen schaduwen verlangen zachtjes rood…

heb het blad toch omgekeerd las de nerven in het sterven van het groen zo fijn vertakt gaf jij voorjaar in veelkleurig chlorofyl groeide warm je ziel in lange zomerdagen nu wintert slechts profiel mag ik in het lengen van de dagen weer lente van je vragen…

jouw profiel zat in mijn handen probeerde met slijpen de vorm te ijken kon de diepte niet pakken pas door hakken kreeg jij meer reliëf heb je verwond met mijn bruutheid ook later bij het polijsten kon ik de verhouding niet krijgen de trekken zijn stuurs warme zachtheid ontbreekt mijn handen hebben jouw ziel niet doen ontvlammen…

Plastic steekt uit haar afgewend profiel, met apparaten woont zij achter glas die haar weerspannig ademen bewaken. Als ik tot bloedens toe mijn handen was mag ik een ogenblik haar vel aanraken. Hoe steel ik haar, hoe krijg ik haar ontvreemd. ------------------------ uit: 'Dochter', 1984.…

je paardenstaartte vroeger blond met kleurig lint gebonden wij lachten altijd omdat we jou dan zo parmantig vonden het eigenwijze neusje is gebleven de staart had geen lang leven zo af en toe zie ik weer het profiel uit lang vervlogen tijden weet waarvoor ik viel het waren voor ons de allerbeste jaren…

zag mijn schaduw plat een raakvlak dat wij deelden waar ik mijn oorsprong had licht nam vorm en ruimte in een transparant profiel dat mij uiteindelijk beviel maar contrast groeide in het donkere segment nivelleerde de herinnering tot een wegwerp element er is geen samengaan van componenten grijs gezichtloos sluiten zij elkaar…

In de zweefstoel wegebbend onder de zon of ik jou bewegen kon even maar mijn lust te snoeien welke jouw profiel omlijnde en mijn hart bevolkte jij ontpopte haastig boven het laatste knisperend blad als flits in ons verfijnde krokussend op jouw lippen voelde warmer dan het was beneveld op het natte gras.…

ik zie zachtheid in een sterk profiel schaduw duidt de randen van je ziel je ogen glanzen en de bloemenkransen dansen op muziek liefde in triptiek mijn paletten klaar de kleuren gescheiden nog zijn vormen en beelden bescheiden ik schilder magie met tijd die verdwijnt jij verschijnt op het doek in het rood van de morgen…

ik zie zachtheid in een sterk profiel schaduw duidt de randen van je ziel je ogen glanzen en de bloemenkransen dansen op muziek liefde in triptiek mijn paletten klaar de kleuren gescheiden nog zijn vormen en beelden bescheiden ik schilder magie met tijd die verdwijnt jij verschijnt op het doek in het rood van de morgen…

je mocht me zien een scherp profiel wit uitgelicht in zwart zonder schaduw zachte naaktheid strelen donker vullen met jouw gloed ik kon jou velen waar anderen mij dichten zonder hart jij maakte mij weer lichaam gaf mijn vingers tast ik wil vandaag eens echt omarmen en niet alleen als gast…

het steen lijkt de beitel te ontwijken als ik een stukje dwars voorzichtig wil splijten meegaand heb ik zijn structuren gepolst aders en lijnen gevolgd in subtiele verfijning mat gepolijst met de glans van bloed zweet en tranen ademt schoonheid je schaduw vol karakter sta je daar bevallig en profiel maar met je stukje dwars ben…

het lichte craquelé verhaalde al het fijne de scherpe groeven donkerden de lijnen vertelden van haar pijnen nog strak was haar profiel de sterke neus verzachtte in een soepeler verschijnen zij oversteeg de tijd van moeten en beslissen haar woorden wissen voor het eerst onenigheid zij begrijpt ogen vol met mededogen de relativiteit…

ik heb je profiel weer gezien je haren plukten hemel de kleur kon ik door tegenlicht niet goed bekijken je stem klonk zacht ik zag het paradijs opbloeien en je ogen groeiden bloemen die ik nog niet plukken mocht nog winteren we door feesten trage dagen maar je blikken dragen al een kleur die lente opent in een nieuwe pas…

ik wist je altijd blindelings te vinden maar het streepje maan tekende mysterieus je naam volgde het profiel van je gezicht prachtig werden de zachte rondingen scherp uitgelicht we kusten de stilte van een dromend ervaren om het paradijselijke in de schepping samen te evenaren wij hebben sterren gezien maar in het volgen van de…

