43148 resultaten.
fast forward
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 we waren gulzig
niet zo lang geleden
we verslonden dagen
slurpten achteloos van de tijd
in versnelde uren namen we
hier en nu alles wat we wilden
de ontastbare tijd in
jonge onwetende handen…
gekortwiekte tijd (tussen Kairos en Chronos)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 in gekortwiekte tijd
waar steeds meer
punten de vloer
aanvegen met komma's
de punten van rust
creëren we tussen
puin en pijn een
sprong in het duister
steentjes ketsen over het
water om de grote
afstand te overbruggen
komma's kleuren op de
verdwenen vernislagen
in gekortwiekte tijd ademen
we het broze leven
in en uit…
slapeloos in Cosenza (3)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 een winterslaap wil hij
zoals de New Horizons
die langs Pluto scheert
om energie te sparen
een lange diepe slaap
die hem een winter lang
bevrijden zal van
de slapeloze versteende
nachten zonder kletterende
regen op nat plaveisel
zonder zijn wankele
moeder op de keien die
vergeefs houvast zoekt
zonder het kind dat
naar bed…
De tijd vliegt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 196 En dan kun je terecht beweren dat de tijd vliegt.…
baarmoeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 ik kus je
met woorden
die het kind
in ons doen
ontwaken
sterrenstof uit
de hemel ligt
onder vier
saamhorige voeten
in het eerste
onderkomen
weefden we prille
dromen uit het
vroege licht
we wisten
alles toen alles
wat we later
zouden vergeten…
uren van gras
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 ik herinner me
de kersenbomen
in bloei
langs de weg
de zon die
al het groen van
het korenveld
verzamelde
het schaduwspel van
licht en donker
in het weidse
ademende landschap
in deze uren van
gras herinner ik
hoe helder
sprekend alles was…
tafel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 kleine tekeningen
gekerfde tekens
in het oude hout
als het schrift van
woorden van goden
in het eiken
een zwarte kring
verborgen onder
de sleutelbos
mijn gesloten
hart onhoorbaar
ernaast…
van huis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 de wind wierp
alle glazen omver
het water huiverde
een vogel landde
op de bronzen kop
van een held te paard
dichtbij het
heimwee hield
beklemming de wacht
hoe lang moet je
weg zijn van thuis
voordat het te laat is
om terug te keren…
vanzelf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 in stroperig
verglijdende
dagen kruipt
het licht van
muur naar vloer
zand vlieg en
vlinder zoeken
geen bodem het
gaat vanzelf alles
kent zijn eigen weg…
vastlopen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 we lopen vast
aan de rand
van de stad
ongekende
wegen liggen
open
wijzers snijden
de uren in
stukken
de wervelwind
strooit zand in
iemands ogen
onze tijd gaat
in rook op
bij iedere hartenklop…
nomaden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 achter maskers van
dierenhuiden stromen
hun herinneringen
de onmetelijke vlakten
de bevroren steppen
de doden in de bomen
het knagen van de gieren
het wachten op de dooi
het begraven van de skeletten
de kale essentie van een
ondoorgrondelijk bestaan
in bemoste steppengronden…
Acceptatie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 Eindelijk is er een accepteren
dat ik alleen
maar toch ook saam
in gedachten,
door het raam
ben bij elkaar,
met iedereen
hoewel niet echt,
maar wat is echt
fysiek contact,
of in het zaad,
nog ongezien en ongelaten
veel méér contact daar,
alles is ineen daar
uiterst fijn
structuur aanwezig,
is er bezig, op te bouwen
te ontvouwen…
De Tijd Vliegt
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 104 Het voelde als een rivier die zich splitste,
waarin de tijd voorbij was gegleden.
De beelden van vroeger worden steeds sterker,
naarmate de jaren gaan tellen.
Het verleden is voller dan de toekomst.
De tijd gaat nu steeds sneller.…
schijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Dood, met mantel
en hoed getooid
je zit ons te dicht
op de huid
je snijdt recht door zee
in harten en illusies
je zet ons met twee
voeten op de grond
Dood, dagelijks marcheer
je in maskerades voorbij
in doorwaakte nachten
fileer je onze zielen
tot op het bot
als een speelbal
kantelen we in
de tollende wind
Dood!
raak uitgeblust…
september
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 druppel voor druppel
verjaart regen in de oceaan
atomen van haperend vlees
verwarren zon met maan
o, hemel nergens zichtbaar
in wolkenloos rookgordijn
onbeschreven blad, leeg
door verregaande letterpijn
kantlijn klinkt als evenaar
lachen als een hard gelag
alle huid, mergel, aarde
sterft op deze laatste dag…
Inzicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 165 Pas, als je iets hebt
pijn ofzo
merk je hoe heerlijk,
het een voorrecht is om
maar in die dagelijkse mallemolen
mee te kunnen draaien,
rond op het hobbelpaard
elke keer je broer, je vader of iemand
te zien die naar je kijkt.
