Maan openbaart zich
Haar ronde schijf reflecteert
Ze beroert mijn hart.
Wanneer opkomende maan met rustgevend
geluid weerspiegelt in het water, geeft ze stuk voor stuk
prachtige schakeringen van allerlei kleuren maar ook haar vlakken
en bewegingen laten zich meestromen met de golven van stilte en expressie.…
tijdens het in de ogen teruggekeken worden ontstane klik
Het huilen naar de maan van een eenzame wolf
De hersenen voorzien van velen lobben
Gedachten aan iemand van vroeger en je loopt haar tegen het vege lijf
Een geacteerd persoon die je niet meer loslaat
Een boek in je geheugen gegrift
Kleine onbelangrijke dingen opgeslagen op je harde schijf…
greep
wanneer een uil zacht roept
in stereo
een antwoord echoot het duister
uiteen, hoorbaar stil
als het zachte klotsen van het water
op de keien
de dageraad vertoont zich in strepen rood
als een vurige bruid
in goud
het schemeren van de nacht
zichtbaar verdreven door het licht
geboren aan de horizon
waar de zon
als een rode blozende schijf…
De pokkelige schijf heerst iel
over de desolate vlakte
waar tussen varens en wat schriel gewas
verdoken leven huivert
om wat komen moet.
Want als de volle maan het goddelijke oog versluiert
ontwaakt het oude bloed
en splijt de wig der waanzin
het broze breukvlak tussen mens en beest.…
als ik
Door streken minder schoon,
En werpen vaak een droeve blik
Naar hunner oudren woon;
Die ginder bleven, spelens moe,
Verlieten kolf en schijf,
En snelden reeds de grave toe,
Tot rust voor ziel en lijf.…
Haar gezicht is bedekt door een schijf van geheimzinnigheid.
Ze is eeuwig bang
voor haar grote Werkgever.
Daarom straalt ze dag en nacht.
Rood is haar kracht.
Geel haar beminzaamheid
Oranje haar koesterende liefde.
En als de zon dieprood aan de hemel schijnt dan heeft ze een hevig verlangen.
Het is een stille ster.…
Maar zie deze ronde schijf in de zon.'
Door wouden gaan. Pijnboomnaalden vallen
als vingers van de bomen.
Vingers zijn verlangen van lange, lome
lust. In de boomgaard hangen kersen,
aan lange, stramme takken,
vruchten die zich saampersen
als kinderlippen. Niet tastbare gloed
waarin zij bloeden als een zinnelike boetedoening.…
68
Bezig met laden