ik wist ze had geen gezicht en toch was ik gek op op haar ogen met de in donker blauw oplichtend witte cirkels die mij altijd hypnotiserend fixeerden weg van haar scherp profiel met de toch zo curieuze rondingen bij neus lippen en kin verliefd op de klassieke hoogte van voorhoofd en de markante jukbeenderen toch spande haar…

in mijn rugzak zitten ervaringen met een grauwsluier en feiten met zonnebrand; aan de zwarte kant van spijt schemert nog wat verdriet maar...in de verte lonkt de "lat-" op een wellicht niet al te grote afstand mijn profiel staat stevig overeind op de site van welzijn en geluk alleen..hoe vind ik jou, man die bij mij past die samen met…

ik zag hoe je silhouet werd opgelicht uit ingebedde schaduwen scherpe lijnen contrasteerden het door mij gelezen profiel waarvoor ik hartstochtelijk viel er vlamde schoonheid door delicate paint brush zonder de geijkte sjablonen kleuren vibreerden een diepe warme sensualiteit in drempelloze bereikbaarheid we speelden met zon kusten…

Haar gladde huid, haar strak profiel: zij is zo knap, en zo mobiel.…

Durf ik te kiezen, wélk ego ik verafschuw, Die van vlees, of mijn profiel, Met gedachten somber, eenzaam, vreeslijk ruw. Elke keuze is ontkenning, splitsen van mijn ziel, De bitterheid die mij doet walgen, Gaat terug naar toen mijn moeder van mij beviel.…

je acrylde vlot en voortvarend maar droogde te snel onder mijn handen gedoogde in kleuren rechttoe en rechtaan nu penseel ik met olie op grond die vooraf is gedaan begrens het profiel van je sterke lijf en balans voor het eerst in mijn werk natuurlijk licht ik je op accentueer jouw bijzondere kanten jij bent mijn lente samen…

karakteristieken van je gezicht kunnen lezen maar waar zijn die markante lijnen vandaag de dag gebleven ik wil je leven zien in het ervaren van emoties liefde en verdriet misschien wat vage sporen geven nog enig zicht op wat er van je huid is gewist gelukkig spreken je ogen tegen met wat jij met je mimiek laat weten het gladde is profiel…

Ja, ook ons profiel is zwevend. Wijzigingen zijn geannuleerd. Verwijzingen zijn niet geldig. De cursor lijkt bevroren. Je kunt van je plaats opstaan. Er mag worden gerookt, er mag naar buiten worden gekeken.…

hij voelt dat ergens in of om hem heen een nieuw gedicht zich wil manifesteren het zoekt een mens met geest met hart en ziel die klaarzit om 't in taal te condenseren maar daarin schuilt ook de achilleshiel gaat de essentie daarbij niet verloren voldoet de brave dichter aan 't profiel laat hij zich lokken uit z'n hersentoren uit zijn gevangenis…

Kunstzinnige profielen die vernielen en vernieuwen wat Poëtica verlangt: Heer Vanitas te bekeren met woorden van ongelofelijkheid.…

Oosterpark hemelsbreed niet ver van mijn huis toen ik er rondjes rende met B langs het OLVG De Schreeuw met profiel van Theo van Gogh De Titaantjes Jongens waren we maar aardige jongens Het Witsenhuis met zijn geheimen van Tachtig De dikste boom van de stad Linnaeusstraat De vijver en de eeuwige eenden En natuurlijk…

Zijn aard en meesterschap door tijd de perfectie heeft vervolmaakt, blijft hij dichter bij de aarde, profiel van een ziel die ongezien liet weten waaraan het is doodgegaan, vergankelijk, los en wars van alle wetten, boodschap die blijft voortbestaan.…

zonder zinnen vroeg me om opnieuw beginnen ik nam je bij de hand je danste in fragiel bewegen samen kwamen we de woorden tegen die duidden op een vals cadans jij gaf mij de kans het koord weer aan te spannen zodat oneerlijkheid geen ruimte kreeg om van het touw te vallen je balanceert op andere gevoelens kiest lente als profiel…

ik streelde tweedehands je plooien en de vouwen voelde me nog mans genoeg om als een vent van je te houden ik streek langs ruches die zich bolden om de soesjes die waren opgeklopt met room een sensuele opgefokte droom jouw handen trokken kreukels uit mijn spieren gaven schouder weer profiel ik kon mijn feest gaan vieren maar mijn…