Alle inzendingen over Schouten

De kamer is leeg De slingers hangen De stemming steeg Drie kussen op mijn wangen De kamer blijft leeg Het feest begonnen De stemming steeg Als schizofreen alles verzonnen We nemen een biertje we nemen er twee Een voor Eef, en Liedewij Voor Irene, Saskia en voor mij We doen nog een borrel We doen er nog twee Als een schizofreen zich…

De meest geroutineerde vleermuis, ja, maar soms, 's nachts, in een leeggezogen huis, als wie nog wakker is neerslachtig is want het is tijd voor buitenaardse krachten, landt er een ufo in het hoofd, zaait graancirkels, klemmende redenen er niet te zijn. Afwezig. Niemands zoon. De guillotine. 's Ochtends is alles weer voorbij, niet echt te…

Helemaal pluis, was het thuis. Bij de muis, met zijn eigen fornuis. In zijn o-zo-luxe hol, at hij zichzelf helemaal vol. Er was eens een bij, zoem zoem zoem. Helemaal vrij, van bloem tot bloem. De een is zoet, de ander minder. Niks wat hij moet, geen enkel hinder. Poef bij de muis, die was niet meer thuis. Poef bij de bij, die werd…

Ik loop te gapen, ik ben moe. Ik wil slapen, doe mijn oogjes dicht. Mijn snaveltje toe, hond in de mand. Uit dat licht... En nu op naar dromenland!…

Op school was ik geen al te vlotte prater, Er school in mij een introverte solipsist; Ik wist dat ik als enige iets werk'lijk wist En viste liefst in 't allerdiepste water. De medemens, voelde ik diep, was geen confrater Maar slechts een favel, aan mij opgedist; Het levend wezen was aan mijn persoon verkwist. Zo werd ik bij mijn klas per…

De scepsis is langzaam weggestorven en het laatste voorbehoud met de spotvogels vertrokken naar het heidense Zuiden wordt het langzaam tijd om te gaan sneeuwen, eerst langzaam, daarna dichter, tot alles blanco is en onverlicht, je reinste Middeleeuwen. Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver aan laten kloppen. Volluk! Hongur! Het licht in…

Het is geen doen in deze wereld hoe ze ook in het onaandoenlijke als een vergeten kerstbal hangt. Kom ook dansen bij ons, roept ze vreemdsoortige verbinding toe van ver over het uiterst denkbare. Ontspannen is het bij ons onterechte, wij hebben het rookalarm vernield, stikken doe je maar in de buitenlucht. Soms timmert iemand op een lessenaar…

Prima bedenksel is het hoofd en verre van gevangenis: gedachten lopen in en uit, over de balustraden hangen oude en dierbare momenten, nu eens geprononceerd en geurig dan weer verzadigd achterover. Alles heel smaakvol ingericht met de geschiedenis der mensheid, en praktisch ook: opdrachten komen binnen en worden uitgevoerd, instincten stompen…

Ter zelfmoord trok ik naar de spoordijk op, kroonde mijn hoofd met rails, deed bielsen aan: de aarde dreunt, de helling een vulkaan; wat nu volgt, dacht ik, schrijf ik niet meer op. Vlak voor mij trokken de rails weg, luchtop de hemel in waarin ze niet bestaan; de wind ging onderdrukt gemurmel aan dat ik verstond. Ik kwam omhoog. Rob! Rob!…

Ik was het middelpunt en kwam uitstekend over. Vrienden roemden mijn geslaagde hoofd-hart combinatie, vrouwen begrepen aan de onhandige wijze waarop ik hun bloemen in een vaas deed dat ik hun man was, er was meeslepende muziek en gespreksstof. Toen slopen onverwachts mijn ouders langzaam binnen. Onwennig zagen zij die onbekende mensen van tegenwoordig…

Er werd gefluisterd in de wandelgangen: Eén van de fractieleiders heeft gelekt! Ten slotte kwam er, toen het was ontdekt, Een onderzoek om deze boef te vangen. Het eindrapport is zeer goed onderbouwd, Maar ik hoop wel, dat u dit vóór zich houdt!…

wonen schout en schepenen straks wellicht in een resort? Wordt mijn tuintje straks een gaerde woon ik morgen in een straet? gebruik van opgebacken lucht is het dat waarom het gaet? Samen op in vaart der volkeren groter groeien wij het meest heerszucht, ijdelheid en stadhuizen maar nog steeds arm van geest.…

Ik verheug me op deze vracht Mijn blik valt op haar lippen Straks zal ik ze openen, mijn Loon nemen Als ik de aanlegsteiger nader, Doemt hij op uit de mist, de Bourgondiër alias schout alias Matroos, regent, schoenlapper En kruisridder Ze wordt verwacht, de dame Alias marketentster, alias Jonkvrouw, alias boerenmeid En bloemenventster…

en spookachtig mangrovebos Waar geigertellers twinkeleren paddestoelen wroeten onder aerdse gangenstelsels, beren zich tersluiks op weg begeven Luister naar het takgefluister ruisend in de indian summer griezelige anemonen zuchtend op hun zwalkenstelen Duizend schone millefiori jagen op een schapenvacht de wolf houdt huis als schout…