Als je ouder wordt,
wil je soms doen
wat je toen je jong was deed
reizen, dansen, spelen nog
met leuke partners…
Rijmend dwalen
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 166 Dwalen in verhalen
uit andere landen, talen
die gaan over bergen en dalen
graan vermalen, hooibalen
kanalen, over belasting betalen
geheimen en gralen in duistere analen
over brengen en halen
over heel vlot en dan dralen
draaiend de pedalen
winnen en falen, diploma's behalen
gezondheid en kwalen
over eten grof of gemalen
borden garnalen…
Over verhalen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 100 moedig aan een boek te schrijven
het te lezen, met suggesties
terwijl mijn eigen nog herschreven en correcties
en vraag mezelf hoeveel verhalen een mens
bevatten kan in zijn brein,
't lijkt een oneindig vat
voor elk onderdeel een afdeling
maar op papier vergeling
en in verbeelding in 't hoofd
een heldere verdeling
alles dienend met de tijd…
alles valt op zijn plaats
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 94 mijn mond blies
wolkjes in de winter
ik liet het oude jaar
voor wat het was
dansende lichtvlekken
lieten het dode achter
diep boog ik voor de wind
de aarde wilde me dragen
mijn lichte voeten
voelden de lente
ze vonden ruimte in
het ritme van de tijd…
stukjes stilte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 aan het einde
van de dag is
kakelbonte taal
overbodig
veel te verliezen
maar niet alles van
de alomvattende
duisternis
de schaarse
woorden houden
we teder
bij elkaar
de mooiste stukjes
stilte van de
levensboom bloeien
aan het einde…
niet bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 de bemoste steen
oud en het
zwerven moe
borg de
meanderende
reis met het ijs
in zijn stenen hart
onverstoorbaar legde
hij zich bij deze
onvoorziene plek
op de aarde neer
één met zichzelf
niet bang om te
breken…
ogenblik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 op het
natte asfalt
een foto in
zakformaat
de vrouw
houdt het
kind vast
achter haar
de man
met een
jongen aan
zijn hand
gestolde
ernst in een
zwart-wit
ogenblik
handreiking
aan een
verwaterd
verleden…
vroeg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 80 het was
heel vroeg
weinig lag
vast in ons
bestaan
de tijd was
nog niet
ontwaakt in
deze stille
kamer
ik wil je
in verhalen
weven en
je bewaren
waar vind ik
de woorden
en de draad?…
lint
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 de hemel werd
gevuld met
bliksemschicht
en donderslag
vader genoot van
het lawaai en
het spektakel
wat een surprise
zijn nakomelingen
hadden hem
niets mooiers
kunnen schenken
hij wist nog niet
hoe de Tijd het
lint van het leven
ontrollen zou…
tijdgeest toen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 het niets had
niets om het lijf
schijnbaar onopgemerkt
werd de tijd er
in ledigheid gevangen
als de klok hele uren sloeg
raakten wij al spoedig
de tel kwijt
morgen weer een dag
hoorde je alom…
bananendoos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 een vergeelde
verdwijning
uit de lijst
die toen zo
goed paste
bij de kleur
van de kast
de lege lijst
rust klein
en stil bij
de Kringloop
in een doos
van stevig
karton samen
met andere
al dan niet
ingelijste
portretten
niemand zoekt
iemand in
de blauwgele
Chiquita doos
die een
opening heeft
aan zowel
de onder…
stenen tijdperk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 een moment
opgeworpen in steen
dit ogenblik stolt
tot aanhoudend voorbijgaan
wat plaatsvindt
is nog ergens na te lezen
overal kalmte
voortijd van avondmaal
dichtbegroeid
op den duur ontbost
rustend graan
is koren op de molen
wolken verjaren
met binnendrijvende zon
stille genade
benadert iets van troost
alles is eeuwig…
stillen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 blijf liggen
murmelt de regen
vandaag geen
leeuwerik die zich
op grote hoogte
met een lied
laat horen
daal af
naar je diepste
slaap waar geen
sterrennacht is
rust nu maar
onder dunne
stille bomen
vertrouw de
duisternis waar
het licht niet
langer vecht
voor levenslucht
slaap nu maar
stilt de regen…
Soort man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 174 Ik heb een versteende man in mijn tuin
is een steen beter dan geen?
Heb er ook één van hout in mijn kamer
hij is deel van een kolossaal paar
dat naar elkaar kijkt
of geacht wordt naar elkaar te kijken
Maar meestal kijken ze langs elkaar heen
door uitdroging zijn er grote barsten in hun lijven.…
Toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Nog zijn het schimmen
en nevelslierten
dunne draden die horizonten
spinnen
naar onbekende verten
in een tijd nog sluimerend
in cocon
hier is nu, daar is later
stemmen die zullen klinken
leven dat zich een weg zal zoeken
ongebonden
en beweeglijk als water.…