Alle inzendingen over Stress

De stress drukt op mijn ledematen Ik voel mijn tijd is gekomen Ik heb geprobeerd er het beste van te maken En ik knik Alles wordt zwart Alles wordt licht Mijn adem ligt op mijn lippen En kan er net uitrollen…

Dit is nog niks, want over veertig weken doet een geboortegolf die stress verbleken.…

Prinsheerlijk lig ik in mijn bed Stress tot pret te kneden Buiten waart de nachtvorst En zet zijn eerste schreden Op zijn koude tocht Zojuist heeft hij de zomer Aan een vroege lente verkocht…

Een angsthaas wist laatst te Eemnes Hoewel hij stijf stond van de stress Een hoger trilgetal te halen Dan wezels en dan sidderalen Waarmee ik het bewijs u lever: De angsthaas is een beste bever…

Eindelijk heb ik de zolder opgeruimd. Geen stofnest heb ik er vergeten. Oude boeken raakten er geschift. Afstoffen heb ik opnieuw geleerd. Spinnen heb ik achterna gezeten. Nu pas durf ik in mijn kelder af te dalen. Hersenspinnen kruipen daar driftig rond. Angsten bewaar ik er in afgesloten flessen. Er wachten kisten vol ongeleerde lessen…

De lijst van studies met gering succes Kan enkel nog werkloosheid garanderen Voor kansverlaging kun je ook studeren Geen burnout in de toekomst en geen stress En de pizza’s die je in die jaren eet Kun je dan weer exposeren in de Tate…

Toen ik het begrepen had Dacht ik aan ontmoeten Dan hadden we minder stress Door al dat verplichte moeten.…

Werd haar de stress te veel, al die hectiek? Had zij genoeg van Trump, nam zij de benen? Maar nee, het echtpaar komt niet in gevaar, Want Donald Trump heeft nòg een exemplaar.…

Voorbij die files, hitte, diarree en stress. Ik heb er dan ook vrede mee als ik weer eindelijk mijn eigen land zie. En wat een zaligheid toch als ik merk dat ik tot diepe rust kom op mijn werk.…

Meegevoerd Door de maalstroom Van gedachten En door De waan van Elke nieuwe dag - Hartstocht verloor Van noeste ijver, Dode stress oogt Levensbepalend elke dag - Houdt doodgemoedereerd Mijn promillage de achterwacht…

Hersens die telkens Opnieuw door stress Worden samengeknepen En verhind'ren dat Ik in vrijheid leven mag Zoals altijd…

Gelukkig, weer een weekend zonder stress voor alle leden van de Tweede Kamer Dus inclusief Anouchka met de hamer die haar gezag moet schenken en succes Ach, volgens sommigen is zij te licht Dus gun ik haar natuurlijk overwicht…

was een vernuft schooiersmentaliteit zie je in Vlaanderen nog zelden ik woon dan ook bij "Oude Belgen" en gratis geven blijkt hier wel rariteit in Stress Time van hollen en rennen waar spaarboekjes geen stuiver opbrengen…

Vissen blijken dus ook stress te kennen. De regenboogforel ervaart zelfs pijn en blijkt dus een gevoelig dier te zijn. Da’s voor de vissers toch wel even wennen. Dus wie een visje aan de haak wil slaan moet weten dan een wreedheid te begaan.…

Veilig onder vleugels van onze lieve Heer geen stress en ook geen zorgen en geen pijnen meer. Maar omdat ik hier ben en aan het leven hang heb ik soms mijn twijfels en ben ik wel eens bang.…

Stress is voor grote wijzers. Kleine wijzers zijn wijzer.…

Minister Asscher werpt zich op de stress De lompe honden en de bullenbakken Wil klachten over werkdruk aan gaan pakken Gezond zijn tussen negen en half zes Een burnout is niet zomaar weggewerkt De vuurwerkverkoop is alvast beperkt…

Geen stress: u laat gewoon de klanten wachten. Gegarandeerd: van ons krijgt u geen klachten.…

Ko blaakt van kracht, ook Axel oogt fantastisch, René en Geert, gezond tot op het bot, Driek dartelt als een jonge Griekse god en ik ben ook nog ongekend elastisch. U vraagt naar ons geheim ? Hier heeft u het: de deadline van het daag’lijks speedsonnet.…

Bewijsstuk van een Gejaagde Jacht naar de eindstreep waar aangekomen je te moe bent - doodmoe - om je lauwerkrans met het lint RUST ZACHT in ontvangst te nemen…

confrontatie ontwijken Wie kletst er gewoon uit zijn nek Wie is bang voor zijn eigen daden Wie ben je als je niet eerlijk bent Wie is er met schuldgevoel beladen Wie ben je als je in het nauw zit Wie weet het soms even niet meer Wie vlucht door standvastig te zwijgen Wie herkent zijn verzinsels niet weer Wie raakt er steeds meer in de stress…

Hoe de nacht mij ook bemint en loze uren de tijd bedrinken met de regen aan het zolderraam stamel ik pijnlijke kreten die gesmoord door het kussen zich als zwaluwen nestelen in de zin des levens de tijd beraadt zich als het licht zich eindelijk om mij bekommert en ik vermoeid weer aan een nieuwe dag begin…

drukte verwarring geen lucht geen adem geen rust geen tijd door verandering van verandering constant voortdurend nooit stilstaand nooit niets en dan niet niets wat er nog niet is nee niets als kalmte nee niets als niets…

Tegen Kerstmis had hij huizenhoog tegenop gezien overweldigend de opeenstapeling die almaar groter werd onmogelijke keuzes lagen aan de vooravond wat hem deed besluiten niet meer te zijn…

In file naar de zon in slakkengang. Dan hitte, moeilijk slapen, kind ziek, muggen, bestolen, diarree, verbrande ruggen, door stokbroodkorsten stukgereten wang… Ik sluit mijn ogen en droom van de dag dat ik naar huis kan en weer werken mag.…

Ik had mijn kleinzoontje van zes beloofd om voor een dagje samen uit te zorgen. Als ik hem zie vraag ik: “Zullen we morgen?” Hij pakt zijn notebook, kijkt, en schudt zijn hoofd. “Nee opa ik zit vol. Maar heel misschien kan het op tweede paasdag. Kwart voor tien.”…

We lopen nu heen en weer, lauw van stress, dit hok is te klein voor jou, mij, deze stoomfontein en dit waterkokerverkeer.…

Maximaliseren. Vergaderen. Concurreren. Druktemaken. Rennen. Tijd verspillen. Simplificeren. Lummelen. Rondhangen. Dagdromen. Kuieren. Tijd maken.…

Hoe tegenstrijdig is het om te beseffen, dat ik het zelf niet ben die leeft. Hoe vreemd is het om te ervaren, dat ik mezelf niet eens besturen kan. En toch.... Enige vijanden wurgde ik met mijn greep. Mijn wonden veranderde ik in littekens. Mijn hart klopte al miljarden malen. Ontelbare microben hielp ik al om zeep. Toch twijfel ik aan…

een mobielman dat is hij met telefoon en laptop in de trein hij tijpt en belt hij werkt in ’t veld hij netwerkt hier hij netwerkt daar en komt, zo lijkt het, never nooit klaar hij rookt en praat ja ja, zaken zijn zaken kerel, je weet wel hoe dat gaat zijn bril staat scheef bedwelmd door d’aftershave kreunt de coupé op de achtergrond…