Alle inzendingen over Relaties

Relaties worden vaak impulsief gesloten. Niet altijd doorzien zij de raadsels van die andere geest. Waarvan dan in aanvang veel wordt gehouden, totdat wat er opdoemt geen vriendschap meer leest. Raadsels verrassend en broos tegelijkertijd. Risico's door het mysterie omsloten zonder gronden van zekerheid.…

als belletjes blowden tonen geestverruimend ons creatief gesprek geen notulen of herinneringsgeschrijf met gevoel zaken raken zo dat alles goed beklijfd heldere momenten uit gedrogeerde ogen lijken alleen maar wijsheden te verkopen maar als de flow is ingekakt dan blijkt drab de basis te zijn voor zelfmedelijdende pijn als…

Mijn vrouw kletst mij de oren van de kop En produceert vaak zoveel decibellen Dat ik haar een limiet heb moeten stellen. Dus eind oktober raakt haar spreektijd op. Tien maanden lang maakt zij mij horendol, Dan twee maand niet – Het is precies Schiphol.…

Nu Bush en Gore als saaie tegenspelers Gekozen zijn voor elk vijftig procent Zegt menigeen: maak beiden president En geef het Witte Huis twee voordeurdelers. Maar afgunst en persoonlijke tragedies Bedreigen ieder huis met twee first lady’s.…

Wist u dat ik ook zwaargewapend ben? Ik kan immers met welgemikte woorden Een medemens verwonden en vermoorden Of met het puntje van mijn gauwe pen. Maar geen agent neemt dit soort wapens in. Ontwapenend is enkel mijn vriendin.…

Wanneer een scheiding eenmaal is bezegeld Dan kan het opgeluchte scheidingspaar Daarna nog best wel omgaan met elkaar, Mits deze omgang netjes is geregeld. Maar anders gaat het absoluut niet samen. Kijk maar naar Nederland en Suriname.…

De mooie jonge dokter greep haar hand En vroeg de nieuwe ster van de verpleging Of zij gezellig 's avonds met hem meeging Naar een intiem tweesterrenrestaurant. Maar zij sprak: "Ik niet snappen allemaal. Ik werken kunnen, maar niet kennen taal."…

De have rond de hoeve lijkt gezond, Maar goede boeren mogen niet verzuimen Om die uit angst voor ziekte toch te ruimen; Het gaat van klauw tot klauw en mond tot mond. Vanwege het gevaar van mond- en klauwzeer Heeft menig boer geen vee en zelfs geen vrouw meer.…

Al houdt Cor Boonstra ongetwijfeld vol Dat Sylvia discreet is blijven zwijgen Of ooit de koers der aandelen zou stijgen Die hij toevallig kocht bij Endemol, Toch blijft het een geslepen zakenpaar: Die hebben altijd kennis aan elkaar.…

Ik las een gedicht om er zelf ook een te schrijven, zoals ik naar een vrouw keek om van jou te houden. Ik zette een streep door een woord om de rest van de zin over te houden, zoals ik mensen aftelde om bij jou uit te komen. Ik zocht naar een speld in een hooiberg om de hooiberg te vergeten, zoals ik jou vond om voor altijd te onthouden…

waar vuur ooit verbond in pulserende warmte kromp het contact tot een dunne rode draad waarin info en data inhoudsloos passeerden in een lege straat oud nieuws versnelde de totale staat van ontbinding totale verwaarlozing van update en reset hadden internet platgelegd alleen de buren konden met wachtwoorden nog even binnen…

Van mishandeling tot miscommunicatie Van ego-centrisme tot uitsluiting Zoveel slechtheid kan er zijn in een ouder-kind-relatie Dat kan leiden tot verwaarlozing Slechtheid spreken is niet moeilijk Goedheid in tegendeel Maakt geen relatie stuk Kijk jij ooit naar een persoon in z’n geheel? De oorzaak van dit allemaal Is gewogen op de liefde-balans…

ik hoorde in haar schreeuwen de holle klank van wanhoop uithalen van vragen om aandacht door gehoord willen worden in een menselijk bestaan niet alleen als partner maar ook in het verwachten van het samen delen van de existentie in het hier en nu zonder een hypothetische claim van gelijke verdeling naar juist de persoonlijke…

Wel vertrouwd, maar niet oprecht Het gevoel is over, de verliefdheid weg Houden van, te snel, te jong Ik zou willen dat het anders kon…

De boer staat voor de spiegel. Een cliché van zichzelf bekijkt zijn spiegelbeeld naakt in een overall van huid. De pet bedekt het lulligst lichaamsdeel. ´Dit ben ik dan´, zegt hij zacht, terwijl de spiegel hem na doet. Achter hem de boerin, geen tijd voor zichzelf. ´Kom je, Arie, je wordt er toch niet knapper op.´…

