Alle inzendingen over Rilke

Ik hou van de donkere Uren in mijn diepste wezen Waarin mijn zintuigen Zich hebben verdiept; In hen heb ik, als in Oude brieven, mijn dagelijks Leven teruggelezen dat Nu nog ongebruikt voor me ligt; Door hen kom ik dan te weten Dat ik nog ruimte heb voor Een tweede leven, dat breed En tijdloos voor me ligt…

Rilke was er en ook Hemingway in Ronda alletwee en ook ik olé…

Elisa was echt Lou Andreas-Salomé en ik was Rilke.…

En al deze vrouwen, hun lachen, de witte villa in een avondtuin van wandelen langs purperen struiken en bomen. En al deze vrouwen drinken zware wijn en gloeien op het voorhoofd van de jongen zo vragend.…

Als ik een vrouw ontmoet met een intelligent gezicht, een edel gevoelig profiel en beschaafde manieren, met poëziebundels van Reiner Maria Rilke en Hölderlin en een altviool onder de arm, dan denk ik meteen aan neuken.…

Jij hebt de sculptuur de lopende man, Van Rodin, die hem zonder hoofd en Armen maakte, hij gaf hem een hart en Ziel, want zijn taak is lopen van de lopende man Het lopen is ook een soort verdoving volgens Rilke, een goede verdoving.…

Vriendinnetje, het afscheid valt me zwaar Hoe snel en rustig ben je weggegleden Ik heb nog om wat extra tijd gebeden Maar ik verloor het van een engelenschaar Toch word ik iets opmerkelijks gewaar Ik heb het al eens eerder aangesneden Het wordt door atheïsten fel bestreden Maar ik ben jou, jij mij, wij zijn elkaar Hoe wonderlijk is het dat…

(Rilke)…

En hoe ze op één been staan, het andere in hun veren opgeplooid als een handtas onder de arm, deftige dames, wachtend op de tram naar Rilke (psst, Germaine, laat niks merken, daar zijn weer toeristen naar ons aan 't kijken!).…

Net zo dik als Du Perron, overspannen als Marsman, ingeteerd als Slauerhoff en uitgeteld als Rimbaud, wijs als Van Eeden, dom als weet ik veel, teveel om op te noemen, getergd als Strindberg, droevig als Woolf, Plath en ga zo maar door, eenzaam als Rilke, vol wanhoop als Ter Braak, diepzinnig als Hesse, verga ik in mijn dagen als een…

(mijn vertaling van 'Herbsttag' van Rilke uit 1902) Heer, het is tijd. De zomer was heel groot.…

Bij Rainer Maria Rilke's "Lied vom Meer" Oeroud gewaai van zee, zeewind bij nacht Jij gaat naar geen die waakt of zien zal hoe Oeroud gewaai van zee, zeewind bij nacht Jou te weerstaan! Oeroud gewaai van zee Jij gaat naar geen die waakt of zien zal hoe Versteend is van louter ruimte rijten Jou te weerstaan!…

De psychiater spoot hen vrijwel plat De vrouw vervolgt haar pad vrij onverveerd Zíj is veel minder in zichzelf gekeerd Hoewel ook zij haar zwakke krachten mat Traande bij wierook- en wijwatervat En worstelde met God als Jacob deed Vertelde mij mijn vriend de Kathedraal Gebrekkig gaat ook zij sindsdien haar pad Van klei tot kruik van Rilke…

Rilke ------------------------------------------ Uit: 'Bandeloze gedichten', 1977.…

Als ik ooit wegga, denk dan niet dat ik vertrek om jouw hand op mijn hart tot de pijn niet meer te verdragen is Zelfs de zachtheid van de fluweelboom houdt jou niet tegen en mijn verzoek om het los te laten, willig jij niet in jouw hand blijft om het hart gekromd Zwijgend naar elkaar kunnen kijken onszelf in een kader plaatsen hoe het…

Heer, het is tijd. De zomer was groots. Leg uw schaduw op de zonnewijzers, en ontketen over de akkers de najaarswinden. Beveel de laatste vruchten, zich te volmaken; geef ze nog twee zuidelijke dagen, maan ze aan tot rijpheid, en schiet de laatste zoetheid in de volle wijn. Wie nu nog geen huis heeft, zal zich er ook géén meer bouwen. Wie…