op mijn netvlies
spelen schimmen
uit mijn verleden oosten
wajang wajang om te troosten
ik laat ze dansen op licht
in hoekige passen
en strekkende stokken
een traan vertroebelt
de oude film
klanken geuren
op loslopend pikkend tokken
wajang wajang in mijn ziel
vullen het gemis in mijn gevoel
lijmen de brug naar Maluku
verstrikken…
in een ogenblik
van saamhorigheid
mat ik mijn schaduw
met een stok
ik was toeschouwer
van mijn onbelichte
kant keek naar wat
ik niet doorzag
meten is maar
beetjes weten
niet eerder bezag ik
een schaduw zo lang…
We hebben weer de poppen aan het dansen;
Nee, nee, geen wajang, maar de politiek.
Verdonk en Rutte wegen weer hun kansen
Op leiderschap in Haagse retoriek.
Wie zal het winnen, Rita of toch Mark?
Het is weer stemmig in elk Neêrlands villapark!…
Gesprekken als wajang,
Schimmen zonder diepte
Een scherm tussen schijn
En werkelijkheid
Een veilige projectie
De schaduwkant belichtend
En zo verduisterd
Slechts de contouren zichtbaar
Fragiele nuances
Maken verschil
Tussen zwart en wit,
Iets wat alleen gevoel ziet…
Een stomme ledepop ab ovo
een gedienstig marionet
een eendimensie wajangpop
in 't schimmenspel een silhouet
nam dramales - een kloek besluit -
ging zich documenteren
kroop zonder masker in de huid
wie hij moest imiteren
wekt overtuiging met zijn stem
in zijn one man show sessie,
raakt al spiegelend de kern
van zuivere expressie…
myself and I
Wie schreef die titel als gevleugeld woord
Wie is die me, is dat myself of I
Is hij een alter ego dan misschien
Verschuilt hij zich soms in een pseudoniem
Of is 't een zij en blijft zij anoniem
Er woont in mij minstens een schijngestalte
Contouren in een droom zonder een duiding
Een afgeleide van een idée-fixe
Een wajang…
fundament
Waarop hij rust, mijn meesterlijke woning
Aan mij nu vijfentwintig jaar bekend
We zochten lang en dit was de beloning
Het pand lag lonkend aan de waterkant
Ik viel voor de oranjerode pannen
Een meeuw werd rijstvogel en stond garant
Voor rust en thuisgevoel en diep ontspannen
Inrichting; kleurrijk, kunst, een kast vol boeken
De Wajang…
Je kijkt naar poppen op de kast,
die wajang voor je spelen
en je verwacht vergetelheid
in t schromend herzien
van schaduwspelers in je hoofd
die nu je aandacht delen.…