De matglazen vrouw verraad, heel vaag, het kloppen van een hart. Van haar rijpbedekte lippen wolken de beschuldigingen. De man verslikt zijn tranen met weer een gouden glas en boort zijn glinsterende kin in de wildwrede borst. De ijzige wijzers van haar klokkeogen draaien; de wachtende uren slaan op hol en de nacht draaft door: een…

in het bed ligt - een zweterige hitte scheer je weg, mevrouw…

ik schreeuw maar hoor geen geluid trek vacuüm net onder de huid waar onrustig weefsel chaos genereert die ik niet beheers in het dagelijkse en normale uiten komt wanorde naar buiten nu stapelt het in wachten op de trigger flikker op stroomt onmacht met fijngevoeligheid verwoestende kracht uit het stuwmeer van onverwerkte…

Nooit wacht er een man op een vrouw. Een man gaat naar zee of hij vecht of hij komt in een afgrond terecht. Mannen gaan altijd weg. Op een balkon speurt een vrouw, de hand aan haar slaap, de horizon af: Komt hij gauw? De wacht zet zich voort op luchthaven, kade, perron en bij de gevangenispoort. Eerlijk, het wachten viel licht als hij…

ik las de gedachten in haar ogen sluimerende klachten in een mild gedogen de kleine trek die dieper werd in haar gezicht een schaduw vaak weggewuifd door zon en licht maar zorgen drukten met steeds meer gewicht tot zij brak haar spullen pakte en mij de sleutel gaf woorden konden de stilte niet meer helen die wij al…

het lijkt een gave om strijdbijlen niet te begraven maar ze als eerste steen te werpen zodat jij je gelijk als waarheid kunt erven juist in schikken wordt een compromis naar eenheid geleid en is consensus bereikt ik lach als de cd voor de duizendste keer wordt gespeeld met het refrein dat overleven heet…

Het huwelijk leidt naar de kreeftenfuik Al strooien putti volop rozenknoppen ’t Gevangen zitten straks is niet te stoppen ’t Kenmerkt de zottigheid van dit gebruik Een liefdestotem als de mirretak Vangt Venus'tranen die als milde regen Vallen vanwege wat een paartje tegen Gaat komen onder ’t echtelijke dak Een hoer is een lanteerne sonder…

Ik wil je schrijven, nee niet schrijven Beschrijven Laten zien hoe mooi je bent Aan de wereld Aan mezelf Mooi met smerigheid Mooi van eerlijkheid Mooi als creatie Om te zijn wat je niet meer bent Te worden wie je had moeten zijn…

Elke keer als ik je loslaat vlieg je zo ver weg dat je niet terug komt wanneer ik naar je toevlieg kunnen we geen afscheid nemen is alles weer heel dichtbij zodat ik niet los kan laten het is steeds moeilijker om achter je aan te komen om samen te zijn om los te laten om te zijn wat we kunnen zijn…

Een wat gebogen en slobberig man een intellectueel met een studeerkamer waar hij verstrooid in rondloopt, bladerend in boeken en papieren Hij ziet me zitten -Wat kijk je toch? Och... Iemand tussen boeken in gezeefd groen licht Bedaard en wat verlegen Had ik maar over zijn kaalhoofdigheid gezwegen Hij is kaal Hij is vrij stil en snel…

zij serveert thee uit het antieke servies geen sherry of wijn het is weer trendy om middags nog niet aangeschoten te zijn voor het avondfestijn vol rauw mannenvlees met spieren in extase binken die stinken naar olie en zweet huid licht gelooid de blik niet gekooid in wellustige jacht maar ze hebben het allemaal gehad van plate naar…

Ik herkauw de liefde, keer op keer, tand op tand. Ik verbouw de liefde, steen op steen, onthou de liefde, warm op koud, ik versta de liefde, eens te meer.…

Ach waren wij van helder glas van binnen even zichtbaar als van buiten We zouden altijd open zijn minder breekbaar voor elkaar…

Zijn hart is vervormd tot een doffe diamant als hij nerveus de sleutel in het slot steekt hij woelt door zijn haar met een trillende hand een vreselijk gemengd gevoel wat spreekt Binnen wacht een kamer met verloren momenten waar zijn vrouw heel rustig op hem wacht een gesprek volgt met vervelende accenten duidelijke taal ontnemen hem plots…

volmondig spui je vitriool dat ook je ingewanden heeft verbrand vlammen ogen in een desperate koorts bij het zien van het minste soort nooit was er die uitgestoken hand wel de hitte van een grote brand de reden is nooit uitgesproken al in eerst ontmoeten zagen jullie wederzijdse spoken maar niemand laat zich zien in het bespiegelende…