Het liep natuurlijk met een sisser af. Al zijn er wel een paar die met een stalen gezicht hun leugens keer op keer herhalen. Je graaft vrijwillig niet je eigen graf. Conclusie: wie er daar ook heeft gelekt, hij/zij heeft het vakkundig toegedekt.…

Je kon er weer op wachten: groot gedonder De klapschaats zit in Peking nog in ´t vet Maar in het team is het al vette pret De een wil graag met die de ander zonder De tegenstander maakt van hen gehakt Want ze zijn nu al door het ijs gezakt…

Aanstonds verschijnt bij sigrid een begijn 't Is schouten, met een ethisch medicijn…

men verhaalt dan van historie u weet de trots van Hollands glorie Veel geweld aan vreemde kusten waar zelfs de honden geen brood van lusten jongens van het kaliber j.p.coen lekker moorden voor de poen c.i.a. heeft het uitgevonden martelen met geluid biecht elke zonde zover wil je toch niet zinken laat die krengen overdag maar klinken schout…

Ik zal je niet langer meer zoeken ik weet dat je er bent ergens tussen de aarde en de sterren in een wereld die niemand nog kent soms voel ik je bij me op een windstille dag als een koele bries die mij even raken mag een ademtocht die plots mijn wangen streelt jouw liefde die je ademloos met mij deelt...…

Fluister de letters van mijn naam langzaam één voor één zodat de wind ze kan dragen naar een plaats waar alleen ik ze kan horen op een moment wanneer ik eenzaam en verloren denk aan jou wanneer ik je mis wanneer geen plek op aarde meer heilzaam is dan zal ik de wind voelen als een streling op mijn huid ik hoor mijn naam als een…

Blijdschap droefheid voor het laatst is het dat wij met zijn tweeën zijn mijn lichaam vult zich met geboortepijn niets dat nog telt een minuut duurt een nacht een hand streelt mijn haar verlangen geeft kracht een laatste zucht een kreet het einde van een gevecht teder wordt jouw warme lijfje op mijn lege buik gelegd...…

Wij streelden dezelfde handen sliepen onder een zachtblauwe lucht bereisden afgelegen landen zochten geluk in een verre vlucht wij deelden dezelfde dromen schonken leven aan een kind volgden rivieren in eind'loze stromen hebben elkaar vervloekt en bemind wij herkenden dezelfde wensen voelden de regen op ons gezicht zochten vrienden in…

Onthoud mijn liefste ik zal altijd bij je zijn ook al kun je mij niet zien ik geef mijn adem aan de wind mijn warmte aan de zon mijn stem zul je horen in een vogellied ik ben bij je je voelt me, je hoort me maar zien kun je mij niet en als je in de kille nacht vergeefs mijn hand zult zoeken dan zal ik je ziel omarmen met mijn hemelse…

Ik kocht laatst bij de supermarkt m’n eten, En deed er kaas en wat te drinken bij, Ik pakte nog een appel en een ei, Maar bij de kassa heb ik dat geweten. Ik zag de bon en informeerde toen, Of ik die in termijnen mocht voldoen.…

Rotteveel een meesterbakker met Haagse kloten die kocht eind zeventiende eeuw aan de noordkant van de Korte Poten een herberg uijthangende den apendans op de steeg daar staat nog die naam vermeld met vooruitziend oog toen al juist gespeld --------------------------------------------------- Toelichting: Op 17 februari 1690 verkoopt Barent Schouten…

Maar toen de schout hem dit besluit In scriptis kwam vertellen, Roept hij terstond weemoedig uit: ‘Waarom mij dus te kwellen? Ik hoor wel zang noch orgelklank, Maar ben slechts aan mijne oren krank, En kan nog wakker stappen; Mijn benen zijn nog even goed, Mijnheer de schout! en daarmee moet Ik immers toch maar trappen?’…

hier moet het ergens zijn klepperende lepelaars onderbraken even de hebzuchtige koortsige verlangens hier moet het ergens liggen hier zouden ze op dat machtige Zuidland botsen zo zuidelijk had nog nooit iemand gevaren de kaartenmakers lieten hun verbeelding spreken het Zuidland werd een getekende werkelijkheid hebzucht voedt…

En met Herman van Veen en Tineke Schouten kon de stad in deze traditie verdergaan. De Nederlandse letterkunst kende in Belle van Zuylen en Gerrit Achterberg Utrechtse schrijvers en dichters van een grote waarde en heden met Ingmar Heytze behoudt de stad binnen de letteren zijn plek op de aarde.…

O, Nederland let niet meer op zijn Saeck 't Is volgens 't NRC maar al te waar Ziedaar, C.M. de V. en woordenaar De stikstofuitstoot wacht een schone taak 'Far niente', denkt Carola, en 'ik pas' Met dank aan Caroline van der Plas…

Op Uws plaassie is 't nog beiter, Maar hier sweit een mins zich doud; 'k Mot u seggen: van mijn handen Loupt een plassie in me schout." Van de hitte spraken allen, - Maar die ene stijve nuf? Wel, die zei daarbij maar telkens, Met haar zakdoek waaiend: pf!…